Wpis z mikrobloga

Koniec drugiego sezonu dla Sassuolo. Awans z 7 na 4 miejsce, dorobek punktowy poprawiony o 15 oczek, 17 goli strzelonych więcej, 1 stracony gol więcej.
Juve bogatsze o 200mln, ale bez Dybali (Liverpool) i Bentancura (United) traci mistrzowską passę. Lazio bez Sergieja (Chelsea) mocno spuściło z tonu. Napoli pozbywa się Koulibaliego (Tottenham) i z Milikiem na szpicy za którego plecami operuje Jesse Lingard sięga po scudetto. Milan zamienia Zlatana na Borja Mayorala i ląduje na najniższym stopniu podium.
Wynik osiągnięty dzięki dobrej postawie zwłaszcza w drugiej części sezonu gdzie widać było już zgranie żelaznej „11” i dyktowanie przez nich warunków w każdym spotkaniu. Każdy z graczy miał swoje pięć minut, zachwycił oczywiście Tonali – 12 bramek w Serie A, wszystkie zza pola karnego. Sandro to piłkarz który w tym koślawym widoku 3d po prostu gra w piłkę, nie podejmuje złych wyborów, nie irytuje. Na drugim biegunie skuteczność młodego Raspadoriego na rozwoju którego miała opierać się ta kariera. Atrybutami zaraz dobije do najlepszych napastników na świecie, niestety pudłuje nieziemsko. Berrardi to z kolei typowy coinflip, już po dwudziestu minutach spotkania wiem czy zrobi liczby czy będziemy grać w dziesięciu.
Kadrę zespołu na kolejne 10 lat mogę zamknąć trzema transferami – wiekowych Berrardiego i obrońcę Ferrariego zastąpi duet z Interu – Bastoni i Esposito. Ostatnia zmiana będzie dotyczyć obsady bramki, choć to jedyna pozycja na której nie przeszkadza mi wiek i w dodatku Consigli bronił wyśmienicie to wkrótce jego miejsce między słupkami zajmie ktoś z trójki Alex Meret/Donnarumma/Gasparini.

#fm20 #footballmanager
Pobierz
źródło: comment_1601570150wdsrjyqwROwuzKHVC2x3GA.jpg
  • 6