[Syntax]

#psychologia

Chciałem poruszyć pewien istotny problem, mam nadzieję na ciekawą dyskusję.

Otóż odkąd żyję i kolekcjonuję różne doświadczenia, poznaję masy ludzi, zarówno kobiety jak i mężczyzn, uderza mnie cała gama zachowań, poglądów i przekonań, które sprawiają że większość ludzi jest tak naprawdę nieszczęśliwymi a psychologia zamiast tym ludziom naprawdę pomagać, przepisuje tylko albo psychotropy, albo karmi ludzi iluzjami, powodując jedynie że człowiek uczy się znosić swoje nieszczęście a nie stawać się prawdziwie wolnym i spełnionym.

Oto co mam dokładnie na myśli:

Życie przeciętnego człowieka, którego uważa się za "normalnego", wygląda następująco:

Najpierw jest indoktrynowany przez swoich rodziców, przejmując ich subiektywne spojrzenie na świat, przejmując od nich nieświadomie (jako jeszcze mało rozumny organizm) pewne obciążenia emocjonalne.

Następnie w ramach socjalizacji, zostaje posłane do szkoły, gdzie musi przejmować się zdaniem innym i dopasowywać się do grupy ludzi, która to grupa uczy się wzajemnie, jak oszukiwać, udawać kogoś kim się nie jest, ukrywać swoje prawdziwe emocje, bo w przeciwnym razie zostaje "zjedzona" przez "silniejszych".

W późniejszym etapie człowiek zaczyna rozumieć, a raczej podświadomie zostaje tak kształtowany, że istnieje pewne tabu, którego nie wolno mu przełamywać, bo jeśli to zrobi, zostanie zepchnięty na margines z przyklejoną łatką "dziwaka" lub "słabego".

Przy okazji, kiedy już człowiek nauczy się ukrywać i dobrze maskować swoje prawdziwe myśli i emocje, zostaje uznany za dorosłego, zaczyna wkraczać w "dorosłe" życie, podejmuje pracę, próbuje wchodzić w związki.

Zaczyna widzieć, że by zyskać akceptację i czuć się dobrze w społeczeństwie, czuć się spełnionym w związku itp, nigdy nie może pokazać prawdziwego "ja". Sprawy seksu, wewnętrznych przeżyć, traum, rozterek, musi spychać do podświadomości, po to żeby podtrzymywać i rozwijać wokół swojej osoby mit "silnej i spełnionej" jednostki. Musi tak robić, by zyskać akceptację kolegów, rodziców, potencjalnych partnerów. Jeśli przestanie, automatycznie zostaje mu przyklejona niepochlebna łatka i taka osoba ląduje na marginesie.

Bardzo często, u większości osób, ten proces indoktrynacji przebiega bez "zaburzeń", bez próby uświadomienia sobie tych wpływów jakim ulegamy, bez prób odnalezienia siebie samego, odizolowania tego co "moje" od tego co zostało mi sztucznie narzucone.

Dlaczego psychologia oraz inni ludzie uznają ten proces za zdrowy i normalny, skoro większość ludzi czuje w głębi serca że jest im z tym źle i że nie jest to naturalne? Inaczej stawiając pytanie, dlaczego psychologia stara się podtrzymywać raczej człowieka w iluzjach, zamiast wskazywać drogę która powinna być uniwersalna i wpajana nam od dziecka, że to kim jesteśmy, kim się czujemy, jest zdrowe i naturalne?

Co konkretnie dobrego daje podtrzymywanie stereotypów i wtłaczanie ludzi w jednolity schemat zachowań, skoro wiadomo że każdy człowiek jest inny i nie można stworzyć uniwersalnego systemu, który może określać co jest zdrowe a co jest chorobą?

Według mnie, jedyne co powinna robić psychologia, to uświadamiać ludzi od małego, w formie odpowiednich przedmiotów w szkole, stając się alternatywą dla wszelkiej maści indoktrynacji czy to katolickich, czy genderowych itp. Na czym miałoby polegać to uświadamianie? Otóż na tym, że nie należy się przejmować tym co inni o nas myślą, że nasi rodzice mogą się mylić i zazwyczaj się mylą, że jedyne co możemy i powinniśmy robić, to szukać swojej własnej drogi, własnej seksualności, swoich pasji i partnera z którym po prostu dobrze się rozumiemy na gruncie emocjonalnym i seksualnym. Powinno się uczyć, zarówno kobiety jak i mężczyzn, najlepiej już od dziecka, że niewyrażane emocje, tłumione potrzeby, doprowadzają w późniejszym życiu do poważnych powikłań psychicznych w postaci depresji i nerwic. A najważniejsze o czym powinno się mówić to jest to, że poczucie bycia nieszczęśliwym, zdołowanym, to tylko i wyłącznie efekt porównywania się z innymi, o których myślimy że są "lepsi", choć nikogo obiektywnie nie możemy uznać za lepszego czy gorszego. Robi się to tylko na gruncie założonych "norm", które nie stanowią naturalnej ekspresji żadnego z nas.

