[Dziadekmietek]

491 + 1 = 492

Tytuł: Nie tylko Wiedźmin. Historia polskich gier komputerowych
Autor: Marcin Kosman
Gatunek: popularnonaukowa
Ocena: ★★★★★☆☆☆☆☆

10/52

Marcin Kosman, były redaktor naczelny serwisu Polygamia.pl, przedstawia historię polskich gier komputerowych od 1958 r. aż do 2015 r. Nie jest to zresztą wyłącznie historia tworzenia gier w Polsce (i nie tylko komputerowych), a bardziej rynku gier w Polsce, bo sporo miejsca jest poświęcone też prasie growej i najważniejszych dla branży postaciach.

Mam trochę problem z tą książką, bo kompletnie nie wiem czym ona miała w zamyśle być. Na pewno trzeba docenić skrupulatność autora, który zrobił świetny research wertując archiwa kilkunastu czasopism i docierając do bohaterów opowieści. Książka jest wręcz najeżona faktami o najróżniejszych produkcjach nawet mało znanych studiów czy programistów aktywnych kilkanaście lat temu. Miałem wrażenie, że autor za punkt honoru postawił sobie zestawienie w jednym miejscu możliwie kompletnego zestawienia gier i osób. Z tego też powodu wydaje mi się, że pomylił się postanawiając wydać książkę w takiej postaci, tj. ściany tekstu z bardzo nielicznymi screenami zamiast czytelnego leksykonu z grafikami do każdej gry. Pierwsza połowa książki (prehistoryczny okres do 1997 r.) jest prawdziwą gonitwą przez gąszcz nazwisk i zapomnianych już gier. Zdecydowanie zabrakło tutaj selekcji tytułów przez co wszystko staje się nieczytelne, a najważniejsze wydarzenia i bestsellery giną w natłoku gniotów. Mamy też dziesiątki historii gdy jakaś grupa zapaleńców postanowiła zrobić przełomową grę, ale napotykali przeszkodę i ostatecznie odpuszczali projekt nie wracając już do tworzenia gier.

Druga część jest nieco lepsza, bo tempo zdecydowanie spada na korzyść ciekawych smaczków związanych z rozwojem CD Projektu czy Techlandu. Ciekawa była zwłaszcza historia początków CD Projektu, bo Kiciński zaczął handlować grami jak miał 12 lat. Zresztą przy starcie trochę pomogła mu rodzina, bo to babcia dołożyła mu się do pierwszego komputera (którą babcię było wtedy na to stać?), a i zawsze przydały się też kontakty ojca pracującego w branży filmowej. Z książki wyłania się obraz właścicieli CD Projektu jako bardzo agresywnych przedsiębiorców, którzy dość bezwzględnie realizują swoje plany biznesowe, chociaż nie uniknęli przy tym sporych problemów. Dużo miejsca poświęcono też Adrianowi Chmielarzowi, którego inne osoby z branży wspominają jako trudnego we współpracy i bardzo upartego.

Zaskoczyło mnie jak wiele znanych osób brało udział w tworzeniu gier komputerowych w różnym charakterze. Przykładowo wiele scenariuszy do gier napisał Jacek Komuda czy Rafał Ziemkiewicz. Poza tym z branży growej wyrosło wiele osób, które potem się przebranżowiły zbijając majątek na innych projektach albo robiąc kariery naukowe.

Na minus brak spójności w kilku miejscach. Np. na początku autor wskazuje, że duża skala piractwa wymuszała trzymanie wysokich cen gier w Polsce, a potem pisze, że piractwo było jednym z przyczyn obniżenia tych cen. No i wskazywanie pierwszego Baldura, że uchodzi za jedno z najlepszych dzieł w historii polskiego dubbingu to jakieś nieporozumienie...

Polecam wyłącznie zapaleńcom. Laicy utoną w morzu informacji.

Wpis dodano za pomocą strony https://bookmeter.ct8.pl

#bookmeter #czytajzwykopem #ksiazki #gry