[Odmien_Byc]

Opóźniona gratyfikacja

Prawdopodobnie znacie stanfordzki test piankowy, ale pokrótce przytoczę go i tak w ramach podłoża dla tematu posta. Będzie troszkę o cierpliwości.

W pokoju pozbawionym dystraktorów sadzano przy stole dziecko w wieku przedszkolnym. Badacz dawał dziecku piankę (albo ciastko czy innego cuksa) i stawiał warunek: “Ja na chwilę wyjdę z pokoju. Możesz zjeść tę piankę teraz lub poczekać na mnie około 15 minut i dostać drugą piankę, gdy wrócę”. Część (mniejszość) dzieci postanowiła od razu skonsumować łakocie, większość natomiast podjęła próbę czekania i ⅓ z nich udało się wytrzymać tyle, by otrzymać podwojenie nagrody. Cierpliwe dzieci dały nam przykład mechanizmu niezwykle przydatnego w dorosłym życiu na naprawdę wielu polach - mechanizmu opóźnionej gratyfikacji.

Dzieci postanowiły zaryzykować nudą oraz ryzykiem bycia oszukanym i zainwestować, poświęcając swój czas na rzecz potencjalnej nagrody w postaci drugiej pianki. Że cierpliwość popłaca mówią nam nawet stare przysłowia albo smak pysznego, gotowanego godzinami rosołu, więc nie jest to nic odkrywczego. Warto jednak zauważyć, że masa ludzi testu pianki na co dzień nie przechodzi, wybierając szybkie i małe zyski kosztem długoterminowych profitów. Przychodzą mi do głowy dwa główne wytłumaczenia.

Po pierwsze, niektórzy ludzie mimo dużych liczb w metryczce są mentalnie niedojrzali oraz niedokształceni i najzwyczajniej w świecie nie potrafią pojąć konceptu odroczonej gratyfikacji. Kierują się prostym rozumowaniem - widzę możliwość zysku, to z niej korzystam, nie myślę o wykorzystaniu okazji w lepszy sposób (głównie dlatego, że w ogóle za dużo nie myślę).

Drugim powodem natomiast jest nieufność. Gdyby eksperymentator oszukał któreś dziecko i mimo dzielnego oczekiwania nie przyniósł mu drugiej pianki, junior z pewnością zraziłby się i niechętnie podejmował takie próby w przyszłości. Gra musi być fair z obu stron i obie strony muszą być pewne, że zasady będą przestrzegane, a obietnice dotrzymane. Osoby wychowane w niepewnym środowisku, w dysfunkcyjnej (choćby troszeczkę) rodzinie, w państwie ogarniętym wojną, korupcją czy socjalizmem mają - często zasadne, biorąc pod uwagę ich doświadczenia - przekonanie, że nie opłaca się czekać, bo pan od pianki może nigdy nie wrócić, więc bardziej opłaca się zjeść tę jedną piankę i nie myśleć o tym, co będzie za kwadrans ani tym bardziej jutro. Oszukanymi na piankę dziećmi mogą się czuć też magistrzy, którym obiecano pracę po studiach, przedsiębiorcy, którym obiecano stabilne prawo podatkowe czy rada miasta, która postawiła nowe ławki w parku, zdewastowane po trzech dniach.

Na palcach można policzyć rzeczy, które są proste, łatwe, przyjemne, szybkie i nie niosą negatywnych konsekwencji w dłuższej perspektywie. Generalnie inwestycje zawsze wygrywają z zyskami z McDrive’a, ale rozumiem nieufność wobec takich rozwiązań - każdy z nas został kiedyś oszukany na piankę i wiemy, że nie zawsze opłaca się czekać. Skłaniałbym się jednak ku podejściu, że warto próbować. Jeżeli będziemy grać uczciwie i zaufamy sobie nawzajem (a także sami sobie, że nie oszukamy własnego “ja”), to inwestycyjny biomet będzie korzystny, a ludziom będzie żyło się dostatnio. No i wiecie, zawsze lepiej jest mieć dwie pianki niż jedną, nie?

[Konrad Cierpliwy]

______________________________
Nasz tag: #odmienbyc
[Nasz fp na fb](https://www.facebook.com/Odmień-Być-738481763205508/)
#psychologia #gruparatowaniapoziomu

[KRISSVector]

@stoprocent: Przypomnij się jutro, dobrze?

[stoprocent]

@KRISSVector nie;p

[KRISSVector]

@stoprocent: W takim razie postaram się pamiętać

[KRISSVector]

@stoprocent: Mam pomysł :3 Zrobię zdjęcia pierwszego rozdziału tej książki Mischela, wrzucę na dysk i Ci wyślę. Chciałam Ci to streścić, ale lepiej przeczytaj sam.
Nie przejmuj się wstawkami o Freudzie, nie opiera się na nim, tylko przytacza w ramach ciekawostki.

[stoprocent]

@KRISSVector jeśli znajdziesz czas chętnie poczytam:)

[KRISSVector]

@stoprocent: Wysyłam na pw.

[azurri]

@KRISSVector: @stoprocent: też przeczytałem tę książkę, polecam, wpis jest niesamowicie spłycony.
To nie był test/eksperyment tylko wieloletnie badania, naukowcy ciągle zmieniali warunki.

Autor książki próbuje odpowiedzieć w jakimś stopniu na odroczenie gratyfikacji mają nasze geny i otoczenie, środowisko. Czy możemy na to wpłynąć . Bo to często koreluje z sukcesem w dorosłym życiu.