Aktywne Wpisy
Chłopak z moich okolic, nie jest to laska, która w ciągu tygodnia zbierze 2 miliony złotych, ale młody chłopak, którego poraził prąd.
I to nie tak, ze łaził jak idiota po stacjach transformatorowych, rozdzielniach, tylko był na rybach i nie zauważył, ze nad nim wędka dotkneła przeodów wysokiego napięcia.
Nie rodzice założyli zbiórkę, nic nie próbują ugrać na tragedii syna, to Towarzystwo przyjaciół dzieci postanowiło założyć zbiórkę
Nikt nie prosi o przelew
I to nie tak, ze łaził jak idiota po stacjach transformatorowych, rozdzielniach, tylko był na rybach i nie zauważył, ze nad nim wędka dotkneła przeodów wysokiego napięcia.
Nie rodzice założyli zbiórkę, nic nie próbują ugrać na tragedii syna, to Towarzystwo przyjaciół dzieci postanowiło założyć zbiórkę
Nikt nie prosi o przelew
dawid-hopek +72
Aktywne Znaleziska
Dziś Jan Himilsbach- ur. 1 maja lub listopad/grudzień 1931 r. w Mińsku Mazowieckim, zm. ok. 11 listopada 1988 r. w #warszawa – polski aktor niezawodowy, pisarz i scenarzysta, z zawodu kamieniarz.
- Życie Jana Himilsbacha było pełne niejasności i sprzecznych informacji. Przyczyn takiego stanu rzeczy było wiele, a on sam nie tylko nie starał się wyjaśniać wątpliwości, a dodatkowo, z premedytacją, osobiście wprowadzał zamęt w swej biografii. Udzielił przez całe swoje życie około siedmiuset wywiadów, za każdym razem opowieści o sobie wzbogacając o nowe wątki. Uzasadniał to, zgodnie ze swoją logiką, mówiąc: no bo ile razy można pieprzyć wciąż jedno i to samo. Absurdalną datę swych urodzin, czyli – według oficjalnej metryki – 31 listopada kwitował słowami: jeden dzień w tą, jeden dzień w tamtą, co za różnica. Siebie i całe swoje życie traktował z podobnym dystansem i przymrużeniem oka ;-).
- Ciekawą kwestią jest pochodzenie Himilsbacha: wielu osobom powiedział, że jego prawdziwi rodzice zginęli w czasie #iiwojnaswiatowa oraz że jako żydowskie dziecko przeżył ukrywając się na cmentarzu. Historia ta znana była m.in. środowisku skupionemu wokół sióstr zakonnych z Lasek pod Warszawą, gdzie Himilsbach często przyjeżdżał. Jej potwierdzeniem jest akt chrztu Himilsbacha z 1943 r. , odnaleziony w Mińsku Mazowieckim przez Stanisława Manturzewskiego.
- Najbardziej prawdopodobne fakty z życia Jana Himilsbacha można wyłowić z jego własnych opowiadań. Urodził się w biednej rodzinie i dorastał w otoczeniu ludzi z marginesu – ich właśnie utrwalał później w swych opowiadaniach i takie role zazwyczaj przyznawano mu w filmach.
- W 1947 r. , mając 16 lat, trafił najpierw do więzienia, a potem do zakładu poprawczego, gdzie poznał podstawy kamieniarstwa.
- Następnie za dobre sprawowanie został, wraz z kilkoma kolegami, oddelegowany do kamieniołomów w #strzegom , gdzie zaczął przyuczać się do zawodu kamieniarza. To tam zaczął czytać książki. Dalsze jego losy są niejasne. - Czasem mówił, że pracował jako grabarz na cmentarzu w Mińsku Mazowieckim; inna wersja głosiła, że skończył szkołę górniczą, wyjechał na Górny Śląsk i pracował jako górnik rębacz w KWK „Boże Dary” w Kostuchnie.
- W ciągu swojego życia, zanim rozpoczął karierę literacką, pracował jeszcze jako piekarz, ślusarz i palacz kotłowy na statkach. Tę ostatnią pracę podjął m.in. w 1951, po przyjeździe z Gdańska do Warszawy, gdzie zatrudnił się w żegludze śródlądowej na Wiśle.
- Był członkiem #pzpr.
- W międzyczasie uczył się na Uniwersyteckim Studium Przygotowawczym, później w Wieczorowym Uniwersytecie Marksizmu-Leninizmu przy Komitecie Wojewódzkim PZPR w Warszawie.
- Od 1956 r. przez wiele lat pracował jako kamieniarz na warszawskich Powązkach, co pozwoliło mu na udzielenie pomocy przy uzyskaniu miejsca na tym cmentarzu dla Marka Hłaski w roku 1975 r. (wcześniej publicznie opowiadał się za sprowadzeniem ciała Marka Hłaski do Polski, był też inicjatorem tego przedsięwzięcia i wykuł napis na jego płycie nagrobnej.
Zmarł ok. 11 listopada 1988 w melinie przy ulicy Górnośląskiej w Warszawie, w obecności przyjaciela, aktora Zdzisława „Bene” Rychtera.
Himilsbach był bohaterem szeregu anegdot, niejednokrotnie przez niego samego wymyślonych. Zasłynął również jako autor specyficznych złotych myśli.
- Jego debiut literacki przypada na rok 1951, kiedy opublikował swój pierwszy wiersz.
