[oneclickclip]

Leonardo da Vinci


Co składało się na jego geniusz? Dzięki czemu wyprzedzał swoje czasy o wieki?

Ciekawość.
Siłą napędową jego geniuszu była jego nienasycona ciekawość. Chciał wiedzieć, dlaczego ludzie ziewają, w jaki sposób zamykają się zastawki, jak działa ludzki wzrok, szczęka krokodyla, czy język dzięcioła. Szukanie odpowiedzi na te pytania doprowadziło do przełomowych odkryć i powstania arcydzieł sztuki, inne posłużyły wyłącznie zaspokojeniu jego ciekawości.

Wnikliwe obserwacje i determinacja.
Obserwował i analizował otaczającą naturę w najdrobniejszych szczegółach.
W jednym z dzienników podjął 169 prób wykonania kwadratury koła (co mu się nie powiodło do końca życia, a zostało wykonane dopiero w XIX wieku).
Innym razem zapisał 730 obserwacji dotyczących ruchu wody oraz 67 słów na ich opisanie.
Zauważył, że u niektórych ptaków unoszenie skrzydła trwa dłużej niż opadanie, u innych odwrotnie. Opisał nawet ruch skrzydeł ważki.
Szczegółowo obserwował, w jaki sposób ludzie okazują emocje mową ciała i mistrzowsko odwzorowywał to w swoich dziełach.
Wykonał kilkadziesiąt sekcji ludzkich zwłok. Gdyby nie malował, zostałby zapamiętany jako badacz anatomii. Po raz pierwszy dokładnie naszkicował i opisał układ zębny człowieka oraz wnętrze czaszki.

Interdyscyplinarność.
Jego odkrycia w nauce pomagały mu w sztuce. Badanie sposobu, w jaki światło przechodzi przez siatkówkę, pomogło mu oddać perspektywę w Ostatniej Wieczerzy. Na ukazanie uśmiechu Mona Lisy pozwoliły mu sekcje zwłok i badanie mięśni odpowiedzialnych za ruch ust. Studiowanie ruchów wody pomagało mu zarówno w planowaniu instalacji wodnych w miastach, jak i w malowaniu. W obrazach wykorzystywał również wiedzę na temat geologii.
Często stosował analogię. Układ krążenia człowieka porównywał do gałęzi drzew. Dzięki temu prawidłowo ustalił zmiany średnic przy rozgałęzieniach.

Perfekcjonizm.
Jeśli nie potrafił czegoś zrobić na satysfakcjonującym go poziomie, porzucał projekt, np. Bitwa pod Anghiari.
Podejmował się tylko takich zleceń, które go interesowały. Wielokrotnie odmawiał wpływowym patronom lub porzucał zlecenia, kiedy tracił nimi zainteresowanie.
Stale udoskonalał niektóre ze swoich dzieł, kiedy tylko nauczył się czegoś nowego. Poprawił Świętego Hieronima na pustyni po trzydziestu latach, kiedy pogłębił swoją wiedzę o mięśniach szyi. Przez kilkanaście lat nie rozstawał się z trzema obrazami i do końca życia co jakiś czas nanosił na nie poprawki. Te obrazy to Mona Lisa, Dziewica z Dzieciątkiem i Św. Anną, Jan Chrzciciel.
Często prokrastynował. Przy malowaniu Ostatniej Wieczerzy potrafił przez godzinę przyglądać się malunkowi, maznąć raz pędzlem i ponownie wpatrywać się przez długi czas.

Samodzielne myślenie
Do wszystkiego podchodził krytycznie. Teorię uznawał za słuszną, dopiero gdy potwierdzał ją eksperymentalnie.
Nie zwracał uwagi na powszechnie przyjęte zasady. Odrzucał nawet swoje własne teorie, jeśli nie potrafił ich potwierdzić eksperymentalnie (np. dotyczące górskich strumieni). Takie podejście do nauki było przełomowe jak na jego czasy. Upowszechniło się dopiero 100 lat później, za czasów Galileusza.
Myślał wizualnie. Nie był wybitny w algebrze, więc problemy matematyczne rozwiązywał za pomocą geometrii.
Jako pierwszy naszkicował mapę miasta „z lotu ptaka”. Wcześniej rysowano je „pod kątem”, podobnie do pejzaży.

Fantazjował.
Podejmował się rzeczy pozostających poza jego zasięgiem, pozornie niemożliwych. Próbował skonstruować maszynę latającą napędzaną siłą ludzkich mięśni, a także zmienić bieg rzeki.

Praca zespołowa.
Mimo wizerunku samotnego geniusza często współpracował, a jego odkrycia i dzieła były wynikiem pracy zespołowej. Obrazy powstawały w jego studiu i często pracowali przy nich jego uczniowie, a Człowiek witruwiański był efektem wymiany pomysłów ze znajomymi.

Notatki
Nieustannie tworzył listy i notatki. Pozostawił ponad 6000 stron notatek.
„Zupa stygnie” było jego ostatnim wpisem w dzienniku. Była to notatka, dlaczego przerywa badanie geometrii.

Wyprzedzał swoje czasy o wieki.
Jego teoria o sposobie zamykania się zastawek doczekała się potwierdzenia dopiero po 450 latach, w 1960 r.

#ksiazki #lejektresci #ciekawostki

[teoriastrun]

@oneclickclip: eh, od miesięcy czekam na polskie tłumaczenie.

[prut]

@oneclickclip: a skąd miał zgody na krojenie ludzi? Czy studiował medycynę? Czy po prostu ludzie godzili się na zaspokajanie ciekawości przez geniuszów?

[oneclickclip]

@prut: Z tego co zapamiętałem to był dogadany z jednym ze szpitali. Oczywiście było to bardzo kontrowersyjne w tamtych czasach i piętnowane przez Kościół, ale Leonardo za bardzo się tym nie przejmował ( ͡° ͜ʖ ͡°)

[eagleworm]

„Zupa stygnie” było jego ostatnim wpisem w dzienniku.

Chwytliwe, powinieneś zrobić osobny wpis z tym jednym jedynym zdaniem (serio).

@oneclickclip

[Shashek]

@teoriastrun: a jest w ogóle planowane?

[teoriastrun]

@Shashek: ktoś kiedyś dał informację, że miałby ją wydać wab, ale to było bez mała rok temu i od tamtej pory cisza.

[Shashek]

@teoriastrun: ogólnie coś słabo jest z tymi książkami isaacsona w Polsce prócz jobsa i innowatorow

[prawy200010]

@oneclickclip: Bardzo dobra robota mirku. Rób dalej i zakładaj konto na patronite jak zbierzesz trochę gawiedzi.