Aktywne Wpisy
![](https://wykop.pl/cdn/c3397992/1-1-1-1_8HeYXEdL7q,q60.jpg)
1-1-1-1 +65
Seks jest naturalną potrzebą fizjologiczną, a nie przywilejem dla bogatych i atrakcyjnych
Polska wypada najgorzej w Europie jeśli chodzi o dostęp do cipy dla biednych i podludzi 179cm.
Właśnie dlatego pora iść drogą Francji – do 23 roku życia prostytucja powinna być bezpłatna! #blackpill #przegryw #p0lka
Polska wypada najgorzej w Europie jeśli chodzi o dostęp do cipy dla biednych i podludzi 179cm.
Właśnie dlatego pora iść drogą Francji – do 23 roku życia prostytucja powinna być bezpłatna! #blackpill #przegryw #p0lka
![](https://wykop.pl/cdn/c3201142/c0c515697035e0f6e8e3ef68765e1fb2f5f6b64618b5234a0838bd1f8fd5e18c,w150.png?author=1-1-1-1&auth=b3db8fc0e5c6bf6322bb13da03a3990b)
![](https://wykop.pl/cdn/c0834752/8dc96d73bee1b9f297c5b2e748063ce242a12a92387e386d3f9674624795e226,q60.jpg)
ntdc +6
W odpowiedzi na obietnicę amnestii w lutym 1948 roku „Nil” zgłosił się do Rejonowej Komendy Uzupełnień w Łodzi i ujawnił, podając prawdziwe imię i nazwisko oraz stopień generała brygady. Mimo tego na ewidencję RKU został wciągnięty jako Walenty Gdanicki. W czerwcu tego roku zwrócił się na piśmie do ministra obrony narodowej z prośbą o uregulowanie stosunku do służby wojskowej. Pismo podpisał własnym imieniem i nazwiskiem. W październiku 1950 roku spotkał się z gen. Gustawem Paszkiewiczem, wówczas dyrektorem Biura Wojskowego Ministerstwa Leśnictwa, a przed wojną i w czasie kampanii wrześniowej, dowódcą 12 DP. Od byłego przełożonego uzyskał pisemne potwierdzenie przebiegu służby wojskowej w czasie wojny. Z tym dokumentem w dniu 10 listopada 1950 roku stawił się w RKU w Łodzi. Po wyjściu z siedziby został aresztowany przez funkcjonariuszy UB, przewieziony do Warszawy i osadzony w areszcie śledczym MBP przy ul. Koszykowej. Później przewieziony do więzienia mokotowskiego przy ul. Rakowieckiej 37 i oskarżony o wydawanie rozkazów likwidowania przez AK partyzantów radzieckich. Pomimo tortur Fieldorf odmówił współpracy z UB.
Po sfingowanym procesie, w którym przedstawiono wymuszone w śledztwie przez UB zeznania podwładnych gen. Fieldorfa – mjr Tadeusza Grzmielewskiego „Igora” i płk. Władysława Liniarskiego „Mścisława”, których torturowano, generał Fieldorf został w dniu 16 kwietnia 1952 roku skazany w Sądzie Wojewódzkim dla m. st. Warszawy przez sędzię Marię Gurowską (właśc. Maria Sand) na karę śmierci przez powieszenie. W wydaniu tego wyroku wzięli udział również ławnicy Michał Szymański i Bolesław Malinowski. W dniu 20 października 1952 roku Sąd Najwyższy na posiedzeniu odbywającym się w trybie tajnym, pod nieobecność oskarżonego i jedynie na podstawie nadesłanych dokumentów, w składzie sędziowskim: Emil Merz, Gustaw Auscaler i Igor Andrejew, zatwierdził wyrok. Prośba rodziny o ułaskawienie została odrzucona. Rada Państwa nie skorzystała z prawa łaski.
Alicja Graff, wicedyrektor Departamentu III Generalnej Prokuratury zwróciła się do naczelnika więzienia o „wydanie niezbędnych zarządzeń do wykonania egzekucji”. Wyrok przez powieszenie wykonano w dniu 24 lutego 1953 roku o godz. 15:00 w więzieniu Warszawa-Mokotów przy ul. Rakowieckiej.
Prokurator Witold Gatner moment ten opisał następująco: „Byłem zdenerwowany, napięty. Czułem, że trzęsą mi się nogi. Skazany patrzył mi cały czas w oczy. Stał wyprostowany. Nikt go nie podtrzymywał. Po odczytaniu dokumentów zapytałem skazanego, czy ma jakieś życzenie. Na to odpowiedział: «Proszę powiadomić rodzinę». Oświadczyłem, że rodzina będzie powiadomiona. Zapytałem ponownie, czy jeszcze ma jakieś życzenia. Odpowiedział, że nie. Wówczas powiedziałem: «Zarządzam wykonanie wyroku». Kat i jeden ze strażników zbliżyli się (...). Postawę skazanego określiłbym jako godną. Sprawiał wrażenie bardzo twardego człowieka. Można było wprost podziwiać opanowanie w obliczu tak dramatycznego wydarzenia”.
Miejsce spoczynku ciała Emila Fieldorfa przez wiele lat pozostawało nieznane. W kwietniu 2009 roku pojawiły się informacje, że pracownikom IPN udało się ustalić lokalizację grobu. Ciało generała spoczywa prawdopodobnie na Powązkach, blisko symbolicznego grobu wystawionego dla uczczenia jego pamięci.
W lipcu 1958 roku Generalna Prokuratura postanowiła umorzyć śledztwo z powodu braku dowodów winy. W marcu 1989 roku został zrehabilitowany, zmieniono postanowienie, „zarzucanej mu zbrodni nie popełnił” a wykonanie wyroku określono jako „mord sądowy”.
#historia #iiwojnaswiatowa #gruparatowaniapoziomu #patriotyzm #fotohistoria #rocznicanadzisiaj #wojskopolskie #nowastrategia
https://gloria.tv/post/me18t3omxbJx3NJEJJWnHGJhG
Komentarz usunięty przez autora
Komentarz usunięty przez autora Wpisu