#anonimowemirkowyznania Muszę podzielić się z wami wielką mądrością życiową, która dopiero teraz we mnie uderzyła, a o której się nie mówi
Tydzień temu pokłóciłem się z dziewczyną tak że zaczęła się pakować, miała zamiar wyprowadzić się i mówiła, że już nie wróci do mnie. Pakując się mówiła co zabiera, a co zostawia i po jakie sprzęty później wyśle rodzinę z samochodem. Na szczęście rano, gdy zbierała się do wyjścia pogodziliśmy się i już jest wszystko dobrze. Ogólnie działała w emocjach i sama później stwierdziła, że przesadziła. Nic umyślnie złego żadne z nas przeciwko sobie nie zrobiło i problemem było spore nieporozumienie, które długo musiałem jej tłumaczyć.
Ale wiecie czemu o tym piszę? Jesteśmy ze sobą 15 lat i nigdy tak się nie pokłóciliśmy. Wiecie co wtedy czułem patrząc na jej oschle wkurzoną, nieczułą na mnie minę i lodowate spojrzenie? Z jednej strony z całej siły chciałem by została i wspominałem wszystkie wspólne radosne chwile. Z drugiej strony obawiałem się, że nigdy jej nie przejdzie i od tej chwili już zawsze będzie mnie tak traktować, a w głowie kołatała mi się jedna myśl dająca ogromną ulgę. Jak dobrze, że nie braliśmy ślubu.
Jak bardzo dziękuję sobie, że nigdy nie uległem jej narzekaniom na to kiedy w końcu weźmiemy ślub i presji rodziny, że już najwyższa pora na formalizacje. Że obracałem w żart wszystkie sytuacje, gdy sugestywnie pokazywała zdjęcia ze ślubów koleżanek. Gdy mówiła popatrz oni znają się o wiele krócej od nas i są po ślubie, a my znamy się tak długo, że już chyba nigdy nie weźmiemy. Ślub nigdy nie był dla niej aż tak bardzo ważny by był warunkiem bycia razem, bo późnej sama przyznawała mi rację, że wie że ją kocham i rozumie, że w sumie ślub nam nie jest do niczego potrzebny, bo jest nam dobrze tak jak jest. Ale jak większość dziewczyn czasami wierciła dziurę w brzuchu czemu nie chcę wziąć ślubu. Wtedy głównie myślałem o znanych mi ludziach, którzy po ślubach zmieniali się mocno na minus i nie chciałem ryzykować by nas to spotkało. Nie myślałem wtedy nawet o problemach przy rozwodach.
W tamtym momencie uderzyło mnie co by było, gdybym wcześniej uległ presjom i wzięlibyśmy ten ślub, a ona teraz by mnie rzuciła i nie chciała już więcej się ze mną pogodzić. Już nie chodzi o alimenty i podziały majątków, bo byłbym nawet skłonny wiele jej oddać i iść na ustępstwa, bo cały czas ją kocham. Dla mnie najgorszy byłby rozwód sam w sobie.
Gdyby mnie rzuciła na pewno psychicznie bym wariował i bardzo ciężko bym to przeszedł. Wtedy by to przetrwać chciałbym wszystko rzucić, zostawić za sobą i wyjechać za granicę by zacząć życie od nowa. W międzyczasie pojechałbym do dalekich egzotycznych miejsc by móc oczyścić umysł z przytłaczających negatywnych emocji i przemyśleć życie na nowo. Może nawet poszedłbym na jakąś terapie, gdybym nie dawał sobie rady.
A wiecie co by było po ślubie? Pieniądze zamiast wydawać na samopomoc poszłyby na opłaty prawników. Zamiast wyjazdu miałbym ciągnący się miesiącami proces rozwodowy, a zamiast życia od nowa miałbym w papierach ex żonę, która mnie rzuciła i stan cywilny rozwodnika. Dodajmy też kwestie, że pewnie jej prawnik działając w interesie klientki wyciągałby od niej przeciwko mnie najgorsze brudy by móc mnie w razie czego skutecznie zdyskredytować. Nawet bez tego w najbardziej optymistycznych scenariuszach rozwód byłby dla mnie dodatkowo traumatyzujący, a ja tak czy siak musiałbym mieć zaangażowanego jakiegoś prawnika do obsługi samych papierów rozwodowych i procesu.