- W 1959 r. debiutował jako prozaik. Wydał trzy tomy opowiadań:
1967 – Monidło
1974 – Przepychanka
1982 – Łzy sołtysa
Po śmierci pisarza wydano:
2002 – Zatopione skały i inne monidła
2002 – Łzy sołtysa i inne opowiadania
2003 – Raj na ziemi i inne historie
2004 – Moja oszałamiająca kariera
2005 – Opowiadania zebrane
#film #filmy
Himilsbach jako aktor nie był za życia doceniany. Dopiero po śmierci grono znawców filmu doceniło jego samorodny talent. Jego najbardziej znaną rolą jest gra w filmie Rejs, a w nim dialog z inżynierem Mamoniem. Himilsbach obsadzany był jednak zazwyczaj w rolach epizodycznych, najczęściej grał ludzi z marginesu, ze względu na chrypliwy głos i charakterystyczny wygląd.
! Rejs jako uczestnik rejsu Sidorowski (1970)
Książę sezonu (1970)
Na przełaj (1971)
Jezioro osobliwości jako chuligan przy budce telefonicznej (1972)
Kwiat paproci (1972)
Przeprowadzka dubbing – tragarz Matraszek; rola Antoniego Konarka (1972)
Skorpion, Panna i Łucznik jako mistrz (1972)
Trzeba zabić tę miłość jako dozorca budowy (1972)
Dziewczyny do wzięcia jako kelner (1972)
Siedem czerwonych róż, czyli Benek Kwiaciarz o sobie i o innych (1972)
Pies jako starszy portier (1973)
Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy dubbing Antoniego Konarka grającego robotnika „45-latka wyglądającego na 60-latka” (1973)
Stawiam na Tolka Banana jako zaczepiający Tomka w kawiarni (1973)
Wniebowzięci jako Lutek Narożniak (1973)
S.O.S. (serial telewizyjny) jako Płoszczak, ajent campingu w Stegnach (1974)
Jak to się robi jako pisarz Narożny (1974)
Koniec wakacji jako stary człowiek z psem (1974)
Nie ma róży bez ognia jako dozorca (1974)
Wiosna panie sierżancie jako stolarz (1974)
Chleba naszego powszedniego (1974)
Historia pewnej miłości jako majster[11] (1974)
Czterdziestolatek jako pan Skorupko (odc. 11) (1975)
Daleko od szosy jako prowadzący handel obwoźny (1976)
Brunet wieczorową porą jako pan Jasio (1976)
Czy jest tu panna na wydaniu? jako stróż w hotelu robotniczym (1976)
Motylem jestem, czyli romans 40-latka jako pijak (1976)
Polskie drogi jako Klient u fotografa (1976)
Przepraszam, czy tu biją? jako pozujący do zdjęć w przebraniu misia w ZOO (1976)
Kłopoty to moja specjalność jako pracownik hotelowego garażu (1977)
Rekolekcje jako Janek, dozorca w Operze Leśnej (1977)
Nie zaznasz spokoju jako handlarz paser (1977)
Rodzina Leśniewskich jako tragarz z firmy przeprowadzkowej (1978)
Koty to dranie jako handlarz na targu (1978)
Ślad na ziemi jako Majster Opatka (1978)
Zielona miłość jako pijaczek (1978)
Płomienie jako ojciec (1978)
Party przy świecach jako Zenon Minkowski (1980)
Rodzina Leśniewskich jako Święty Mikołaj, tragarz, woźny (1980)
Białe tango jako kamieniarz (1981)
Pogotowie przyjedzie (1981)
Filip z konopi jako Harmonista (1981)
Jan Serce jako Kieliszek (1981)
Amnestia jako restaurator (1981)
Zderzenie (1981)
Przygrywka jako fotograf (1982)
Incydent na pustyni (1983)
Smażalnia story jako dyrektor gorzelni (1984)
Bez pieniędzy czyli 24 godziny z życia Jana Himilsbacha jako Jan Himilsbach (1984)
Czas dojrzewania jako Portier (1984)
Zdaniem obrony jako meliniarz Jasio (1984–1987)
Zabawa w chowanego jako gość w lokalu (1985)
Śmieciarz jako pijak w knajpie (1987)
Łabędzi śpiew jako starszy mężczyzna (1988)
Pan Kleks w kosmosie jako portier kosmicznego hotelu (1988)
Ostatni dzwonek (1989)
Kalipso jako Stanisław Łabędź „Kalipso”; nagranie archiwalne (2000)
Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy (1973)
Wniebowzięci, wspólnie z Andrzejem Kondratiukiem (1973)
Chleba naszego powszedniego, wspólnie z Januszem Zaorskim (1974)
Party przy świecach (1980)
Fucha (1983), scenariusz Michał Dudziewicz na podstawie opowiadania Jana Himilsbacha
Zabawa w chowanego (1985)
Jedenaste przykazanie, wspólnie z Januszem Kondratiukiem (1987)
Himilsbach – prawdy, bujdy, czarne dziury – reżyseria: Stanisław Manturzewski, Małgorzata Łupina, 2002
Jan według Himilsbacha – reżyseria: Andrzej Wąsik, 2011
#ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #literatura #poezja
Kiedy Himilsbach wynajmowal z innym goscie. mieszkanie (chyba z Maklakiewiczem) to powiedzial do niego: Dobra, umowmy sie. Sikamy do umywalki czy nie?
Przepraszam OPke, nie wypilem jeszcze drugiej kawy to mam kiepski humor.
-Jak nie bedziesz sie uczyl to skonczysz jak ten Pan
Na co dzieciak mowi:
-Ale mamo, przeciez to jest znany aktor Jan Himilsbach!
Na co Himilsbach wstaje i odpowiada:
-I co stara #!$%@?, glupio Ci teraz?
XDD