[IMPERIUMROMANUM]

RECENZJA: POCZET CESARZY RZYMSKICH

Pozycja profesora Aleksandra Krawczuka pt: „Poczet cesarzy rzymskich” jest to pozycja klasyczna dla polskiej historiografii, jeśli mówimy o antycznym Rzymie. Książka została napisana w 1986 roku, jednak po dziś dzień jest główną pozycją dla każdego, kto chce zapoznać się z historią Rzymu w sposób przystępny i przyjemny. Lekki język autora, mnogość dygresji i ciekawy sposób przestawiania dziejów kolejnych władców zachęca Czytelnika do dalszego zgłębiania kultury antycznych Rzymian.

900-stronnicowe dzieło jest prawdziwą skarbnicą wiedzy o kolejnych cesarzach rzymskich. Na końcu tomu znajduje się „Kalendarium”, w którym kolejno wypunktowano ważniejsze wydarzenia. Autor swoją opowieść zdecydował się zacząć od osoby Gajusza Juliusza Cezara, który naturalnie cesarzem nie był, jednak był postacią o niebagatelnym wpływie na upadek Republiki, i od przydomka (cognomen) której potem powstanie zwyczaj tytułowania się cesarzy rzymskich.

Autor kolejno opisuje władców Imperium Rzymskiego, nie skupiając się jednak jedynie na sylwetkach cesarzy, ale także poruszając inne ważne wydarzenia z danego okresu. Nie brakuje także nawiązań do współczesności. W swoich opisach autor bazuje na antycznych źródłach, do których podchodzi z rozsądkiem, zdając sobie sprawę że wiele z historii pisarzy-senatorów rzymskich zrodziło się po prostu z nienawiści do nowego ustroju. Profesor w swoim dziele skupia się na władcach tzw. Cesarstwa zachodniorzymskiego, a rozważania kończy na roku 476 n.e. i pozbawieniu Romulusa Augustulusa tronu.

Do wad pozycji z pewnością należy nieobiektywizm autora, który nad wyraz często podkreśla wady chrześcijaństwa i jego negatywny wpływ na rozpad spójnego organizmu Imperium. Autor zresztą wyraźnie skupia się na niektórych postaciach, jak np. na Julianie tzw. Apostacie, który faworyzował kulty tradycyjne Rzymian. Zamiłowanie do „dawnych Rzymian” profesora oraz krytyka chrześcijaństwa są nad wyraz widoczne i z pewnością, co niektórzy odbiorą to jako wielki minus.

Nie da się ukryć, jestem ogromnym fanem twórczości, dorobku oraz wiedzy profesora. Z całą pewnością „Poczet cesarzy rzymskich” jest to dzieło w moim odczuciu wybitne, nie tylko z tego względu że zrodziło we mnie pasję do kultury Rzymian. Przede wszystkim jednak uświadomiło, że można pisać o historii ciekawie, zrozumiale dla innych, co też z kolei może przekonać innych do dalszego zgłębiania wiedzy o antycznych Rzymianach. Taki też był cel tego dzieła. Z pewnością pozycja jest godna polecenia i jest „przystankiem” obowiązkowym dla każdego kto chciałby odkryć w sobie Rzymianina.

https://www.imperiumromanum.edu.pl/recenzje/poczet-cesarzy-rzymskich/

#ksiazki #imperiumromanum #historia #liganauki #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #rzym
--------------------------------------------------------------------------------------
Podobają Ci się treści? Wesprzyj mnie!
https://www.imperiumromanum.edu.pl/dotacje/

[IMPERIUMROMANUM]

Wołam zainteresowanych (74) z listy IMPERIUM ROMANUM
Możesz zapisać/wypisać się klikając na nazwę listy.

Dodatek wspierany przez Cebula.Online

Masz problem z działaniem listy? A może pytanie? Pisz do IrvinTalvanen

! @IMPERIUMROMANUM @TenebrosuS @MackiMackiMacki @Panoramiks @Vasterek @HrabiaZet @fukboi @diabelskie_nasienie @dvarf @TripleSec @Krolowiec @charlesRN @Pjotsze @Arratay @wildi @Kaeltas @kontodoczarnolisto @ditto090 @farmer111 @Kubura @syn_admina @TarGi @Diamonddog @vonBroich @JurekKiller @cherrycoke2l @feliczita @Stepanakert @JanuszKek @celestial_teapot @karuzel @wolter_wait @Daro82 @Sebgat @Nihilnovii @fromGtoK @sombretoy @skater_skully @Brzytwa_Ockhama @Ducati @xian @

[Mannaz_Isaz_Raido_Kaunan_Othala]

@IMPERIUMROMANUM: Bardzo przyjemnie to się czytało.

[szwelx]

@IMPERIUMROMANUM: czytałem "Poczet cesarzy bizantyjskich" tego samego autora i nieobiektywizm, o którym piszesz, bił tutaj miejscami po oczach.

[VeryHard]

@IMPERIUMROMANUM: Mnie zaciekawiła. Wcześniej nie interesowała mnie historia cesarstwa rzymskiego, a to był dobry wstęp.

[stoch22]

@IMPERIUMROMANUM Poczet czytało mi się dobrze, a także sprawnie (zważywszy na mój chroniczny brak czasu na cokolwiek). Krawczuk w mojej ocenie podołał zadaniu i w dość przystępny sposób przedstawił cesarzy (prócz Cezara, który nim nie był, a który się tam pojawia), dzięki czemu mogłem uporządkować sobie okres cesarski Starożytnego Rzymu. Razi jedynie w oczy, że nie opisuje wszystkich faktów w myśl sentencji sine ira et studio, co objawia się gdy porusza wątek