Głównie mówi się o tym jak kobiety po ślubach zabierają majątki i wyciągają alimenty, a pomija się fakt jak strasznym utrapieniem jest sam proces rozwodowy. Cieszę się, że nigdy nie byłem tak głupi by fundować sobie tak koszmarne ryzyko. Obecnie jesteśmy pogodzeni i mam nadzieję, że spędzimy ze sobą razem resztę życia, ale i tak czuję ogromną ulgę bez formalizacji. Gdyby mnie rzuciła i zaraz przelała kasę prawnikom, którzy ruszyliby machinę z pismami rozwodowymi klamka by już zapadła i ciężej byłoby odkręcić sytuację. A tak, gdy warunkiem bycia razem jest obopólna wola wtedy o wiele łatwiej zmienić decyzje i wzajemny powrót do siebie jest możliwy w każdej chwili. Pomyślcie o tym jak prezentujecie się w jej oczach chcąc ją odzyskać, gdy całą energię inwestujecie by stanąć na nogi i odzyskać siły. A jak prezentujecie się w jej oczach, gdy widzi was jak jesteście poniewierani przez machinę rozwodową.
Przemyślcie te sprawy pod tym kątem, bo to jest zbyt ważne by sobie tego nie uświadamiać.
@AnonimoweMirkoWyznania: Coś czuję, że telenowela dopiero się rozkręca. Może wczoraj miałeś do czynienia z próbą generalną i tylko kropki nad i zabrakło do ostatecznej wyprowadzki ? Miej oczy szeroko otwarte i dla swojego dobra zacznij się rozglądać tu i tam ;)
MikroblogowaAlpaka: @Kazadum: wykopek po ślubie w stanie wyparcia jak zgaduję? OP gada tutaj oczywiste rzeczy nie wiem jak w 2022 przy takim dostępie do informacji na temat ślubów i rozwodów znajdują się jeszcze głąby powtarzające w kółko te same oklepane scenariusze. Sam mam 5 kolegów po rozwodach, którzy też powtarzali, że ślub był dobrą decyzją dopóki sami marnie nie skończyli. Tacy goście podobni są do podróżników jeżdżących stopem po
NiewidomaDziewczyna: nie mam nic do dodania do tematu, ale skisłem z tego, że OPa zaplusowali sami niebiescy, a komentarz "ale wysryw" zaplusowały same różowe XDD
@Nowelizacja: Dokładnie chłop nie chce iść dalej w życie po 15 latach bo boi się rozwodu, prawników itp. A co ma ona powiedzieć? Jak po 15 latach on pozna młodszą i obecną kopnie w tyłek.
@AnonimoweMirkoWyznania: Ślub to nie zło. Polecam odstawić lekturę skupiającą się na rozwodach, sprawach rozwodowych itp. Ślub w kulturze ma bardzo istotną kwestie społeczną i dla społeczeństwa i dla jednostki. Kobieta nie czyha na twój majątek po rozwodzie, ale chce jak inne być po ślubie. Bo to daje gwarancje stabilizacji, pewności, poczucie bezpieczeństwa i taka kobieta nie czuje się jak wyrzutek społeczny. 15 lat jesteś z nią i co kolejne 15 też chcesz być? Żyć na kocią łapę jak młode łepki? Ze ślubem czy nie, ona cie kiedyś zostawi, bo nie dasz jej poczucia bezpieczeństwa i stabilizacji. Nie każdy ślub musi się kończyć rozwodem. Ludzie w związkach się kłócą, jedni rzucają garami, inni mają ciche dni, a kolejni wyprowadzają się na jakiś czas do rodziców, ale do rozwodu jeszcze daleka droga. Prawda jest taka że ty się boisz ślubu, bo jesteś wiecznym chłopcem i materialistą. Ludzie się żenią od tysięcy lat, bez tego nie
@Nowelizacja: biedny to jest facet w tym b0lskim chlewie, bo prawo jest zawsze przeciwko niemu. Kumpla żona zdradziła i już 3 rok się rozwodzą, a bo na rozprawę nie przyjdzie bo "chora" a tu się odwoła, a tu wymyśli aspekt który nawet nie ma związku ze sprawą. O podziale majątku nie wspomnę, sam fakt że w takiej sytuacji cokolwiek jej się należy to jest XD. Branie ślubu w tym kraju
Współczuje osobom, które pozwalają, żeby społeczeństwo dyktowało im jak żyć. W XXI wieku ! Małżeństwo nie jest żadną gwarancją trwania. W ogóle nie wiem po co, może tylko żeby ciągać byłego małżonka po sądach, gdy z jakiegoś powodu utraci się zdolność do samodzielnego utrzymania ? Tak jak np Izabel Olchowicz ciągała byłego premiera Marcinkiewicza bo chciała alimenty dla siebie ? Tylko dlatego mogła się ich domagać, że byli przez krótki okres małżeństwem.
