Słońce ma średnicę ponad 100 razy większą od Ziemi. Jego masa stanowi 99,86% masy wszystkich planet Układu Słonecznego małe ma to znaczenie i tak umrze.

Gdynianka Agnieszka Elwertowska konsekwentnie kontynuuje swoją przygodę z kosmosem. W 2018 roku promowała Gdynię podczas misji Lunares, a w lipcu br. brała udział w misji księżycowej CHILL-ICE w tunelu lawowym na Islandii.

Do Układu Słonecznego zbliża się gigantyczna kometa. Teraz naukowcy w miarę precyzyjnie określili jej rozmiar - ma ona ok. 150 km średnicy, co czyni ją największą kometą, jaką kiedykolwiek wykryto.

Obecnie na powierzchni Marsa znajdują się łaziki należące do dwóch agencji: NASA (amerykańskiej) i CNSA (chińskiej). Ich pojazdy przejdą wkrótce w tryb bezpieczny, co oznacza, że zostaną czasowo wyłączone z użycia. Działania te będą miały kontrolowany charakter i nie wiążą się z nadchodzącą...

Naukowcy coraz bardziej utwierdzają się w przekonaniu, że Mars nie był dawniej równie jałowy, co obecnie. Poznanie historii tamtejszych rzek, jezior i mórz wymaga jednak długoletnich badań, a ich wyniki pokazują, w jaki sposób mogły powstać lokalne doliny.

Powierzchnię Marsa pokrywa głównie bazaltowy regolit. Pod tą nazwą kryją się wszelkie skały, które zostały pokruszone przez zewnętrzne czynniki: wiatr, wodę i słońce. Dla przyszłych wypraw załogowych na Marsa to nie lada problem.

Wyobraź sobie czarną dziurę o rozmiarach jednego atomu. Naukowiec z Uniwersytetu Murcii podejrzewa, że właśnie z takich obiektów składa się ciemna materia.

Thomas Pesquet to astronauta przebywający na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Co jakiś czas udostępnia on obrazy uchwycone z tej niezwykłej perspektywy, a najnowszy z nich ukazuje zorzę rozciągającą się nad Ziemią.

Sztuczne satelity i sondy trafiają na orbitę Ziemi i innych ciał niebieskich już od ponad pół wieku. O ile pierwsze misje starały się po prostu dostać w kosmos, to kolejne wysyłano już na precyzyjne trajektorie. Na potrzeby konkretnych misji zaczęto opracowywać specyficzne orbity i do dziś...

Zwykle uważane za gwiazdy, którym nie do końca się powiodło, brązowe karły są klasą obiektów bez wystarczającej masy, aby przejść syntezę wodoru, jak inne gwiazdy ciągu głównego, ale wystarczająco ciężkich, aby spalać deuter, co odróżnia je od ich kuzynów – planet gazowych olbrzymów.

W grudniu 2020 roku zespół naukowców z ESA opublikował zdjęcie wykonane przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a (HST) GAL-CLUS-022058s, największego i jednego z najbardziej kompletnych odkrytych pierścieni Einsteina, znajdującego się w kierunku południowej części gwiazdozbioru Pieca.

Do niedawna myślano, że papkowate kule spadają tylko na Jowiszu. Możliwe jednak, że pojawiają się w atmosferach wszystkich olbrzymich planet Układu Słonecznego – i nie tylko. Lodowate, bogate w amoniak, papkowate kulki mogą zanurzać się bardzo głęboko pod chmury obecne w atmosferze Jowisza.

dziura jest naprawdę ogromna. Trójwymiarowe wizualizacje obejmujące obłoki molekularne w Byku i Perseuszu sugerują, że znajduje się pomiędzy nimi sporych rozmiarów dziura. Pustka rozciąga się na ok. 500 lat świetlnych i najprawdopodobniej jest związana z eksplozją supernowej.