Mieszkam ze starymi w domu rodzinnym. Planuję wyprowadzkę do miasta oddalonego 150km od domu. Od jakiegoś czasu mi się nawarstwia, zero wsparcia, matka alkoholiczka - co prawda chodzi na terapię i nie pije aktualnie, ale luj wie ile to potrwa. Poza tym ciągle słyszę jakieś przytyki, chcę się usamodzielnić. Moi starzy są przekonani, że zostanę z nimi tu do końca życia - duży dom piętrowy, dwa osobne wejścia, dużo hajsu poszło w remont itd.
Matka jak się dowie, że mam takie plany to zejdzie na zawał i się zapłacze, tata też - jestem ostatnim oczkiem w głowie. A ja już mam ich powoli dość, ciągle się kłócimy, nasłuchałam się też dużo przykrości ze strony matki pod wpływem, mam wrażenie, że potrzebuję spokoju i odpoczynku.
Mam sporo obaw, w nowym mieście nikogo nie znam, boję się nowych sytuacji w życiu i przede wszystkim tej reakcji starych na moją wiadomość xd
Jak sobie z tym poradzić? A przede wszystkim jak im przekazać to delikatnie? xd
Anonim (nie OP): Oczywiście, że teraz. Dopóki masz 23 lata, to łatwiej poznać ludzi, nawet jak się nikogo nie zna w nowym mieście. Jestem twoim rówieśnikiem w takiej samej sytuacji i w nowym mieście czuję się zdrowiej.
Jak sobie z tym poradzić? A przede wszystkim jak im przekazać to delikatnie? xd
Raczej odwrotnie zrobić, głośno aby zabolało ich skoro masz w domu taką atmosferę. A i więcej jak pewne, że madka sięgnie częściej do kieliszka po tym.
Anonim (nie OP): Aha, po prostu się przeprowadź i dopiero wtedy im to powiedz i nie wracaj do czasu powiedzmy świąt bożego narodzenia. Wierz mi, to najlepsze rozwiązanie w takiej sytuacji.
@mirko_anonim wyprowadziłem się w wielu 27 lat. teraz żałuję że mogłem zamiast iść na studia to do pracy i wyprowadzić się wcześniej. każdy dzień w domu to dzień stracony...
#wyprowadzka
#rozowypasek here, 23lvl
Mieszkam ze starymi w domu rodzinnym. Planuję wyprowadzkę do miasta oddalonego 150km od domu. Od jakiegoś czasu mi się nawarstwia, zero wsparcia, matka alkoholiczka - co prawda chodzi na terapię i nie pije aktualnie, ale luj wie ile to potrwa. Poza tym ciągle słyszę jakieś przytyki, chcę się usamodzielnić.
Moi starzy są przekonani, że zostanę z nimi tu do końca życia - duży dom piętrowy, dwa osobne wejścia, dużo hajsu poszło w remont itd.
Matka jak się dowie, że mam takie plany to zejdzie na zawał i się zapłacze, tata też - jestem ostatnim oczkiem w głowie. A ja już mam ich powoli dość, ciągle się kłócimy, nasłuchałam się też dużo przykrości ze strony matki pod wpływem, mam wrażenie, że potrzebuję spokoju i odpoczynku.
Mam sporo obaw, w nowym mieście nikogo nie znam, boję się nowych sytuacji w życiu i przede wszystkim tej reakcji starych na moją wiadomość xd
Jak sobie z tym poradzić? A przede wszystkim jak im przekazać to delikatnie? xd
─────────────────────
· Akcje: Odpowiedz anonimowo · Więcej szczegółów
· Zaakceptował: wykopowy_brukselek
· Autor wpisu pozostał anonimowy dzięki Mirko Anonim
Wyfruwać z gniazda?
─────────────────────
· Akcje: Odpowiedz anonimowo · Więcej szczegółów
· Zaakceptował: wykopowy_brukselek
Raczej odwrotnie zrobić, głośno aby zabolało ich skoro masz w domu taką atmosferę. A i więcej jak pewne, że madka sięgnie częściej do kieliszka po tym.
─────────────────────
· Akcje: Odpowiedz anonimowo · Więcej szczegółów
─────────────────────
· Akcje: Odpowiedz anonimowo · Więcej szczegółów
· Zaakceptował: wykopowy_brukselek