[alkan]

Julius Eastman - Zwariowany czarnuch

Po pierwsze, chciałbym zaznaczyć, że jako lewak absolutnie nie popieram obraźliwego słownictwa, a spośród wszystkich prawicowych fobii pogarda ze względu na kolor skóry jest chyba najdurniejszą i najbardziej niezrozumiałą. Czy nazwalibyście inaczej niż, hmm, osobą niezbyt rozsądną kogoś twierdzącego, że nie lubi blondynów lub osób zielonookich? Mieszkałem zresztą przez rok w akademiku z dwoma osobami czarnoskórymi i było to fajne doświadczenie. :)

Po drugie, Eastman sam był osobą czarnoskórą i kilka innych utworów również zatytułował w prowokacyjny sposób. Nazwę tego utworu tłumaczy następująco:

Powód, dla którego użyłem słowa "czarnuch", jest taki, że ma ono według mnie pewną "fundamentalność". Wydaje mi się, że pierwsze czarnuchy to były czarnuchy pracujące w polu i to oni stworzyli fundamenty amerykańskiej gospodarki, bez nich nie mielibyśmy tak rozwiniętej ekonomii. Ich więc nazywam pierwszymi, wspaniałymi czarnuchami, a przez "czarnucha" rozumiem to, co jest fundamentalne, tę osobę, która przeniknięta jest "fundamentalnością" i odrzuca to, co powierzchowne i eleganckie.

Czy ma to sens? Wolę nie kontynuować tematu, aczkolwiek pozwolę sobie na ogólną uwagę, że nie jestem fanem dorabiania filozofii do muzyki. ¯\_(ツ)_/¯ Dlatego tytuł najlepiej zignorować i przejść do utworu. A ten jest specyficzny i nie wszystkim się spodoba; jest napisany w stylu postminimalistycznym, czyli - nie wchodząc w zbędne szczegóły - jest "ambitnym minimalizmem", np. pozwalającym sobie na dysonansy i o bardziej złożonej strukturze niż kompozycje Glassa i Reicha.

#muzykapowazna #muzykaklasyczna #minimalizm #alkanowaszkatulka #alkanpoleca

PS Normalnie takiego utworu nie wrzucałbym w przyjemny, ciepły wtorkowy wieczór, ale ze względu na tytuł nie jestem pewien, jak długo poniższy filmik utrzyma się na YT, a nie chciałbym powtórzyć wpadki sprzed paru tygodni, gdy czekając na odpowiedni moment straciłem świetną wrzutkę.

[Wydmuszka]

@alkan: Takich ludzi nam potrzeba w tym kraju.