Ja to jak patrzę jak moją teściową czy moją matkę parzą wnuki (tzn. max godzinkę hihihaha i weź zabierz) to się zastanawiam jaki cudem one wychowały po 3 dzieci, czasami szwagier podrzuci swojego dzieciaka w sobotę swojej matce to już słyszę jak dzwoni do mojej różowej z gorzkimi żalami jakby 7 plag egipskich na nią spadło. Ale ja wiem czemu tak jest, kiedyś dzieciaki same się wychowywały, puszczały je na dwór i
ciemnienie via Wykop
@Instynkt: oczywiście, że było wieksze wyjebongo i luz w rodzicielstwie, a o połowie kwestii nasi rodzice pojęcia nie mieli.
Przez tyle lat, słyszę tylko że to obowiązek, że to katorga, że wygodne życie się skończy i teraz sobie myślę jak ktokolwiek zdrowy słysząc ciągle takie gadanie i zdając sobie sprawę z realiów w jakich żyjemy może chcieć mieć te dzieci? Skoro moje życie jest spoko, wygodne i niczego mi nie brakuje to na co mi ten obowiązek?
Nie obchodzi mnie los kraju, który miał na mnie #!$%@?.
Kto
Zostajesz rodzicem - to jest rola i zadanie, których nie da się zdefiniować od linijki. Jest pełno zmiennych, duzo zależy od malucha, od twoich zasobów (ciała, psychiki, od materialnych takze), od twojego otoczenia, partnera, bliskich, osób w pracy etc.. Raz jest łatwiej i wszystko idzie jak z płatka a raz padasz na twarz
Zauważyłam, że tylko "narzekanie" na trudności w rodzicielstwie wiąże się z
Jasne, jeśli masz naprawdę beznadziejne doświadczenia i kiepskie wzorce, nie chcesz jakos tego poprawic, podświadomie czujesz że byś poległ w tym skomplikowanym zadaniu, to nie bierz się za to.
Tylko nie kalkuj tgo bezwzglednie na wszystkich innych wokoło, bo wielu rodziców wyciąga z rodzicielstwa masę dobra, mimo że to trudne i wymagajace zadanie.
Spoko, uczulam na wrazliwosc i jakąś dozę zrozumienia, szczególnie dla
Tak