10 kwietnia 2004 roku w Gdańsku zmarł Jacek Kaczmarski - pieśniarz, poeta, autor wierszy i tekstów piosenek, a także prozaik.
#kaczmarski #kaczmarskinadzis #poezjaspiewana #polska
#kaczmarski #kaczmarskinadzis #poezjaspiewana #polska
Wszystko
Wszystkie
Archiwum
Słowa palą, więc pali się słowa:
Nikt o treści popiołów nie pyta.
Ale moja ze Stwórcą rozmowa
Jak Syn Jego - do drzewa przybita!
Niech się gorszy prałacia elita,
Niech się w mękach świat tworzy od nowa!
Nikt o treści popiołów nie pyta.
Ale moja ze Stwórcą rozmowa
Jak Syn Jego - do drzewa przybita!
Niech się gorszy prałacia elita,
Niech się w mękach świat tworzy od nowa!
Mundur, przepustka, piwo, sznaps
I każdy w porę się obudzi,
Żeby w jednostce być na czas –
Tam uczą go zabijać ludzi.
#kaczmarski #kaczmarskinadzis
„Obszar Galii można podzielić na trzy części, z których pierwszą zamieszkują Belgowie, drugą Akwitanowie, trzecią natomiast ci, którzy zwą siebie Celtami, a których my nazywamy Galami.
Bądź pozdrowiony, Cezarze, idący na śmierć kłaniają ci się.”
#kaczmarski #kaczmarskinadzis
Bądź pozdrowiony, Cezarze, idący na śmierć kłaniają ci się.”
#kaczmarski #kaczmarskinadzis
@hejkatulenka666, Ave, Cesar! Morituri te salutant.
Chyba tak to szło. :D
Chyba tak to szło. :D
Glaca & Magic - Quasimodo - energetyczna aranżacja klasyka J. Kaczmarskiego
Katedra w rękach wroga, Mór, głód, ofiary krwi Cierpliwy naród w progach U zatrzaśniętych drzwi. Pociągnął wróg za sznury, By kłamać zaczął dzwon. Ale nie runął z góry Oczekiwany ton.
z- 0
- #
- #
- #
- #
- #
- #
#kaczmarski #kaczmarskinadzis #rocznicanadzisiaj #rocznica
15 lat bez wielkiego barda, czas mija niczym w czerwonym autobusie. Wypije dzisiaj za pamięć o Panu Jacku.
15 lat bez wielkiego barda, czas mija niczym w czerwonym autobusie. Wypije dzisiaj za pamięć o Panu Jacku.
Taki fragment mi się przypomniał przy okazji rozmyślań na temat jednostki wobec presji grupy.
Raz Francuz sąsiada miał, co był z Somalii,
W Tuluzie mieszkali i pastis pijali.
Lecz wnet się przekonał
Potomek Dantona
#100dnizkaczmarskim 7/100
Starość Owidiusza
Starość Owidiusza
– Cóż, że pięknie, gdy obco – kiedyś tu będzie Rumunia
Obmywana przez fale morza, co stanie się Czarne.
@Metaforzysta: tylko nie ulegajmy przedwczesnym niepokojom. Bądźmy jak stare wróble, które stracha się nie boją!
Komentarz usunięty przez autora Wpisu
#100dnizkaczmarskim 5/100
Landszaft z kroplą krwi
Landszaft z kroplą krwi
Za oknem jest łąka, jak dżungla obfita
Źdźbeł, liści i łodyg w labirynt poryta
@anodamwak: Za każdym razem gdy to słyszę zastanawiam się nad tym, że kiedyś kura była mądrzejsza od jajka.
A teraz to w sumie nie wiadomo...
A teraz to w sumie nie wiadomo...
Im mniej cię co dzień, miodzie –
Tym mi smakujesz słodziej:
I słońcem i księżycem,
Rozkoszą nienasyceń,
Szczodrością moich dni –
Dziękuję ci.
konto usunięte via Android
#muzyka #kaczmarski #kaczmarskinadzis (tego nie znałem, jak się komuś wsadziłem na tag to przepraszam)
Krtań lufy łaknie znów pocisków smaku
A łyka tylko tłusty dym z drugiego brzegu
W słuchawkach zdjetych hełmofonów krzyk Polaków
I nie wiem czemu rzeki tej nie wziąłem z biegu
#kaczmarski #kaczmarskinadzis
A łyka tylko tłusty dym z drugiego brzegu
W słuchawkach zdjetych hełmofonów krzyk Polaków
I nie wiem czemu rzeki tej nie wziąłem z biegu
#kaczmarski #kaczmarskinadzis
#kaczmarskinadzis
Zima 1991/1992 szczególnie obrodziła piosenkami Jacka Kaczmarskiego, którego najwyraźniej w tym czasie dopadła wena twórcza. Ponieważ w Polsce zima w pełnej krasie, przedstawię dzisiaj jedną z jego piosenek z tamtego okresu (8.12.1991), o tytule "Pejzaż zimowy", której inspiracją był obraz Pietera Brueghela „[Zimowy pejzaż z łyżwiarzami i pułapką
na ptaki](https://pl.wikipedia.org/wiki/Zimowy_pejzaż_z_łyżwiarzami_i_pułapką_na_ptaki)”.
