Aktywne Wpisy
pieknylowca +577
W Polsce to super bulwersujące zachowanie oczekiwać od kogoś żeby mówił po polsku ew angielsku. W Polsce przybysze powinni moc porozumiewać się w swoich ojczystych językach a głupie polaczki powinny skakać wokół nich i się uczyć bo im więcej języków znasz tym bardziej jesteś europejski. Tymczasem we Francji są ci w stanie wprost powiedzieć że jesteś we Francji i masz mówić po francusku i nikt nie będzie się nawet starał rozmawiać z
Jestem tak zwanym gniazdownikiem. Tzn. mieszkam z rodzicami i odkładam sobie pieniądze i inwestuję. Już 3 lata temu miałem tyle uzbierane środków, że mogłem kupić mieszkanie za gotówkę, ale zawsze jak docierało do mnie, że muszę wydać taką ogromną sumę pieniędzy, na którą tak ciężko tyrałem na coś tak żałosnego, skrajnie przewartościowanego jak jakaś klitka z betonu to ogarniało mnie uczucie bezsilności, rozpaczy i beznadziejności.
Tyle lat pracy, odmawiania sobie wszystkich przyjemności, nauki, starania się ma pójść na kupienie takiego g....
To jest chore, a jeszcze bezczelnie ludzie od narracji wzrostowej mówią, że to jest zdrowe, konieczne i normalne. Kawał jepanego betonu, a właściwie to w tym deweloperskim budownictwie już kartonu za tyle lat cierpienia i wytrwałości.
My
Tyle lat pracy, odmawiania sobie wszystkich przyjemności, nauki, starania się ma pójść na kupienie takiego g....
To jest chore, a jeszcze bezczelnie ludzie od narracji wzrostowej mówią, że to jest zdrowe, konieczne i normalne. Kawał jepanego betonu, a właściwie to w tym deweloperskim budownictwie już kartonu za tyle lat cierpienia i wytrwałości.
My
czyli
Lamborghini Countach
Kilkukrotnie na tagu wspominałem o swoistym paradoksie, jaki dotyka lata osiemdziesiąte – z jednej strony, w naszej części Europy, okres ten był czasem niepokojów społecznych i biedy, z drugiej zaś, w zachodniej części świata, był odbierany jako moment zmian jakie zachodziły w mniejszych lub większych aspektach życia. Z jednej strony w biednej rzeczywistości KDLi powstawały jednostkowe samochody pokroju Laury i Kaliakry i wozy produkcyjne pokroju Yugo Floridy, z drugiej, w bogatszej części świata powstawały Piazzy czy kultowe już Testarossy i DeLoreany. Te dwa ostatnie, za sprawą mniejszej i większej obecności w kinie i serialach, doczekały się swojego statusu jako symbolu epoki lat 80. XX wieku, do którego zachodniego wydania mniej lub bardziej bezkrytycznie wzdycha niejedna osoba. Jednym z równie popularnych co kultowych wozów jest Lamborghini Countach, motoryzacyjny konkurent Ferrari Testarossy w dziedzinie ejtisowości i popularności.
Historia Countacha zaczyna się na początku lat 70., a dokładniej w 1971 – wówczas to, w czasie salonu samochodowego w Genewie zaprezentowano koncept następcy modelu Miury, o oznaczeniu LP500 Countach; LP oznaczało po włosku Longitudinale Posteriore czyli wzdłużny tylny , „500” oznaczało przybliżoną ilość koni mechanicznych, zaś Countach…
Cóż, sama nazwa według różnych źródeł – samo Lamborghini ma podawać dwie wykluczające się wersje - miała oznaczać zachwyt, zdumienie bądź ekscytację w dialekcie piemonckim; tenże okrzyk na widok prototypu miał wydać jeden z pracowników czy dziennikarzy na widok pojazdu. Koniec końców nazwa się spodobała i ją zaakceptowano.
