[Mega_Smieszek]

Jedna z tych gier, w które bardzo chciałbym zagrać ale jest zrobiona w tym Soulsowym stylu: respawn potworów, wszystko klepie cię na strzała jak nie zrobisz dasha w porę, giniesz, giniesz i giniesz. Nie potrafię czerpać przyjemności z takiego grania. Sama otoczka jest bardzo ciekawa ale to gra nie dla mnie ( ͡° ʖ̯ ͡°)

#ps4

[Kosiek30]

@Mega_Smieszek: Też nie trawię Soulsowej mechaniki. Niektórzy lubią wyzwania w grach i masterować to wszystko, jak wyzwanie na ambicje rozpykać grę w trybie Hard. Ale to zupełnie nie dla mnie - gram dla rozrywki po pracy, a nie po to, żeby się wkur**ć.

[CzuapDeBejs]

@Mega_Smieszek po ukończeniu NioH przejadł mi się klimat feudalnej Japonii, na szczęście po Sekiro znów pokochałem ryżowe klimaty. Największą wadą tej gry imo jest podzielenie jej na epizody. No i jest zdecydowanie trudniejsze od Soulsów. Ale całkiem przyjemnie się grało

[Mega_Smieszek]

@Kosiek30: Tu chodzi też o to, że oni czują satysfakcje, że w końcu ubili jakiegoś bossa po 50 - tej śmierci. Pamiętam jak grałem w Dark Souls i mordowałem się z jakimś drugim lub trzecim bossem i w końcu go ubiłem. Różnica między tymi, którzy lubią Soulsowe "mechaniki" a mną była taka, że ja odczułem ulgę, że już nie będę musiał klepać się z tym bossem a nie satysfakcję i olałem

[b.....y]

@Mega_Smieszek: troche pograłem ale potem wiecej fustracji jest. tak naprawde nigdy nie ukonczylem dark souls 2 i 3 samemu zawsze online ktos pomagał. Bloodborna tez nie skoczylem. jestem casual

[MjentowaKupka]

@Mega_Smieszek: Mi się udało wbić platynę w Bloodborne, ale od DS odbiłem się gdzieś w połowie gry i nie wiem czy jeszcze wrócę. W tych grach każdy element jest frustrujący: sposób przedstawienia fabuły, eksploracja, walka. Od Surge odbiłem się na pierwszym bossie, a od Nioha zaraz po pierwszym, bo nie wiedziałem gdzie mam iść (・へ・) Jak mam kilka godzin po pracy żeby się zrelaksować przy konsoli to

[Gr1mek]

@Mega_Smieszek Też tak myślałem. Po czym kupiłem sekiro. #!$%@?łem się, ale miałem mega frajdę, wbiłem platyne. Po tym kupiłem Bloodborn i historia zatoczyła koło XD. Teraz platyna w ds3 i koniec z tym

[Mega_Smieszek]

@Gr1mek: Ale co myślałeś? Sam mówisz, że się #!$%@?łeś ale jednocześnie miałeś mega frajdę. A ja jej nie mam z grania w takie gry ¯\_(ツ)_/¯

[Gr1mek]

@Mega_Smieszek Że chciałbym w nią zagrać, ale jest soulsowa. Więc odpuszczałem, aż w końcu kupiłem na promce. I nie żałuję. #!$%@?łem się bo nie potrafiłem grać w tego typu produkcję. Jednak w momencie kiedy się nauczysz, znasz ataki przeciwników, bossów, jak ich unikać, gra daje coraz więcej frajdy. Wymaga to cierpliwości, ale jest to tego warte.

[Mega_Smieszek]

@Gr1mek: Moja cierpliwość wyczerpała się przy Soulsach.

[mayolfromspace]

@Mega_Smieszek: przecież zarówno soulsy jak bloodborne spokojnie da się zgrindować tzn. wyfarmić znacznie wyższy poziom niż dana lokacja i załatwić łatwo bossa. w niohu naprawdę trudny jest jedynie początek (do tej wampirzycy). później zdobywasz "Sloth talisman" (przy minimalnej inwestycji w magie) który trywializuje 90% kontentu w tej grze. to jest właśnie piękno soulsów - jak chcesz to możesz przechodzić gołą postacią z widelcem, a jak nie to sobie spokojnie zbierać lub