Wiadomo to nie od dziś, że wszelkie problemy w pracy, w związkach i każdej innej dziedzinie życia, biorą się jedynie z czyjejś niskiej samooceny, braku samoakceptacji, często wmówionej nam przez otoczenie lub kiepskich rodziców wmuszających w nas chore ambicje, by to oni mogli się poczuć spełnieni a nie my. Dlaczego nie potrafimy tego zmienić, lecz zamiast tego, psychologia stosuje nieskuteczne terapie zazwyczaj przepisując leki, zamiast dotrzeć w otwarty sposób do źródła problemu? Stać się narzędziem krzewienia wysokiej świadomości wśród ludzi.

Przecież rozwiązanie jest proste: Pozwolić ludziom żyć w zgodzie z sobą samym, pozwolić im odkrywać siebie, w poczuciu spójności wewnętrznej, zamiast narzucać wątpliwej prawdziwości "normy" czy to katolickie czy świeckie? W każdym z nas kryje się naturalna prawda, naturalna empatia i zdolność do bycia dobrym człowiekiem. Dopiero wtłaczanie nas w bezsensowne normy nas psuje i ustanawia pewien wyścig, przez który wszyscy jesteśmy nieszczęśliwi.

Dlaczego ludzie dostrzegający manipulację i niezdrowe kształtowanie jakim się nas poddaje, żyją w poczuciu bycia "chorymi", kiedy to właśnie takie osoby są bardzo mądre, wnikliwe, empatyczne i inteligentne? Tak wiele osób potrafiących dostrzec te wszystkie schematy, przez większość zostaje odrzuconych, mimo że mają 100% racje nie pozwala się im dojść do głosu, bo na wstępie nie pasują do określonego wzorca?

Czy być normalnym, to znaczy być głupim i nieświadomym? Bo jak wartościowy i mądry człowiek, może żyć w poczuciu spełnienia i szczęścia, kiedy cała głupia masa (by chronić swoje "poglądy" i "spójność") żyje iluzją która jest łatwiejsza, bo powierzchowna i prostsza do ogarnięcia przez w większości średnio inteligentnych ludzi?

Czy celem psychologii, celem nas wszystkich jest to, byśmy ciągle byli nieszczęśliwi? Może jest tak dlatego, żeby móc na nas skutecznie zarabiać? Na powierzchownych uczuciach, na gadżetach, chorych ambicjach, wmawiając nam że coś jest ważne, mimo że jest dokładnie odwrotnie i jest to sprzeczne z naszą wewnętrzną naturą?

Nie mam zapędów do walki z systemem, nie czuję się nieudacznikiem, czy przegranym, bo takie komentarze mogą się pojawiać ze strony tych "normalnych". Nie mam problemów z pracą czy zainteresowaniem płci przeciwnej. Chcę poruszyć tylko dyskusję, dlaczego pozwala nam się popełniać w kółko te same błędy i żyć iluzjami w takim czy innym systemie myślowo-wyznaniowym, zamiast pokazać nam to, że każdy z nas może być szczęśliwy, pod warunkiem że przestanie się przejmować tym co ktoś myśli i oczekuje od nas, ale że możemy stać się potężni i spełnieni, odnajdując i kochając siebie za to jacy jesteśmy. Dlaczego nie mówi się otwarcie o tym, że złe myśli, depresja i inne zaburzenia, to tak naprawdę skutki uboczne chorego systemu, narzuconego na zdrową pierwotnie jednostkę?

Dlaczego za "silnego" człowieka uważa się tego, który bezrefleksyjnie poddaje się indoktrynacji i dzielnie realizuje stereotypy, a nie tego, który ma odwagę być sobą, docierać do rdzenia swojego człowieczeństwa, okazywać poprzez samoświadomość głębokie uczucia wobec innych ludzi i samego siebie?

Liczę na ciekawą dyskusję. Pozdrawiam!

[e.....S]

@Syntax: (#) (#)

[J.....n]

@Syntax: Ach te internetowe dyskusje. Tyle wyważania otwartych drzwi.

[L.....T]

@Syntax: Popatrz dlaczego tak się dzieję, spróbuj wyobraźic sobię postrzeganie całego systemu przez osoby które od małego wierzą w jego słuszność. Od dziecka jesteśmy karmieni tym fałszem, tą niesprawiedliwością akceptowaną przez wszystkich wokół. Popatrz jak wszyscy cierpimy przez niewiedzę, przez błędne postrzeganie nas samych. Popatrz na tych wszystkich rodziców, na nas samych wychowujących dzieci od małego, kim będą te dzieci wzorujące się na naszych porażkach? Uważasz że psychologowie szukający rozwiązania dla

[L.....k]

Taktyk

[k.....0]

@eQuuS: Każdy człowiek składa się z dwóch części, schematów zachowań, których się nauczył, po to żeby mógł funkcjonować w społeczeństwie oraz drugiej strony, tego co nie widoczne, przemyśleń, poglądów co dobre, co złe, co normalne a co nie itp. Dlatego nie można ocenić, czy ludzie są "zindoktrynowani" czy też nie są. Schematy zachowań są konieczne dla istnienia człowieka pośród innych. Od zawsze większość ludzi daje radę pogodzić normy, o których piszesz,

