Niedawno w mojej miejscowości postawili w parku, obok "siłowni" zewnętrznej, poręcze do street workoutu, tudzież kalisteniki. Od razu zaczęło mnie kusić żeby tam przyjść i trochę poćwiczyć, ale zmotywowałem się kiedy moja, była już, partnerka dała mi do zrozumienia, że byłaby ukontentowana, wszakże sama ćwiczy. Przyszedłem więc raz, drugi, trzeci i mi się spodobało. Więcej powiem- zdecydowanie się na trening to była jedna z najlepszych decyzji w moim życiu. Minęły nieco ponad dwa miesiące od kiedy zacząłem ćwiczyć i aż trudno mi uwierzyć jakim warzywem byłem wcześniej. Czuję się nieporównywalnie lepiej, jestem sto razy bardziej produktywny, wstaję rano po pierwszym budziku albo i bez, mam dużo więcej energii, a nawet piwo lepiej smakuje i kaca nie mam, a jak mam to rozćwiczę. W każdym razie genialna sprawa, polecam mocno każdemu. Po co to piszę? Bo mam nadzieję, że kogoś zmotywuję. Nie jestem pierwszą taką osobą, ale napiszę, że: - mam ponad 30 lat - palę/paliłem mnóstwo papierosów, tak z półtorej paczki w przeliczeniu na sklepowe - piłem w sumie nieszczególnie dużo, ale za dużo. Ot, jakieś piwko albo dwa albo pięć wieczorem - "miałem siłownię w pracy"- mój kolega ma skup palet i wpadałem jak mi się zachciało, a po jakichś 6 tygodniach ćwiczeń zatrudniłem się na wyładunku kontenerów żeby się sprawdzić. Sprawdziłem- jestem silny w ch*j i sprawny w ch*j. - Mam ze sto urazów, ze stawów to chyba tylko łokcie i palce mam w pełni sprawne, reszta uszkodzona w mniejszym lub większym stopniu, mam nawet śruby w nodze. Ogólnie powinni na mnie mówić "zegarek" bo jak chodzę to z każdym krokiem coś mi przeskakuje. - Fatalnie się odżywiam od zawsze, dzień rozpoczynam od kawy i papierosa.
Ale mimo to zacząłem ćwiczyć, mam swój codzienny rytuał- przychodzę do parku, włączam muzyczkę, dopalam papierosa, obsikuję drzewko, zgarniam wodę/śnieg/zdrapuję lód z poręczy i ćwiczę.
Przez pierwszy miesiąc połowę czasu przy poręczach spędzałem na trzymaniu się za serce, ale z czasem udało mi się rozwinąć. Na początku jak się "podciągałem" to ledwo dosięgałem czołem do poręczy, teraz wykonuję eleganckie, pełne powtórzenia od samego dołu do piersi. Jak zaczynałem z dipami to jak zrobiłem ze dwa w serii to był wyczyn, teraz robię 50-90 w seriach po 5+. A serce już mi nie kołacze jak wcześniej, nie czuję jakbym miał zejść na zawał po dwóch seriach ćwiczeń.
Wcześniej nie raz widząc ćwiczących ludzi w parku zastanawiałem się "jak im się chce męczyć tyle czasu, mi by się nie chciało", a teraz sam tak robię. Miałem też takiego współlokatora- Tomaša, który imponował mi produktywnością- po pracy na etacie rozwoził jedzenie z UberEats, a wieczorem jeszcze biegał wokół domu*. Sam teraz pracuję tak fizycznie jak się da, wieczorami spędzam po dwie godziny na ćwiczeniach, a i w soboty chodzę do drugiej pracy. Nie do pomyślenia jeszcze kilka miesięcy temu.
Warto wspomnieć, że nie przygotowywałem się do tego ani merytorycznie ani fizycznie- nie doktoryzowałem się na forach, nie kupiłem stu kilogramów suplementów, nie kupiłem specjalnej odzieży itd itp. Po prostu- poszedłem i zacząłem ćwiczyć, a wspominam o tym bo jednym z demotywatorów jest właśnie poczucie, że żeby zacząć ćwiczyć trzeba się przygotować- ogarnąć ultradokładny program treningowy, nakupować przedtreningówek, potreningówek nadtreningówek, wytreningówek, kupić rękawiczki MasterMasakrator, pasy czy inne cuda bo bez tego wszystkiego nie będzie progresu. Nie, po prostu idziemy i ćwiczymy. Jasne, że odpowiednia suplementacja czy program treningowy dużo daje i warto to z czasem ogarnąć, ale i bez tego będziemy się rozwijać, nawet robiąc zwykłe pompki(które są świetnym ćwiczeniem). A i jeszcze wspomnę, że popularną wymówką jest też mówienie, że "najpierw musiałbym schudnąć" albo coś w ten deseń. Nie, każdemu trening wyjdzie na dobre, czy to w kwestiach czysto zdrowotnych czy w kwestii wyglądu- nawet mając nadwagę będzie się wyglądało lepiej.
