[AnonimoweMirkoWyznania]

#anonimowemirkowyznania
Jakie kombo, czuję się jak totalne gówno i #przegryw...

Kilka lat temu szedłem na dosyć trudne, techniczne studia (nie żadne #it). Kierunek zamawiany, wielkie perspektywy, dobra ścieżka rozwoju. Oczywiście nic z tego nie wyszło, bo same studia to był żart, a podczas stażu starłem się z rzeczywistością. Zrobiłem sobie rok przerwy, pojechałem do UK popracować, podszkolić język i nauczyłem się trochę tej samodzielności, język też nie jest zły.

Po powrocie popełniłem błąd, bo poszedłem na te same studia, tylko już na magisterkę. Po prostu nie miałem pomysłu na siebie i tyle. Poznałem #rozowypasek, gdzie byliśmy razem przez rok. Związek się posypał, mocno to przeżyłem i wciąż czuję, że nie jest mi całkiem obojętna, chociaż wracać nie wrócę. W każdym razie, była pracowała w jednej z większych korporacji. Momentami zachowywała się tak, jakby złapała Boga za nogi, bywała zarozumiała, mnie trochę traktowała z góry, bo nie pracowałem. Miałem hajs zaoszczędzony z UK, rozrzutny nie jestem, to nie miałem potrzeby żeby pchać się w jakieś gównoroboty żeby nachapać się więcej. Spokojnie sobie studiowałem, miałem na swoje wydatki i było ok. Trochę nie rozumiałem jej zachowania, nawet raz (na początku związku) ostro ją za to skrytykowałem. Dziewczyna dostawała 2,2k netto za ostry #!$%@? i pracę, w której dawno przestała się rozwijać, a za to dawała się dymać na potęgę i tylko dostawała jeszcze więcej roboty. Ona wcześniej dla tego korpo zrezygnowała nawet z Erasmusa do kraju, w którym marzy by kiedyś żyć. Dla mnie to było nieporozumieniem, bo studia a tym bardziej Erasmus... coś takiego jest tylko raz w życiu. Nie wiem, to tak, jakby zrezygnować z Erasmusa, bo masz pewną pracę w Biedrze, za podobne pieniądze. Mając te 20 lat, masz przed sobą jeszcze z 40 lat pracy, gdzie jeszcze zdążysz zbudować swoją karierę i się jej poświęcić. Nie rozumiałem tego.

Dzisiaj, nie mam zbytnich perspektyw po moim kierunku. Większość ludzi z którymi kończyłem, pouciekało na różne instytuty, zostało na uczelni albo przebranżowili się. Postanowiłem, że też spróbuję w korpo, w końcu co w tym trudnego. W większości z nich wystarczy nie być umysłową amebą, umieć porozumieć się po angielsku i to wszystko. Nie potrzebujesz nawet doświadczenia, bo wszystkiego cię nauczą. Brzmi super, co nie? Dzisiaj otrzymałem maila (od 3 już w sumie korpo) z informacją o tym, że nie nadaję się nawet do takiej pracy...

#!$%@? mać. Była nawet nie potrafiła poprawnie maila po angielsku napisać, pracując na projektach dla klientów z UK i często musiałem jej pomagać. Kiedy przyjeżdżała do niej rodzina z Danii, to nie potrafiła się z nimi na spokojnie porozumieć po angielsku, bo tak była zestresowana. Ja, po roku mieszkania w Anglii, gdzie #!$%@?łem po 12h dziennie, nauczyłem się języka, samodzielności, pracy w międzynarodowych zespołach, komunikacji i po skończonych studiach technicznych, jestem kolejny raz zlany i nie nadaję się do korpo, gdzie #!$%@? właśnie tych cech się szuka... Mogłem sobie iść na psychologię, socjologię, zarządzanie i bym coś łatwiej ogarnął. #!$%@?, mogłem sobie iść na jakąś ekonomię, gdzie też bym miał w #!$%@? jakiejś matmy na kiju i chociaż bym coś z tego miał.

Moja samoocena szoruje po dnie, wmawiam sobie, że może była miała racje, może jestem gównem, które nawet nie nadaje się na bycie pomiatanym w korpo, gdzie podobno biorą jak leci... dodatkowo #!$%@? i dobije mnie fakt, że całą tą sytuację wiążę z byłą i chcąc nie chcąc o niej myślę. Ona sobie nadal siedzi w tym swoim korpo, zbiera doświadczenie do CV, jeździ na imprezki integracyjne, pracuje, ma tam swojego gacha, który też zarabia i generalnie jest sobie szczęśliwa. A ja? Jestem już kolejny miesiąc bezrobotnym gównem, które może liczyć co najwyżej na pracę w Januszexie z #!$%@? porównywalnym z korpo i gównianą wypłatą (o ile w ogóle, z obowiązkowym lodzikiem, jeśli dostałbym ją na czas), albo na wyjazd do UK, Niemiec i robaczenie po magazynach...

Jakbyście chcieli wiedzieć w jakim jestem stanie i jak bardzo jestem zdesperowany, to na ostatniej rozmowie kwalifikacyjnej przepytywała mnie jedna z Team Leaderek. Gruba laska, tak 4/10 maks i to z toną tapety na twarzy, a ja łapałem się na tym, że mógłbym ją przebolcować nawet w kiblu na szybko, gdyby to tylko miało mi załatwić tę pracę. Autentycznie. Miałbym do siebie mniej pogardy za bycie taką męską dziwką, niż za bycie takim bezużytecznym śmieciem, który do niczego się nie nadaje, jakim jestem teraz.

