Przecież właśnie to jest szokujące, że opisy zdjęć przedstawiają szczęśliwe osoby po lobotomii, co ma na celu zachwalać metodę i sprawić, by społeczeństwo wierzyło, że dzięki lobotomii udaje się pomóc. Co było nieprawdą.

Mam syna trochę młodszego od Twojego. Zdążyliśmy już poznać środowisko szpitalne z perspektywy rodzica, wiem, jakie to cholernie ciężkie. I wiem, jak to jest się bać czekając na wyniki. U nas wszystko skończyło sie dobrze. Dlatego życzę Wam dużo siły a Synkowi duuuuzo zdrowia! Mając na uwadze, że trzylatka ciężko jest utrzymać w miejscu, a niestety tego wymagają chociażby kroplówki, napisz proszę co lubi robić Wasz syn. Puzzle, kolorowanki, ciastolina? Postaram siePokaż całość