Pojazd o roboczej nazwie LP112 i narysowany przez Marcello Gandiniego był zainspirowany Alfą Carabo, powstałą kilka lat wcześniej w studiu projektowym Bertone, tym samym gdzie powstawał Countach. Gandini rysując prototyp nadał mu aerodynamiczną niską i szeroką sylwetkę zwieńczoną otwieranymi światłami, pojedynczą wycieraczką przedniej szyby oraz tylnymi żaluzjami silnika, a także zastosował po raz pierwszy w wozie z Sant’Agata Bolognese charakterystyczne scissors doors , które stały się znakiem rozpoznawczym marki. ̶R̶z̶u̶ł̶t̶y̶ Żółty prototyp nie posiadał charakterystycznych wlotów powietrza umieszczonych za drzwiami – je dodano w kolejnych dwóch prototypach po tym, jak się okazało że pierwotny silnik 5.0/440 KM miał wybuchnąć w czasie testów – winnym okazało się niedostateczne chłodzenie jednostki umieszczonej centralnie; czasem się też wspomina o rozbiciu podczas testów zderzeniowych. Miał za to surową, kwadratową deskę rozdzielczą, zwieńczoną jednoramiennym kołem kierownicy.
Prototypy z 1973 i ’74 roku bez większych zmian wprowadzono do produkcji w 1974 jako LP400. Countach pierwotnie posiadał silnik V12 3.9/375 KM, pozwalający osiągać prędkość maksymalną 260-300 km/h; po części sprawiała to obniżona waga – samochód ważył 1086 kilogramów; późniejsze ważyły 1200 kilogramów i więcej. Nieco później, bo w 1978 roku wprowadzono model LP400S, który otrzymał zmienioną geometrię przedniego zawieszenia , otrzymał charakterystyczny, opcjonalny tylny spoiler czy dodatkowe poszerzenia nadwozia – wynikało to z faktu zmiany opon z XWX Michelina na P7 z Pirelli. W międzyczasie sama firma zdążyła zostać sprzedana przez swojego założyciela, zaliczyć bankructwo w ’78 i przejść pod władanie Patricka Mimrana, będącego jej CEO do 1987 roku; potem markę przejął Chrysler, Megatech (1994-98) oraz Audi, należące do Volkswagena i posiadające włoską markę do dziś.
Wracając do historii auta, w 1982 roku wprowadzono odmianę LP 500S (5000) z silnikiem 4.8/375 KM; nieco później, bo w ’85 roku wprowadzono odmianę LP 5000 QV (Quattrovalvole – 4 zawory na cylinder) – zastosowano nowy silnik 5.2l/455 KM, który trafił także do terenowego LM002. Ostatnią odmianą było 25 Anniversario/25th Anniversary z 1988 roku, która powstała na 25-lecie oddziału samochodowego Lamborghini. Jubileuszowa odmiana będąca de facto ostatnim liftingiem, otrzymała restyling autorstwa Horacio Pagani – tego samego od samochodów Pagani. Odmiana ta była produkowana do 1990 roku. Łącznie wyprodukowano prawie 2 tysiące egzemplarzy wszystkich wersji.
Specyficzną odmianą Countacha była wersja przeznaczona na rynek USA, znana pod oznaczeniem USDM. Początkowo Countacha oferowano w ramach grey market w związku z niespełnianiem przez niego norm pokroju zderzaków 5mph bumpers czy emisji spalin. Aby samochód mógł w miarę legalnie się poruszać po drogach, na przełomie lat 70. i 80. zaczęto go doposażać w dodatkowe, charakterystyczne czarne odbojniki na zderzakach, światła obrysowe na boku karoserii czy wtrysk Bosch K-Jetronic zamiast gaźników Webera.
Lamborghini Countach zostało oparte o przestrzenną ramę rurową, na którą nasadzono dwudrzwiowe nadwozie ze stopów lekkich; ze względu na fakt, iż podwozie nie przenosiło obciążeń, zastosowano włókno szklane; prototyp posiadał stalowe podwozie. Pierwotnie wymiary Countacha wynosiły 4.01 metra długości na 1.87 metra szerokości i 1.03 metra wysokości; wraz z modelem produkcyjnym zwiększono nieco wymiary na 4.14 metra na 1.89 metra na 1.07 metra; model 5000 QV z 1985 roku miał prawie 4.5 metra długości, 2 metry szerokości i 1.07 metra wysokości; ostatni lifting skrócił samochód do 4.2 metrów długości, przy zachowaniu dotychczasowej szerokości i wysokości. Waga rosła na przestrzeni lat, od około 1100 kg w przypadku prototypu z 1971 roku, poprzez około 1250-1350 kg pierwszych modeli i wersji LP 500S i 5000 QV po prawie 1500-1600 kilogramów ostatniego wcielenia. Nadwozie Countacha cierpiało na podobny problem co Testarossa – z biegiem lat dodawano kolejne dokładki, czego apogeum było Anniversario, sprawiające wrażenie przedobrzenia .
