[przesympatyczny_pan]

Dlaczego ateiści wykazują się taką wyższością wobec wierzących? Czas zakończyć temat ateizmu bo cały tag #gimboateizm to siedlisko nienaukowego bełkotu. Szczególnie to zadziwiające, że z tego co tutaj widzę, ateiści uważają się za ludzi racjonalnych, nowoczesnych, których poglądy uzasadnione są nauką .

Tymczasem wiara w to, że Bóg nie istnieje (jakkolwiek go nie nazwiesz) to klasyczny przykład mylenia braku dowodów z dowodem na brak. Jest to typowe u ludzi niewykształconych w kierunku logiki i nauk ścisłych. Już od starożytności w retoryce taki błąd nazywany jest argumentum ad ignorantiam.

#gimboateizm #ateizm #religia #chrzescijanstwo #katolicyzm #nauka

[przesympatyczny_pan]

Ciężko uciec od zdefniowania wartości za którą warto żeby człowiek podążał, nawet jak jest to umiłowanie nauki :)

@iAmTS: To rzeczywiście trudne. Szczególnie dla ludzi oduczonych używania intuicji. Współcześnie wszystko musi być zdefiniowane i wykalkulowane bo inaczej nie ma racjonalnych podstaw. Sam miałem z tym problem, pomysł na rozwiązanie podsunęła książka którą wymieniłem wcześniej. Autor podsuwa tam starożytne pojęcie eudaimonii która opiera się na odkryciu wartości które są dla nas intuicyjnie najważniejsze, z którymi wpadamy w rezonans. Ludzie w 90% nie są racjonalni, wartościami byliśmy warunkowani od dziecka przez kulturę, otoczenie, doświadczenia i nie da się od tego uciec. Nie możemy świadomie wybrać sobie takiej jaka ma dla nas racjonalny sens, bo prawdopodobnie nie będziemy jej wtedy czuć.

PURPOSE IN LIFE So what is the ultimate purpose of human activity? Is it just being nice? No. Eudaimonia requires self-discovery: Of the things you care most deeply about and that transcend your immediate desires. Of the people you most want to emulate. Of the legacy you want to leave. Of your purpose in life. Of the habitual actions leading to the fulfillment of this purpose. This process may be likened to leaving your old town and embarking on a journey.

Purposes are often more aspirational than practical—goals that may never be achieved, like Don Quixote’s “Impossible Dream.” Yet as I consider the aforementioned purposes, it strikes me that their “degree of difficulty” is far less important than the passions