[e.....S]

@kaskon0: (#) (#) he? Postać pana Halla chyba tłumaczy całą tą dyskusję. ;)

[k.....0]

@eQuuS: Przepraszam, chciałam do autora, nie wiem jak to się wydarzyło, że odpowiedziałam Tobie :)

[Syntax]

@LSDDMT:

Uważasz że psychologowie szukający rozwiązania dla naszych problemów, znaleźli rozwiązanie dla siebię? Kto odnalazł drogę i jest gotowy przekazać ją nam i naszym potomnym? Czy ty na prawdę myślisz ze to ktoś obok, książka czy telewizja powinna powiedzieć nam jak mamy myśleć, jak się zachowywać i czy powinniśmy robić coś wbrew sobię? Ktoś ci mówił w młodości że nie możesz pokazać nigdy swojej prawdziwej natury, bo inni ją odrzucą?

Wiesz

[Syntax]

Każdy człowiek składa się z dwóch części, schematów zachowań, których się nauczył, po to żeby mógł funkcjonować w społeczeństwie oraz drugiej strony, tego co nie widoczne, przemyśleń, poglądów co dobre, co złe, co normalne a co nie itp. Dlatego nie można ocenić, czy ludzie są "zindoktrynowani" czy też nie są. Schematy zachowań są konieczne dla istnienia człowieka pośród innych. Od zawsze większość ludzi daje radę pogodzić normy, o których piszesz, ze swoim

[L.....T]

@Syntax: Jest wiele ksiąg które pokazują jakąś interpretacje naszego świata, tymi księgami się kierujemy, próbujemy powtarzać naszym bliskim by też przestrzegali prawd tam zawartych. Taką księgą może być Biblia, Sutry czy Koran. Uważasz że powinno się dać najmłodszym wielę róźnych przykładów(wliczając w to, te które przedstawiliśmy) postępowania w życiu i pozwolić wybrać ten który będzie jemu najbardziej przypadał do gustu. Uważasz że młody człowiek któremu od dziecka wpajana jest jakaś ideologia,

[b.....t]

@Syntax:

Mam często podobne przemyślenia, bo spotykam się z ludźmi z różnych sfer i w różnym wieku. Wszyscy do życia podchodzą pewnymi schematami, oczywiście ja też, ale da się zauważyć ogromną różnicę w pojmowaniu i zdobywaniu wiedzy. Ja wyróżniam, po pewnych przemyśleniach, osoby z dystansem i bez dystansu do wierzeń i poglądów. Te bez dystansu, gdy zostaną przekonane lub zostaną im wtłoczone pewne informacje trzymają się ich kurczowo, jakby stanowiły kawałek

[Syntax]

@LSDDMT: Dlatego powinniśmy chociaż zacząć od dorosłych. Dopóki dorośli nie dadzą dobrego świadomego przykładu, dzieci będą wciąż powielać te same złe wzorce i przekonania. Dlatego wspomniałem o szkole, o jakiegoś rodzaju zajęciach dla ludzi wkraczających w dorosłość, którzy mogliby chociaż minimalne okazje do zapoznania się z ważną wiedzą.

Podam przykład mniej więcej tego o co chodzi:

Załóżmy że córka #!$%@? się w bogatym i przystojnym facecie. Większość rodziców będzie wniebowzięta i

[Syntax]

@bhat: Zgadzam się w 100% Dzięki za ten wpis. Chyba jedyny sposób, to ściśle obracać się w gronie ludzi którzy nas rozumieją a na całą resztę mieć "#!$%@?" ;P

[L.....T]

@Syntax: Ustosunkuję się pierwszę do twoich słów na temat religii. Właśnie na tym polega ta wiara, nie musimy już szukać, mamy dokładne instrukcjie co powinniśmy robić i jest to bardzo wygodne. Kiedyś zadałem znajomej, która uważa się za bardzo religijną, kilka pytań na temat wiary katolickiej. Gdy poległa, broniąc się odparła że ksiądz ma wszystkie odpowiedzi więc ona nie potrzebuje ich znać. To aż razi, w jaki sposób można w coś

[nsfw]

taktyk

[Syntax]

@ZantParty: Oczywiście że mam jakiś problem. Właśnie go opisałem tutaj ;)

Psychologia to był przykład, mówiłem też o religii i normach społecznych. Próbowałem zadać pytanie otwarte, czy coś można zrobić, by ogólnie ludzie jako jednostki, w kontekście danej grupy społecznej, mogli się czuć prawdziwie wolni i szczęśliwi.

Oczywiście, dzięki temu ktoś, kto widzi jak to wszystko działa, potrafi być tego świadomy, również mógłby się poczuć lepiej, bez potrzeby cierpienia i chodzenia

[Syntax]

@nsfw: O co chodzi z tym taktykiem? ;)

[nsfw]

Coś, ze chce sie do tego wrocic :)

Czyli ciekawi mnie to, czekam jak sie rozwinie sprawa