@kiedys_wygram: Zacząłem bodajże 10 października, ale pracowałem na skupie palet więc miałem już jakiś start. Tydzień temu ważyłem niecałe 80 kg przy 183 cm wzrostu. Swoją drogą planowałem udokumentować postępy, ale w sumie zrobiłem tylko dwa podobne zdjęcia :P Perspektywa jest trochę inna, ale jakieś zmiany chyba widać.
@Errad: taka sylwetka w 3 tygodnie ćwiczeń w takim wieku? w skali całego życia? albo masz jakieś mega aktywne fizycznie życie albo nie kupuję tego xd no albo genetyka to #!$%@?
ja 28 lvl podobny wzrost/waga, 0 urazów, co prawda całe życie siedzę przed kompem, ćwiczę od pół roku i progres siłowy mam duży, ale w sumie dalej wyglądam jak gówno xd
@kiedys_wygram: Na tę chwilę tak- rzucam kartonami na etacie plus do 2h treningu, łącznie do 10h wysiłku dziennie. Poza tym nigdy nie byłem szczególnie aktywny fizycznie poza tym, że bardzo dużo chodziłem, a większość życia pracowałem jako techniczny na produkcji- ustawiacz, operator itp. Poza tym np w 2013 coś mnie natchnęło i ćwiczyłem ze 4 miesiące, potem miewałem okresy po 2-3 tygodnie kiedy ćwiczyłem
Od razu zaczęło mnie kusić żeby tam przyjść i trochę poćwiczyć, ale zmotywowałem się kiedy moja, była już, partnerka dała mi do zrozumienia, że byłaby ukontentowana, wszakże sama ćwiczy.
Przyszedłem więc raz, drugi, trzeci i mi się spodobało.
Więcej powiem- zdecydowanie się na trening to była jedna z najlepszych decyzji w moim życiu.
Minęły nieco ponad dwa miesiące od kiedy zacząłem ćwiczyć i aż trudno mi uwierzyć jakim warzywem byłem wcześniej. Czuję się nieporównywalnie lepiej, jestem sto razy bardziej produktywny, wstaję rano po pierwszym budziku albo i bez, mam dużo więcej energii, a nawet piwo lepiej smakuje i kaca nie mam, a jak mam to rozćwiczę.
W każdym razie genialna sprawa, polecam mocno każdemu.
Po co to piszę? Bo mam nadzieję, że kogoś zmotywuję.
Nie jestem pierwszą taką osobą, ale napiszę, że:
- mam ponad 30 lat
- palę/paliłem mnóstwo papierosów, tak z półtorej paczki w przeliczeniu na sklepowe
- piłem w sumie nieszczególnie dużo, ale za dużo. Ot, jakieś piwko albo dwa albo pięć wieczorem
- "miałem siłownię w pracy"- mój kolega ma skup palet i wpadałem jak mi się zachciało, a po jakichś 6 tygodniach ćwiczeń zatrudniłem się na wyładunku kontenerów żeby się sprawdzić. Sprawdziłem- jestem silny w ch*j i sprawny w ch*j.
- Mam ze sto urazów, ze stawów to chyba tylko łokcie i palce mam w pełni sprawne, reszta uszkodzona w mniejszym lub większym stopniu, mam nawet śruby w nodze.
Ogólnie powinni na mnie mówić "zegarek" bo jak chodzę to z każdym krokiem coś mi przeskakuje.
- Fatalnie się odżywiam od zawsze, dzień rozpoczynam od kawy i papierosa.
Ale mimo to zacząłem ćwiczyć, mam swój codzienny rytuał- przychodzę do parku, włączam muzyczkę, dopalam papierosa, obsikuję drzewko, zgarniam wodę/śnieg/zdrapuję lód z poręczy i ćwiczę.
