Aktywne Wpisy
tenebrarum +16
#samochody #motoryzacja
Jakie auto do 30,000 szekli?
Wymagania (w kolejności ważności):
1. Nie wygląda jak gówno
2. Mała awaryjność silnika
3. Wszystko tylko nie kombi
4. Do dojazdów do pracy/przejażdżek krajowych i międzykrajowych/ogolnie daily
Bo serio poza E90 nie widzę opcji wszystko wygląda jak masa kałowa, może poza dobrym A5 8T
Jakie auto do 30,000 szekli?
Wymagania (w kolejności ważności):
1. Nie wygląda jak gówno
2. Mała awaryjność silnika
3. Wszystko tylko nie kombi
4. Do dojazdów do pracy/przejażdżek krajowych i międzykrajowych/ogolnie daily
Bo serio poza E90 nie widzę opcji wszystko wygląda jak masa kałowa, może poza dobrym A5 8T
Alvarez17 +5
#modameska pytanie do ludzi z roczników 92 lub starszych, jak to było w takim np 2008 roku z mentalnością ubierania się? Tzn czy były na przykład koszulki z Calvina kleina normalnie w sklepie lub jakiegoś tommyego hilfigera? Czy może nie? Bo jak widzę zdjęcia nastolatków ew studentów z takiego czasu to wygladaja jakby ubierali sie co znajdą pod ręką w sklepie
Aktywne Znaleziska
Rok 1960. Ukochana przez Hiszpanów drużyna narodowa oddaje walkowerem mecz przeciwko ZSRR w kwalifikacjach Mistrzostwa Europy. Niebawem potem ZSRR zostaje pierwszym w historii Mistrzem kontynentu.
Wszytko dlatego, bo rządzący Hiszpanią generał Francisco Franco nie wyobrażał sobie hiszpańskiej drużyny narodowej na radzieckiej ziemi. Ani Sowietów na ziemi hiszpańskiej. Rundę wcześniej hiszpańska kadra ograła Polaków. Wtedy jeszcze zacisnął zęby, choć i tak do jego śmierci PRL i Hiszpania wzajemnie się nie uznawały. Franco za legalny polski rząd uważał ten emigracyjny, z Londynu.
Nie było wtedy na Ziemi człowieka, który bardziej nienawidził komunistów niż generał Francisco Franco. I vice versa. Kim był ten człowiek? Obiektywnie: zwycięzca hiszpańskiej wojny domowej. Mniej obiektywnie? Według zwolenników obronił Hiszpanię przed komunizmem budowanym na wzór radziecki. Według przeciwników stworzył nielegalny faszystowski reżym na wzór Włoch Mussoliniego. Jedno jest pewne: do dziś jest równie kochany, jak i znienawidzony.
W czasie, gdy ważyły się losy pamiętnego meczu, po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego młody kubański prawnik i rewolucjonista – Fidel Castro - umacniał swoją władzę, którą zdobył półtora roku wcześniej.
Dokładnie 1 stycznia 1959 roku proamerykański dyktator Fulgencio Batista uciekł, a władzę w Hawanie przejęli rewolucjoniści. Choć początkowo nie wszystko na to wskazywało, latem 1960 roku było już pewne, że rządzona przez Castro i spółkę Kuba obierze konkretny kurs na budowę komunistycznej dyktatury, bratając się ze Związkiem Radzieckim. Castro znacjonalizował majątek amerykański na wyspie, w odpowiedzi na co Amerykanie objęli Kubę embargiem handlowym. Zbuntowana Kuba mogła otrzymywać dostawy jedynie z komunistycznych państw bloku wschodniego.
I ze skrajnie antykomunistycznej Hiszpanii.
Zdumienie mogło budzić już to, że w styczniu 1959 roku grupa ludzi wyległa na ulice Madrytu by świętować zwycięstwo Rewolucji, a hiszpańskie służby bezpieczeństwa w ogóle nie zareagowały. Jednak już rok później, w styczniu 1960 roku Fidel Castro osobiście starł się w telewizyjnym nagraniu z hiszpańskim ambasadorem (na zdjęciu). Oskarżył go o wspieranie sił kontrrewolucyjnych, a następnie wydalił z kraju. Coraz bardziej pewne wydawało się, że Kuba pójdzie drogą Meksyku czy państw komunistycznych i w miejsce reżymu Franco uzna lewicowy rząd na uchodźstwie. Na to liczyli zresztą masowo zgromadzeni na wyspie weterani hiszpańskiej wojny domowej.
Jednak obydwaj dyktatorzy nie posunęli się ani o krok dalej
Generał Franco wydał dla swojego ministra spraw zagranicznych jasne polecenie:
Z drugiej strony Fidel uczynił co prawda swego towarzysza broni i byłego weterana wojny w Hiszpanii Alberto Bayo generałem, ale na nic więcej nie pozwolił. Ci, którzy widzieli w Castro hiszpańskojęzycznego Lenina gotowego obalić frankistowski reżym mogli czuć się zawiedzeni.
