Aktywne Wpisy
Będzie długi #zalpost
Jesteśmy z niebieskim razem od ponad 8 lat. Mamy dziecko ale sytuacja nie wygląda kolorowo.
Zacznę od tego że wszystko zaczęło się psuć jak tylko zaszłam w ciążę. Dziecko było planowane i ja bardzo je chciałam mieć i w tej kwestii wszystko jest super. Młody jest świetny ale jest mi go zwyczajnie szkoda że ma takiego ojca.
W ciąży uciekał z domu do garażu bo przeszkadzał mu mój brzuch, miałam wrażenie że go brzydzi i nie chciał go nawet dotykać. Po porodzie wszystko było tylko gorzej, miałam wrażenie że on chciał żebyśmy wrócili do domu z dzieckiem i wszystko zostało po staremu, jego nawyki i podział obowiązków.
U nas od początku wszystko było na pół, rachunki na pół, obowiązki na pół i ok o ile jak nie było dziecka to było to powiedzmy sprawiedliwe o tyle dzieckiem zajmuję się od początku głównie ja. Dosłownie muszę się prosić by zabrał dziecko na spacer na 2 h bym mogła choćby posprzątać i ugotować obiad w spokoju. Od samego początku a w sumie to już w ciąży śpi osobno w innym pokoju z zatyczkami w uszach. Ja zajmuję się dzieckiem cała noc i rano a on sobie śpi do 11 bo uwaga nie pracuje. Tak i nie chodzi tu o kasę bo tą ma i ja go nie utrzymuje, wszystko jest na pół za wyjątkiem dziecka bo na dziecko to tylko ja wydaję i to ja wszystko od początku czytam, dowiaduję się i ogarniam co i jak.
On nie pracuje praktycznie od początku jak się znamy, na początku popracował chwilę, chyba żeby nie wyjść na lenia. Natomiast później zawsze szukał wymówek a to zima, a to lato a to coś. I tak sobie leży i bimba 7 lat powiedzmy.
Jesteśmy z niebieskim razem od ponad 8 lat. Mamy dziecko ale sytuacja nie wygląda kolorowo.
Zacznę od tego że wszystko zaczęło się psuć jak tylko zaszłam w ciążę. Dziecko było planowane i ja bardzo je chciałam mieć i w tej kwestii wszystko jest super. Młody jest świetny ale jest mi go zwyczajnie szkoda że ma takiego ojca.
W ciąży uciekał z domu do garażu bo przeszkadzał mu mój brzuch, miałam wrażenie że go brzydzi i nie chciał go nawet dotykać. Po porodzie wszystko było tylko gorzej, miałam wrażenie że on chciał żebyśmy wrócili do domu z dzieckiem i wszystko zostało po staremu, jego nawyki i podział obowiązków.
U nas od początku wszystko było na pół, rachunki na pół, obowiązki na pół i ok o ile jak nie było dziecka to było to powiedzmy sprawiedliwe o tyle dzieckiem zajmuję się od początku głównie ja. Dosłownie muszę się prosić by zabrał dziecko na spacer na 2 h bym mogła choćby posprzątać i ugotować obiad w spokoju. Od samego początku a w sumie to już w ciąży śpi osobno w innym pokoju z zatyczkami w uszach. Ja zajmuję się dzieckiem cała noc i rano a on sobie śpi do 11 bo uwaga nie pracuje. Tak i nie chodzi tu o kasę bo tą ma i ja go nie utrzymuje, wszystko jest na pół za wyjątkiem dziecka bo na dziecko to tylko ja wydaję i to ja wszystko od początku czytam, dowiaduję się i ogarniam co i jak.
On nie pracuje praktycznie od początku jak się znamy, na początku popracował chwilę, chyba żeby nie wyjść na lenia. Natomiast później zawsze szukał wymówek a to zima, a to lato a to coś. I tak sobie leży i bimba 7 lat powiedzmy.
Shatter +82
Spojrzałem sobie dzisiaj na ceny podróży pociągiem do sąsiedniego województwa. Autem trasa to jakieś 180 km. W dieslu w jedną stronę dla jednej osoby ~50 zł. Bilet na pociąg kosztuje od 38 (jeden w ciągu doby, z przesiadką) do 50 zł.
Jeśli takie ceny mają zachęcać do podróżowania pociągami to ja wysiadam xd Jadąc na wycieczkę we dwoje musisz zapłacić dwa razy więcej za komunikację zbiorową, choć wiąże się to z brakiem
Jeśli takie ceny mają zachęcać do podróżowania pociągami to ja wysiadam xd Jadąc na wycieczkę we dwoje musisz zapłacić dwa razy więcej za komunikację zbiorową, choć wiąże się to z brakiem
Aktywne Znaleziska
Tak jak pisałem w jednym z ostatnich postów, łapią mnie #feels w ten dzień. Jestem lekko pedantyczny i lubię mieć wszystko uporządkowane, dlatego możecie się spodziewać jakichś dłuższych postów/wysrywów na różne tematy właśnie w czwartki. Dzisiaj chciałem podjąć temat dość świeży - relacje rodzinne w moim domu.
Jakby się zastanowić to odkąd pamiętam w mojej rodzinie było ciężko (nie chce się zagłębiać w szczegóły, gdyż różne rzeczy widziałem, jeszcze inne przeżyłem i nie chce do tego wracać; ponadto są to bardzo prywatne wydarzenia). Mam wrażenie, że wiele z tych rzeczy mogło na mnie w jakiś sposób wpłynąć. Jednym z przykładów jest fakt, iż jestem bardzo wrażliwy, wręcz nadwrażliwy. Mimo to nie jest to największy problem. W ostatnich latach (dokładnie z 5 lat) moja rodzina zmierza ku upadkowi. Przyglądam się z dnia na dzień coraz to gorszym relacjom. Wiem, że w końcu się to skończy. Pytanie tylko kiedy...
Denerwuje mnie, że nie dość, że zostałem naznaczony #!$%@? w postaci ryjca upośledzonego goryla i elfa oraz głosu, jakbym miał penisa w buzi to coś co mogłoby być źródłem wsparcia dla mnie jest kolejną przeszkodą w moim szlaku wegetacyjnym.
Ja z dnia na dzień jestem w coraz gorszym stanie i już zdaje sobie sprawę, że dzieli mnie i rówieśników przepaść, jeśli chodzi o stan psychiczny. Narazie nie mogę nic zrobić z tym. Rozpocząłem tu liceum, liczę na to, że dostanę się w przyszłości na dobre studia i zbuduje swoje życie od nowa. Mam nadzieje, że los się do mnie ostatecznie uśmiechnę, a ja sam napisze tutaj w przyszłości post, w którym podziękuje wam za wsparcie w trudnych chwilach mego życia.
Niestety na razie wszytko dzieje się na odwrót, nic nie pomaga, a ja tkwię w tym zupełnie sam... jeżeli moja ostateczna deska ratunku w postaci kolejnych 10 lat nie zda egzaminu to cóż... chyba nic nie będzie mnie na tym świecie trzymać.
#przegryw #stulejacontent ##!$%@? #tfwnogf #depresja #przemyslenia
źródło: comment_KUfZKjDZSpUBgwKoyVCVs5NTZS40m9su.jpg
Pobierz