@AnonimoweMirkoWyznania: ja tam nie staję ani po stronie niebieskich ani różowych pasków, w dupie też mam te całe wykopowe blackpille, nie jestem żadnym szurem, pytam po prostu jako zwykły młody człowiek, z czystej ciekawości: po co jest ślub? ja tam nie widzę żadnych plusów, nie widzę co by to miało wnosić, przecież to nic nie poprawia, a tylko może przynieść trudności jak coś pójdzie nie tak. jedyne co mi przychodzi
Muszę podzielić się z wami wielką mądrością życiową, która dopiero teraz we mnie uderzyła, a o której się nie mówi
Tydzień temu pokłóciłem się z dziewczyną tak że zaczęła się pakować, miała zamiar wyprowadzić się i mówiła, że już nie wróci do mnie. Pakując się mówiła co zabiera, a co zostawia i po jakie sprzęty później wyśle rodzinę z samochodem. Na szczęście rano, gdy zbierała się do wyjścia pogodziliśmy się i już jest wszystko dobrze. Ogólnie działała w emocjach i sama później stwierdziła, że przesadziła. Nic umyślnie złego żadne z nas przeciwko sobie nie zrobiło i problemem było spore nieporozumienie, które długo musiałem jej tłumaczyć.
Ale wiecie czemu o tym piszę? Jesteśmy ze sobą 15 lat i nigdy tak się nie pokłóciliśmy. Wiecie co wtedy czułem patrząc na jej oschle wkurzoną, nieczułą na mnie minę i lodowate spojrzenie? Z jednej strony z całej siły chciałem by została i wspominałem wszystkie wspólne radosne chwile. Z drugiej strony obawiałem się, że nigdy jej nie przejdzie i od tej chwili już zawsze będzie mnie tak traktować, a w głowie kołatała mi się jedna myśl dająca ogromną ulgę. Jak dobrze, że nie braliśmy ślubu.
Jak bardzo dziękuję sobie, że nigdy nie uległem jej narzekaniom na to kiedy w końcu weźmiemy ślub i presji rodziny, że już najwyższa pora na formalizacje. Że obracałem w żart wszystkie sytuacje, gdy sugestywnie pokazywała zdjęcia ze ślubów koleżanek. Gdy mówiła popatrz oni znają się o wiele krócej od nas i są po ślubie, a my znamy się tak długo, że już chyba nigdy nie weźmiemy. Ślub nigdy nie był dla niej aż tak bardzo ważny by był warunkiem bycia razem, bo późnej sama przyznawała mi rację, że wie że ją kocham i rozumie, że w sumie ślub nam nie jest do niczego potrzebny, bo jest nam dobrze tak jak jest. Ale jak większość dziewczyn czasami wierciła dziurę w brzuchu czemu nie chcę wziąć ślubu. Wtedy głównie myślałem o znanych mi ludziach, którzy po ślubach zmieniali się mocno na minus i nie chciałem ryzykować by nas to spotkało. Nie myślałem wtedy nawet o problemach przy rozwodach.
W tamtym momencie uderzyło mnie co by było, gdybym wcześniej uległ presjom i wzięlibyśmy ten ślub, a ona teraz by mnie rzuciła i nie chciała już więcej się ze mną pogodzić. Już nie chodzi o alimenty i podziały majątków, bo byłbym nawet skłonny wiele jej oddać i iść na ustępstwa, bo cały czas ją kocham. Dla mnie najgorszy byłby rozwód sam w sobie.
Gdyby mnie rzuciła na pewno psychicznie bym wariował i bardzo ciężko bym to przeszedł. Wtedy by to przetrwać chciałbym wszystko rzucić, zostawić za sobą i wyjechać za granicę by zacząć życie od nowa. W międzyczasie pojechałbym do dalekich egzotycznych miejsc by móc oczyścić umysł z przytłaczających negatywnych emocji i przemyśleć życie na nowo. Może nawet poszedłbym na jakąś terapie, gdybym nie dawał sobie rady.