Jeśli chodzi o wnętrze i mechanikę – cóż, Countach miał dosyć proste wnętrze, w której jednym z nielicznych luksusów była skórzana tapicerka foteli czy elektryczne szyby. Prototypowy egzemplarz miał kosmiczne prostokątne wnętrze z jednoramienną kierownicą; seryjne egzemplarze posiadały zwyczajne, trójramienne kierownicę oraz okrągłe zestawy wskaźników wkomponowane w prostą stylistycznie deską rozdzielczą. Samo wnętrze nie oferowało komfortu z dosyć prostej przyczyny – pomiędzy nim a tylną osią umieszczono silnik oraz pięciobiegową, manualną skrzynię biegów; nieco inny koncept, z silnikiem NAD tylną osią miała Tatra MTX. Takie umiejscowienie silnika pozwalało na korzystny rozkład mas i poprawę prowadzenia względem Miury; dzięki temu można było wygospodarować dwa bagażniki, jeden z przodu, drugi z tyłu auta. Zależnie od silnika, moc wynosiła około 375-455 KM, co pozwalało – w zależności od wersji samochodu – rozpędzać go do 260-315 km/h, przy przyspieszeniu 4.2-5.4 s od zera do setki; za zatrzymanie samochodu były odpowiedzialne wentylowane hamulce tarczowe, odpowiednio 300mm z przodu i 297mm z tyłu. Zawieszenie samochodu oparto o wahacze poprzeczne, sprężyny śrubowe oraz amortyzatory teleskopowe, z zastosowanymi stabilizatorami poprzecznymi na każdej osi. Początkowo zastosowano koła 14 -calowe Michelina w rozmiarze 205/60 z przodu i 215/70 z tyłu, jednak od modelu 400S zastosowano 15-calowe ogumienie Pirelli 205/15 i 345/45; modele 5000 QV i 25 Anniversario miały z przodu opony 225/50.
Jaki jest Countach? Cóż, generalnie pomimo takich wad jak ciasnota we wnętrzu, opornie chodzące sprzęgło i skrzynia biegów czy trudne wsiadanie i wysiadanie, to pojazd ze swoim prowadzeniem i jazdą wynagradza te niedostatki. Ze względu na brak jakichkolwiek systemów wspomagających, ten klinowiec jest czystą esencją ówczesnych supersamochodów – niewygodny, wymagający ciężkiej ręki, ale posłuszny w doświadczonych rękach supersamochód. Nic dziwnego że Countach wzbudza swoimi osiągami i legendą modelu pożądanie i popularność do dziś, co jest też poniekąd związane z występami w filmach, serialach czy grach, gdzie stał się symbolem epoki lat 80., ery syntezatorów, neonów i synthpopu. Z bardziej ikonicznych występów Countach miał w filmie The Cannonball Run czy Wilk z Wall Street , gdzie – podobnie jak Testarossą - poruszał nim się główny bohater, czy też w filmie krótkometrażowym pt. Kung Fury . Jeden z bardziej znanych cameo miał samochód w serialu Miami Vice , gdzie uciekał przed repliką Ferrari Daytony Spyder prowadzoną przez Sonny’ego Crocketta – ten wyścig, a właściwie charakterystyczny kadr z niego, „wystąpił” w intrze do gry Grand Theft Auto: Vice City; w tej samej grze pojawił się wzorowany na Countachu samochód Infernus. Sam pojazd „wystąpił” także w serii gier wyścigowych, między innymi Gran Turismo czy jako Countslash w serii Carmageddon . Poza występami na małym i dużym ekranie, Countach służył między innymi jako samochód bezpieczeństwa F1 czy też – w wersji Evoluzione – jako poligon doświadczalny dający podwaliny pod model Diablo. Sam Countach ma się doczekać następcy o oznaczeniu Countach LPI 800-4, będącego hybrydą z zautomatyzowaną przekładnią i napędem na cztery koła.
#autakrokieta #lamborghini #samochody #motoryzacja #gruparatowaniapoziomu #ciekawostki #80s #popupheadlights
na zdjęciu prototyp z 1971 roku
@SonyKrokiet: Coutacz( ͡° ͜ʖ ͡°)