Moim największym zarzutem względem życia jest to, że tak przesiąknięte jest nieżyciem.
"Rówieśnik X, który od dwudziestego trzeciego do czterdziestego roku życia wylicza kursy wymiany, kalkuluje czas pracy dla pracy akordowej, projektuje rysunki reklamowe lub pisze artykuły na zamówienie, będzie robił to samo jeszcze przez dwie, dwie i pół dekady. Niekiedy, odrywając się od pracy, zadaje sobie pytanie: czy tak ma być wiecznie? I czuje strach. Tak będzie, choć nie wiecznie, lecz jeszcze całą wieczność jego życia , dopóki pozwolą mu na to zapominalski mózg, ociężałe członki i obowiązujące przepisy. Potem nastąpi tak zwany przez społeczeństwo zasłużony odpoczynek i dla jednego przyzwoita państwowa emerytura urzędnicza, dla drugiego marna renta, dla obu wszakże wypędzenie z historycznej, kształtującej się rzeczywistości i bardzo nie miłe pytanie: kiedy ja właściwie żyłem?"
"Każdy, kto kiedykolwiek był torturowany, zawsze pozostaje torturowany, nie odzyskując nigdy podstawowego zaufania do świata." ~ Jean Améry
Po wybuchu II wojny światowej działał w belgijskim ruchu oporu. Został aresztowany przez gestapo i był torturowany. Po odkryciu jego żydowskiego pochodzenia wysłano go do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz, następnie do Buchenwaldu i Bergen-Belsen, gdzie w kwietniu 1945 został wyzwolony przez armię brytyjską.
Robimy nitkę normalnych Youtuberów, którzy kochają to co robią i robią to dobrze. Pokażmy patoli z tagu fammemma, że #youtube to nie tylko #boxdel #stu #wardega i reszta tych gwiazdek, które żyją z afer. Ja zaczynam Mietek Mietczyński
Moim największym zarzutem względem życia jest to, że tak przesiąknięte jest nieżyciem.
"Rówieśnik X, który od dwudziestego trzeciego do czterdziestego roku życia wylicza kursy wymiany, kalkuluje czas pracy dla pracy akordowej, projektuje rysunki reklamowe lub pisze artykuły na zamówienie, będzie robił to samo jeszcze przez dwie, dwie i pół dekady. Niekiedy, odrywając się od pracy, zadaje sobie pytanie: czy tak ma być wiecznie? I czuje strach. Tak będzie, choć nie wiecznie, lecz jeszcze całą wieczność jego życia , dopóki pozwolą mu na to zapominalski mózg, ociężałe członki i obowiązujące przepisy. Potem nastąpi tak zwany przez społeczeństwo zasłużony odpoczynek i dla jednego przyzwoita państwowa emerytura urzędnicza, dla drugiego marna renta, dla obu wszakże wypędzenie z historycznej, kształtującej się rzeczywistości i bardzo nie miłe pytanie: kiedy ja właściwie żyłem?"
Jean Améry
~ Jean Améry