A wiecie co by było po ślubie? Pieniądze zamiast wydawać na samopomoc poszłyby na opłaty prawników. Zamiast wyjazdu miałbym ciągnący się miesiącami proces rozwodowy, a zamiast życia od nowa miałbym w papierach ex żonę, która mnie rzuciła i stan cywilny rozwodnika. Dodajmy też kwestie, że pewnie jej prawnik działając w interesie klientki wyciągałby od niej przeciwko mnie najgorsze brudy by móc mnie w razie czego skutecznie zdyskredytować. Nawet bez tego w najbardziej optymistycznych scenariuszach rozwód byłby dla mnie dodatkowo traumatyzujący, a ja tak czy siak musiałbym mieć zaangażowanego jakiegoś prawnika do obsługi samych papierów rozwodowych i procesu.
Głównie mówi się o tym jak kobiety po ślubach zabierają majątki i wyciągają alimenty, a pomija się fakt jak strasznym utrapieniem jest sam proces rozwodowy. Cieszę się, że nigdy nie byłem tak głupi by fundować sobie tak koszmarne ryzyko. Obecnie jesteśmy pogodzeni i mam nadzieję, że spędzimy ze sobą razem resztę życia, ale i tak czuję ogromną ulgę bez formalizacji. Gdyby mnie rzuciła i zaraz przelała kasę prawnikom, którzy ruszyliby machinę z pismami rozwodowymi klamka by już zapadła i ciężej byłoby odkręcić sytuację. A tak, gdy warunkiem bycia razem jest obopólna wola wtedy o wiele łatwiej zmienić decyzje i wzajemny powrót do siebie jest możliwy w każdej chwili. Pomyślcie o tym jak prezentujecie się w jej oczach chcąc ją odzyskać, gdy całą energię inwestujecie by stanąć na nogi i odzyskać siły. A jak prezentujecie się w jej oczach, gdy widzi was jak jesteście poniewierani przez machinę rozwodową.
Przemyślcie te sprawy pod tym kątem, bo to jest zbyt ważne by sobie tego nie uświadamiać.
#zwiazki #slub #malzenstwo #rozowepaski #kobiety #niebieskiepaski #logikarozowychpaskow #logikaniebieskichpaskow #rozkmina #przemyslenia #rozwod #uczucia #feels #milosc
Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
ID: #61e2ad9179ccb9000a8f0e97
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: karmelkowa
Doceń mój czas włożony w projekt i przekaż darowiznę
źródło: comment_16423268690gkpmWBC0vKDmqnCdQaU9y.jpg
PobierzZaakceptował: LeVentLeCri
@AnonimoweMirkoWyznania: Alpaka
Nie, singiel, nigdy nie żonaty, więc trochę Ci się ta analiza rozjechała.
Ślub w kulturze ma bardzo istotną kwestie społeczną i dla społeczeństwa i dla jednostki.
Kobieta nie czyha na twój majątek po rozwodzie, ale chce jak inne być po ślubie. Bo to daje gwarancje stabilizacji, pewności, poczucie bezpieczeństwa i taka kobieta nie czuje się jak wyrzutek społeczny.
15 lat jesteś z nią i co kolejne 15 też chcesz być? Żyć na kocią łapę jak młode łepki? Ze ślubem czy nie, ona cie kiedyś zostawi, bo nie dasz jej poczucia bezpieczeństwa i stabilizacji.
Nie każdy ślub musi się kończyć rozwodem. Ludzie w związkach się kłócą, jedni rzucają garami, inni mają ciche dni, a kolejni wyprowadzają się na jakiś czas do rodziców, ale do rozwodu jeszcze daleka droga.
Prawda jest taka że ty się boisz ślubu, bo jesteś wiecznym chłopcem i materialistą. Ludzie się żenią od tysięcy lat, bez tego nie
Tak tak, 20mln kobiet, ale akurat on trafił na inną xD
@2564: Ale już za chwilę piszesz
@2564: xD piękny przykład hipokryzji
Zaakceptował: LeVentLeCri
granie na
Komentarz usunięty przez autora
ja tam nie widzę żadnych plusów, nie widzę co by to miało wnosić, przecież to nic nie poprawia, a tylko może przynieść trudności jak coś pójdzie nie tak. jedyne co mi przychodzi