Mogą być cichym zabójcą, ale też potrafią uratować życie. Słysząc „arszenik”, myślimy „śmierć”, ale dla wielu może on być ratunkiem. Wszystko zależy od dawki.

Aż do lat 50. XX wieku mieszkańcy wiejskiego regionu w Austrii konsumowali toksyczne związki wydobywanego lokalnie arsenu jako lek i zarazem swoisty stymulant.

Tillie Klimek lubiła karmić ludzi... arszenikiem. Mało znana historia naszej rodaczki, która wniosła wiele do światowej gastronomii i kryminalistyki jednocześnie.

Systematycznie stosowany, arszenik może być przyjmowany w ilościach znacznie przekraczających dawkę śmiertelną. Po uodpornieniu się na szkodliwe działanie trucizny, organizm po przyjęciu dawki odzyskuje na pewien czas energię niczym po wypiciu napoju energetyzującego.

Świat o nim nie wie. Nie wiedzą nawet ludzie nim dotknięci. Mieszkańcy Bangladeszu co dzień piją wodę z niebezpiecznym stężeniem arszeniku i codziennie po trochu umierają.

Znany od wieków jako silna trucizna teraz objawia się jako lek na raka. Arszenik coraz częściej wykorzystywany jest w leczeniu ostrej białaczki promielocytowej.