Przez kilkanaście lat kraje nie wymieniały ambasadorów, jednak stosunki zostały utrzymane na poziomie radców dyplomatycznych. Zaś kilka miesięcy po słynnej awanturze w telewizji Hiszpania jak gdyby nigdy nic nawiązała, mimo amerykańskiej presji, współpracę handlową z Kubą. Jeżeli ktoś chciał się dostać bezpośrednio z Europy Zachodniej na Kubę mógł to zrobić tylko w jeden sposób – za pośrednictwem hiszpańskich linii lotniczych. Żadne inne tam nie latały.
Obaj politycy nigdy się nie spotkali
Oszczędnie też o sobie mówili. Mimo to łączyła ich relacja, która z pewnością mogłaby być podstawą dobrego filmu. I to takiego, gdzie więcej jest psychologii niż polityki.
Francesco Franco zapytany kiedyś o to, jakie osoby z państw trzeciego świata uważa za najważniejsze odparł, że Mao Zedonga, Ho Chi Minha i Fidela Castro. Myśli nie rozwinął, lecz gdy amerykańscy dyplomaci przyszli prosić go o pomoc w wojnie przeciwko komunistycznemu Wietnamowi, rządzonemu właśnie przez Ho Chi Minha, przyjął ich chłodno i zapytał:
Franco powtórzył podobne stanowisko w liście do prezydenta Lyndona Johnsona i jako pomoc przysłał, zamiast oczekiwanych oddziałów zbrojnych, jedynie dwunastu lekarzy-ochotników.
Wszystko wskazuje na to, że podobnie odnosił się hiszpański dyktator do Fidela Castro, który sam ujął to następująco:
Castro najlepiej wiedział co mówi. Jego ojciec, podobnie jak gen. Franco pochodził z Galicji. Tej w Hiszpanii, nie w Polsce, ale równie jak ta polska biednej, katolickiej i konserwatywnej. Galicji, która szybko poparła frankistowskie oddziały podczas wojny domowej. Podobno w gabinecie ojca Fidela rzucały się w oczy dwie rzeczy: teleskop i fotografia generała Franco na biurku.
20 listopada 1975 roku generał Franco umiera.
Fidel Castro zarządza na Kubie trzydniową żałobę narodową. Poza Hiszpanią nikt w ten sposób nie uhonorował zmarłego. Gdy rok później umiera przywódca komunistycznych Chin, Mao Zedong, reżym na Kubie nie reaguje w żaden sposób.
Wraz z demokratyzacją Hiszpanii po śmierci Franco nastąpiła normalizacja kontaktów z Kubą. W 1992 roku Fidel Castro pierwszy raz odwiedził Hiszpanię, w tym Galicję, rodzinne strony swojego ojca. Zapytany przez powiązany z socjaldemokratami dziennik „El Pais” o stosunek do generała Franco odpowiedział krótko:
Spodobało się? Lajk na Facebooku nie zaszkodzi (｡◕‿‿◕｡)
#historiajednejfotografii #historia #kuba #hiszpania #komunizm #konserwatyzm #filozofiadlajanuszy #ciekawostki #zainteresowania #gruparatowaniapoziomu #mikroreklama
źródło: comment_UXG0ZtTWx6I30QEpab2uO3UNZCz1e0bg.jpg
Pobierzhttps://www.wykop.pl/link/3928993/franco-y-fidel-status-zwiazku-to-skomplikowane/
Jesteś z Białegostoku?
@CichyGlosZTyluGlowy: Białek powinien to pytanie dać w lennych fejsach pod moimi wpisami, prawie zawsze ktoś o to pyta. Ciekawe DLAczego? ʕ•ᴥ•ʔ
#!$%@?ąc od innych jego dokonań, za to szacunek dla Franco.
@loginnawykoppl:
@tigletpilesarus: właściwie to wrzuciłem w Google castro and franco i czytałem jak leci ( ͡º ͜ʖ͡º) całą masę ciekawych tematów można tak opracowac, bo po angielsku jest masa tresći, a w Polsce wiadomo... jak w lesie. I każdy nowy
@loginnawykoppl: #!$%@? anarchosyndykalizm na cokole komunizmu (tego prawdziwego) porównywać do leninizmu to jest bardzo uproszczone i niesprawiedliwie stwierdzenie.
@Nightcrawler1609: o ile dobrze pamiętam wypowiedzi Franco pochodzą z jego rozmów ze swoim kuzynem pic rel, a cytaty Fidela to jakis wywiad rzeka. Podejrzewam, że mogą być niedostepne nie tylko po polsku, ale również po angielsku
@loczyn:
źródło: comment_uVPyIgPYLlOeooUQvT4Xqu7Nd7F28xja.jpg
Pobierz@DerMirker: po rządach Felipe Gonzaleza i przede wszystkim Zapatero Hiszpania jest jednym z najbardziej liberalnych światopoglądowo krajów Europy. Zresztą Franco zmarł 42 lat temu, ostatnie lata był już mało aktywny, więc pamiętać go mogą dobrze ludzie w wieku 60+. Trudno, żeby taka postać była obecna w żywy sposób w życiu społecznym.
Hiszpania to nie Polska gdzie największym problemem jest przeszłość jakichś