[DoktorNauk]

Jednym z moich objawów spi3rd0lenia jest to, że bardziej cieszy mnie koniec jakiegoś zadania, celu niż osiągnięcie pozytywnego rezultatu.

Często ciesze się, że coś jest już za mną, a nie, że zrobiłem to dobrze, czy że wynik był dobry. To chyba wynik lat edukacji, kiedy ciągle czułem brzemię na plecach. Ciągle czułem się uciskany przez machinę edukacji, bo przecież trzeba zdać z klasy do klasy, jakby to wyglądało że nie zdasz. Wtedy pojawiła się minimalizacja oczekiwać i błędna definicja celu edukacji. Zamiast postawić sobie na cel zdobycie jakichś umiejętności wykreował się w mojej głowie strach przed porażką.
Ze szkoły strach przeniósł się na studia. Ciągle czułem ciężar zbliżających się kolokwiów, egzaminów i kolejnych i kolejnych. Po obronie, jedyne co czułem to ogromną ulgę i wolność od odpowiedzialności.

Minęło już sporo czasu, a ja dalej czuję strach przed tym ciężarem i ogarnie mnie paniczna niechęć do jakichkolwiek zobowiązań i wyzwań.

#przegryw #depresja ##!$%@?

[vanitydomain]

@DoktorNauk: trafne spostrzezenia

[S.....y]

@DoktorNauk: Mam tak samo, ale tylko wtedy gdy ktoś inny zleci mi to zadanie
Jak sam sobie coś wymyślę, to nieważne co, ale musi być zrobione dobrze, inaczej mam zły humor

[Bumelante]

@Szumrzeczny: ciekawe bo ja mam na odwrót

[czokobons]

@Szumrzeczny: jesteś w stanie wymyśleć sobie zadanie - oski

[S.....y]

@czokobons: oddychasz = oski

[Notes]

@DoktorNauk zdajesz sobie sprawę, ze 99% społeczeństwa mogłoby przybić sobie z tobą piątkę?
Nie rozumiem dlaczego doszukujesz się czegoś szczególnego w jak najbardziej normalnej reakcji na jakieś zadanie… zwłaszcza, ze wspominasz o dosyć ważnych rzeczach jak kolokwia czy egzaminy czy zdawanie z klasy do klasy :)
Najlepsze jest to, ze nikt jako tako nie oczekuje od ciebie ponadprzeciętnych wyników. Jak sam zauważyłeś jakoś z klasy do klasy zdawałeś i dotarles nawet na