Wpis z mikrobloga

Baum & Winkler, The Church of The East: A Concise Story
Philip, East of the Euphrates: Early Christianity in Asia
Murray, Symbols of Church and Kingdom: A Study in Early Syriac Tradition
Parry, The Blackwell Companion to Eastern Christianity
Voobus, History of Asceticism in The Syrian Orient
Jenkins, The Lost History of Christianity
  • Odpowiedz
Według bardzo popularnej na Wschodzie legendy, wspomniane królestwo Osrone nawróciło się na chrześcijaństwo już w czasach Chrystusa. Panujący wówczas władca Abgar V cierpiał z powodu choroby i gdy usłyszał o wielkim uzdrowicielu Jezusie, miał jakoby napisać do niego list. W liście uznawał Jezusa za kogoś bardzo ważnego (może nawet samego Boga), prosił o uzdrowienie i oferował ochronę przed Żydami, którzy, według listu, „spiskują aby zrobić Ci [Jezusowi]
  • Odpowiedz
@niedoszly_andrzej: Aż musiałem trochę na mapy zerknąć :) Mógłbyś podrzucać na przyszłość, czasem trudno się zorientować w tej starożytnej geografii.

Ciekawi mnie, czy jesteśmy w stanie powiedzieć, jak chrześcijaństwa współgrało z podziałami plemiennych wśród Arabów? Czy można by powiedzieć, że chrześcijaństwo przekraczało podziały plemienne i spalało Arabów w większą wspólnotę czy odwrotnie, trafiało przede wszystkim do ośrodków miejskich, gdzie te różnice miały mniejsze znaczenie?
  • Odpowiedz
@ja_nie_lubie: słuszną uwaga, ale do niej odnosi się treść powyższego posta. Nie chce się zasłaniać, ale jak tylko będę miał czas to walne choćby blog na Wordpress.

Co do Arabów- na tyle ile się orientuję to wśród koczowników tych podziałów przezwyciężyć się nie udało, ale też nie wiemy za bardzo na czym ewentualną, wspólną tożsamość konfederacji próbowano budować. Na religii? A może na rodzinie rządzącej?

Niestety koczownicy nie pisali, stąd materiał źródłowy
  • Odpowiedz