W komentarzach znajdziecie obraz
Zima 1991/1992 szczególnie obrodziła piosenkami Jacka Kaczmarskiego, którego najwyraźniej w tym czasie dopadła wena twórcza. Ponieważ w Polsce zima w pełnej krasie, przedstawię dzisiaj jedną z jego piosenek z tamtego okresu (8.12.1991), o tytule "Pejzaż zimowy", której inspiracją był obraz Pietera Brueghela „[Zimowy pejzaż z łyżwiarzami i pułapką
na ptaki](https://pl.wikipedia.org/wiki/Zimowy_pejzaż_z_łyżwiarzami_i_pułapką_na_ptaki)”.
W komentarzach znajdziecie obraz
#kaczmarskinadzis
„Encore, jeszcze raz” – napisana przez Jacka Kaczmarskiego w roku 1977 piosenka, której inspiracją był obraz Pawła Andriejewicza Fiedotowa „Encore, jeszcze raz, encore...”, pojawiła się już w pierwszym albumie barda „Mury”. Przyjrzyjcie się proszę dokładnie obrazowi, wysłuchajcie piosenki, a następnie uwierzcie mi na słowo, że Jacek Kaczmarski pisząc słowa Encore, nie widział wcześniej na oczy obrazu. Znał go jedynie z opisu jaki przedstawił mu ojciec Janusz Kaczmarski.
Sam autor w kilku wywiadach poświęcił kilka słów tej piosence:
„Encore, jeszcze raz” – napisana przez Jacka Kaczmarskiego w roku 1977 piosenka, której inspiracją był obraz Pawła Andriejewicza Fiedotowa „Encore, jeszcze raz, encore...”, pojawiła się już w pierwszym albumie barda „Mury”. Przyjrzyjcie się proszę dokładnie obrazowi, wysłuchajcie piosenki, a następnie uwierzcie mi na słowo, że Jacek Kaczmarski pisząc słowa Encore, nie widział wcześniej na oczy obrazu. Znał go jedynie z opisu jaki przedstawił mu ojciec Janusz Kaczmarski.
Sam autor w kilku wywiadach poświęcił kilka słów tej piosence:
Dziennikarka – To wszystko miało cel, i otom jest u celu – brzmiał dalej tekst piosenki.
Dzisiaj piosenka od której właściwie powinienem zacząć cały cykl - „Ballada o istotkach” znana także jako „Ballada z morałem” - piosenka, którą Jacek Kaczmarski napisał w wieku 15 lat jako artystyczny zapis wykładu dziadka komunisty na temat walki klas.
Oto co sam autor o niej powiedział w wywiadach:
Oto co sam autor o niej powiedział w wywiadach:
Miałem czternaście lat, kiedy napisałem pierwszą piosenkę o doli artystów, ukazanych pod postacią ptaszka w klatce. Miałem piętnaście lat, kiedy napisałem “Balladę o istotkach”. Była to jakby wykładnia mojej wiedzy o przeobrażeniach społecznych, w wyniku których masa pożera czy też wchłania ludzi wartościowych, inteligentnych. Tak. Była to dosyć wczesna świadomość, bez przełożenia jej na praktyczną wiedzę o losach ludzkich. Prawdziwa wiedza przyszła później i tym łatwiej mogłem ją sobie przyswoić, że już trochę znałem mechanizmy rządzące światem. Poznałem je z lektur, filmów, obrazów i wierszy.
Koszalin 1995
Rękopis tekstu
źródło: comment_WUEUYRXfQHZAe5izGsfnH0q6p7Y75JBt.jpg
Pobierz
Nuty
źródło: comment_0Yo5eut7qGlwzgvjmnBjvEndMapUX7AX.jpg
Pobierz
Z nadzieją niecierpliwą w duszy,
Kiedy bez słów Towarzysz Stalin
Na mapie fajką strzałki ruszy.
Krzyk jeden pomknął wzdłuż granicy