[Ryneczek]

Około pięciuset lat przed wydarzeniem z 458 roku BC, czyli trzy tysiące lat temu, nastąpił koniec krótkiego i burzliwego związku Judy z Izraelitami (‘dziećmi Izraela’). Izrael odrzucił wiarę narodu wybranego, która poczęła się kształtować w Judei, i poszedł własną drogą. (Przybranie nazwy ‘Izrael’ przez państwo syjonistyczne powstałe w Palestynie w 1948 roku, jest oczywistą uzurpacją). Wydarzenia prowadzące do tej krótkotrwałej niefortunnej unii, obejmowały kilka wcześniejszych stuleci. Po mitologicznym i legendarnym okresie Mojżesza, Kannan było świadkiem rozkwitu silnej, zwartej i określonej wspólnoty, konfederującej dziesięć szczepów północnych. Juda (do której dołączyło nieliczne plemię Benjamina), pozostało niepozornym państewkiem na południu. Plemię Judy, źródło obecnego syjonizmu, nie cieszyło się dobrą reputacją. Juda za trzydzieści srebrników sprzedał Iszmaelitom swego brata Józefa, najukochańszego syna Jakuba zwanego Izrealem (podobnie jak Judasz, jedyny Judaejczyk wśród apostołów, zdradził później Jezusa za trzydzieści sztuk srebra), i wprowadził do plemienia kaziorodzctwo (Genezis 37-38).

Fragment książki "Strategia Syjonu"
#zydzi #historia #izrael #4konserwy