2731 + 1 = 2732 **Tytuł:** `Pachnidło` **Autor:** `Patrick Süskind... (@George_Stark)

2731 + 1 = 2732

Tytuł: Pachnidło
Autor: Patrick Süskind
Gatunek: literatura piękna
Ocena: ★★★★★☆☆☆☆☆
Tłumacz: Małgorzata Łukasiewicz

I tak samo będzie umiał pokrzyżować plany owego mordercy, konkurującego z nim o posiadanie Laury – już choćby dlatego, że Laura miała być zwornikiem jego własnych planów. Kochał ją, to jasne; ale ponadto była mu potrzebna.

Opowieść zaczyna się na osiemnastowiecznym paryskim targu, gdzie za straganem rodzi się dziecko. Dzieci, takie jak to, które właśnie się urodziło nie miały lekko. Niechciane, przypadkowe, nawet niekoniecznie będące kłopotem dla matek (bo ojciec nieznany), jeśli miały trochę szczęścia trafiały do przytułków. Tak stało się też z Janem Baptystą Grenouillem, który trafiał do kolejnych mamek. Jedna za drugą rezygnowały z niego, bo nie dość, że był dzieckiem łakomym, potrzebującym zbyt wiele pokarmu – a dla mamek opieka nad dziećmi to był interes, w wypadku Grenouilla nieopłacalny – to jeszcze był jakiś dziwny. Było w nim coś diabelskiego.

Grenouille dożywa jednak wieku wczesnonastoletniego, w którym może być użyteczny, przynajmniej przez jakiś czas i przynajmniej dla kolejnego „opiekuna”. W taki sposób trafia do garbarni. Pracownicy garbarni nie żyją długo (nawet dziś, a co dopiero w XVIII wieku), Grenouille’owi jednak udaje się przetrwać. Co więcej! Udaje mu się zrealizować swój plan! Od garbarza trafia bowiem do perfumiarza, gdzie może wykorzystywać swoje ponadprzeciętne powonienie i realizować swoją żywotną potrzebę czy też obsesję – bo zapachy dla Grenoilla to więcej niż pasja. Później już jest prawie z górki – obsesja rośnie, Grenouille z głębokiej jaskini, w której się znalazł (dosłownie i w przenośni), trafia niemal na szczyt (dosłownie i w przenośni). Na tym szczycie jednak jest tylko wsparciem – coś jak szerpa – albo nawet narzędziem, jak raki czy czekan. Na koniec obsesja zostaje zrealizowana, żywotna potrzeba zaspokojona, ale skutek nie przynosi Grenouille’owi satysfakcji.

Pan Patrick Süskind od samego początku swojej opowieści wciąga czytelnika w brud i smród. W ten drugi bardziej nawet, bo to opowieść o zapachach. Na spółkę z tłumaczem robi to bardzo ładnie, operuje fajnym, obrazowym językiem (choć jest w tym pięknym aromacie językowym kilka rażących, smrodliwych nut, jak „w każdym bądź razie” czy „cofnąć się wstecz”). Mocne skupienie się autora na zapachach sprawiło, że ciągnął mnie przez opowieść za nos, a ja podążałem za nim z zainteresowaniem. Przynajmniej do czasu, bo w tej całkiem nieźle zbudowanej (tak językowo jak i narracyjnie) opowieści w pewnym momencie wszystko zaczęło się, za przeproszeniem, #!$%@?ć.

W końcówce autor zafundował mi istną psychozę maniakalno-depresyjną, bo świetne pomysły (to jak mieszkańcy Grasse uspokoili swoje sumienia i wygasili poczucie wstydu było kapitalne!) z pomysłami fatalnymi. Końcówka zdecydowanie zepsuła mi wrażenia z odbioru.

Na uwagę, moim zdaniem, zasługują w Pachnidle jeszcze bohaterowie. Nie było w tej książce żadnego naprawdę pozytywnego bohatera – i to było ciekawe i fajne. Ale ta mroczność, zło czy podłość bohaterów wynikała z ich charakterów i okoliczności. Mieli swoje motywacje do tego żeby być takimi, jakimi byli, a może to okoliczności, w jakich przyszło im żyć stworzyły ich właśnie takimi? I to było interesujące. Może dlatego że prawdziwe.

Po rozpoczęciu czytania, kiedy dałem się wciągnąć do tego śmierdzącego świata zapachów, do którego zaprosił mnie pan Süskind, liczyłem że dostanę mroczną bajkę i tak rzeczywiście było. Bajka powinna kończyć się morałem i tak rzeczywiście też było. Morał z bajki powinien logicznie wypływać z jej treści i mogę się zgodzić że to w miarę się udało. Ale sam sposób wprowadzenia tego logicznego, wypływającego z bajki morału wcale a wcale mi się nie podobał. I to jest mój główny zarzut do tej historii, który zepsuł mi jej odbiór. No na koniec zaśmierdziało mi to wszystko jak osiemnastowieczny (a i współczesny też) Paryż.

Wpis dodany za pomocą tego skryptu

#bookmeter #literaturapieknabookmeter