Przez pierwszy miesiąc połowę czasu przy poręczach spędzałem na trzymaniu się za serce, ale z czasem udało mi się rozwinąć. Na początku jak się "podciągałem" to ledwo dosięgałem czołem do poręczy, teraz wykonuję eleganckie, pełne powtórzenia od samego dołu do piersi. Jak zaczynałem z dipami to jak zrobiłem ze dwa w serii to był wyczyn, teraz robię 50-90 w seriach po 5+.
A serce już mi nie kołacze jak wcześniej, nie czuję jakbym miał zejść na zawał po dwóch seriach ćwiczeń.
Wcześniej nie raz widząc ćwiczących ludzi w parku zastanawiałem się "jak im się chce męczyć tyle czasu, mi by się nie chciało", a teraz sam tak robię.
Miałem też takiego współlokatora- Tomaša, który imponował mi produktywnością- po pracy na etacie rozwoził jedzenie z UberEats, a wieczorem jeszcze biegał wokół domu*.
Sam teraz pracuję tak fizycznie jak się da, wieczorami spędzam po dwie godziny na ćwiczeniach, a i w soboty chodzę do drugiej pracy. Nie do pomyślenia jeszcze kilka miesięcy temu.
Warto wspomnieć, że nie przygotowywałem się do tego ani merytorycznie ani fizycznie- nie doktoryzowałem się na forach, nie kupiłem stu kilogramów suplementów, nie kupiłem specjalnej odzieży itd itp.
Po prostu- poszedłem i zacząłem ćwiczyć, a wspominam o tym bo jednym z demotywatorów jest właśnie poczucie, że żeby zacząć ćwiczyć trzeba się przygotować- ogarnąć ultradokładny program treningowy, nakupować przedtreningówek, potreningówek nadtreningówek, wytreningówek, kupić rękawiczki MasterMasakrator, pasy czy inne cuda bo bez tego wszystkiego nie będzie progresu.
Nie, po prostu idziemy i ćwiczymy. Jasne, że odpowiednia suplementacja czy program treningowy dużo daje i warto to z czasem ogarnąć, ale i bez tego będziemy się rozwijać, nawet robiąc zwykłe pompki(które są świetnym ćwiczeniem).
A i jeszcze wspomnę, że popularną wymówką jest też mówienie, że "najpierw musiałbym schudnąć" albo coś w ten deseń. Nie, każdemu trening wyjdzie na dobre, czy to w kwestiach czysto zdrowotnych czy w kwestii wyglądu- nawet mając nadwagę będzie się wyglądało lepiej.
W każdym razie, idę zaraz poćwiczyć i polecam każdemu ruszyć dupę bo naprawdę można polepszyć swoje życie zwykłymi ćwiczeniami.
Przy okazji wrzucam #pokazforme
#mikrokoksy #mirkokoksy #kalistenika #streetworkout
źródło: comment_1671289220opaHsZByUprtphKdArpGm1.jpg
PobierzJakie nieswoje? Widzisz co mam na szyi na zdjęciu? Widzisz drugie zdjęcie?
Jeżeli ktoś tu ma coś nie tak z garem to ty :D
Zacząłem bodajże 10 października, ale pracowałem na skupie palet więc miałem już jakiś start.
Tydzień temu ważyłem niecałe 80 kg przy 183 cm wzrostu.
Swoją drogą planowałem udokumentować postępy, ale w sumie zrobiłem tylko dwa podobne zdjęcia :P
Perspektywa jest trochę inna, ale jakieś zmiany chyba widać.
źródło: comment_16716222267YFEaqDD2sMSUCh0Tjt2ki.jpg
Pobierzja 28 lvl podobny wzrost/waga, 0 urazów, co prawda całe życie siedzę przed kompem, ćwiczę od pół roku i progres siłowy mam duży, ale w sumie dalej wyglądam jak gówno xd
@kiedys_wygram:
Na tę chwilę tak- rzucam kartonami na etacie plus do 2h treningu, łącznie do 10h wysiłku dziennie.
Poza tym nigdy nie byłem szczególnie aktywny fizycznie poza tym, że bardzo dużo chodziłem, a większość życia pracowałem jako techniczny na produkcji- ustawiacz, operator itp.
Poza tym np w 2013 coś mnie natchnęło i ćwiczyłem ze 4 miesiące, potem miewałem okresy po 2-3 tygodnie kiedy ćwiczyłem