#gownowpis #zalesie #gorzkiezale #praca #pracbaza #studbaza #studia

Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Zkropkao_Na

[AnonimoweMirkoWyznania]

Zaplusuj ten komentarz, aby otrzymywać powiadomienia o odpowiedziach w tym wątku. Kliknij tutaj, jeśli chcesz skopiować listę obserwujących

[BarkaMleczna]

@AnonimoweMirkoWyznania: Nawet nie wiem, co Ci powiedzieć. Może poszukaj rady i pomocy wśród rodziny, przyjaciół? Trudności ze znalezieniem pracy tak działają na samoocenę, ja nie mogłam się nigdzie zahaczyć przez prawie rok po studiach i czułam się jak robak, który zabiera powietrze.

A co to za kierunek? Może szansą byłaby jakaś naprawdę wąska specjalizacja i wyjechanie za granicę nie na magazyn, a właśnie do zawodu?

[R.....d]

@AnonimoweMirkoWyznania: Gówno a nie #przegryw
Najważniejsze, że nie marnujesz sobie właśnie życia z jakąś kretynką, dla której najważniejszą rzeczą w życiu jest przekładanie papierów dla beżowego pana z Londynu.
A teraz rada: Masz znajomych? To ich popytaj, może gdzieś szukają jednak ludzi po twoim kierunku? Jakoś ci twoi koledzy ze studiów gdzieś pracują. W ogóle, piszesz, jaki to jesteś z siebie dumny, że sobie dałeś radę w obcym kraju. U siebie

[galeczek]

@AnonimoweMirkoWyznania co za bzdura że do korpo biorą jak leci.

[Kadej]

@galeczek: Do niektórych łatwo się dostać na niższe stanowisko. W Capgemini wystarczy jako tako ogarniać angielski i MS, nie trzeba mieć nawet skończonych studiów.

@AnonimoweMirkoWyznania: Ten kierunek to ZiIP albo jakiś "babski" kierunek techniczny?

[ruski_88]

@AnonimoweMirkoWyznania: Jedno zasadnicze pytanie, żeby naświetlić problem: jaki kierunek studiowałeś? Wierzyć mi się nie chce, że nie potrafisz znaleźć pracy w zawodzie.

[AnonimoweMirkoWyznania]

OP: @BarkaMleczna: @RedWizard: @Kadej: Niestety, nie mogę podać mojego kierunku (ale żaden babski), bo tylko 2 uczelnie w Polsce go oferują, a ja wolę pozostać anonimowy. Szukałem zagranicą, ale tam potrzeba kilka lat doświadczenia. Nie jestem w tym aż tak dobry, by sobie dać radę bez. W Polsce jest jedna większa firma, która powoli bankrutuje. Są oczywiście mniejsze przedsiębiorstwa, ale mając obowiązkowe praktyki, ludzie z roku zobaczyli jak

[pierunruski]

No jeśli chodzi o korpo to faktem jest że przyjmują niejednokrotnie motłoch i intelektualne zera, ale jednak z papierkiem po czymś pokrewnym do ich zapotrzebowania, ew na kierunku zbieżnym z działalnością firmy. W sumie nie myślałeś o porobieniu jakiś certyfikatów/ogarnięciu się trochę w programowaniu? Bo to jest jakby nie patrzeć srogi bonus, jeśli ze swoim wykształceniem nie masz co szukać.

[cat_skeleton]

@AnonimoweMirkoWyznania:

Kilka lat temu szedłem na dosyć trudne, techniczne studia (nie żadne #it). Kierunek zamawiany, wielkie perspektywy, dobra ścieżka rozwoju. Oczywiście nic z tego nie wyszło, bo same studia to był żart, a podczas stażu starłem się z rzeczywistością. Zrobiłem sobie rok przerwy, pojechałem do UK popracować, podszkolić język i nauczyłem się trochę tej samodzielności, język też nie jest zły.

Po powrocie popełniłem błąd, bo poszedłem na te same

[DerMirker]

@AnonimoweMirkoWyznania wysyłaj konsekwentnie cv do korpo i się nie przejmuj. Zrób sobie może jakieś studia podyplomowe, aby mieć podkładkę.

[R.....d]

@AnonimoweMirkoWyznania: Heh, to pewnie jakieś górnictwo gazu głupkowego. Tak, jak ci piszą - wysyłaj konsekwentnie do korpo, żeby chociaż mieć na przeżycie, potem sobie poszukasz czegoś lepszego, albo się przebranzowisz. Możesz tez spróbować słać CV do tych zagranicznych firm, a nóż cię wezmą i będziesz pracował w zawodzie? Jak ci się nie spodoba - wrócisz do kraju tyrać w korpo. Zawsze to i tak lepsze niż magazyn opon pod Londynem (

[AnonimoweMirkoWyznania]

OP: @cat_skeleton

Początek brzmi tak jakbyś rzucił studia, a z dalszej części, że normalnie skończyłeś licencjat i wyruszyłeś w świat 'zaznać życia'.

Dokładnie tak było. Miałem problem z obroną licencjatu, bo wystawiła mnie promotorka (rok później wywalili ją za wałki z grantami, więc to nie moje widzimisię). Rodzice mnie cisnęli, sam też bałem się, że nie dam rady. Jak się udało to stwierdziłem, że muszę rok odpocząć i zrobić coś innego.

[k.....c]

@AnonimoweMirkoWyznania: może jak podyplomówka, to jakieś rzeczoznawstwo majątkowe, np. wycena nieruchomości, czy coś? Wtedy na rozmowie możesz powiedzieć, że perspektywy zawodowe po Twoim kierunku okazały się nie za dobre i postanowiłeś wziąć byka za rogi i się przekwalifikować. Myślę, że zostałoby to dobrze odebrane przez rekrutera.

[DerMirker]

@AnonimoweMirkoWyznania: no cóż, większość z nas czegoś żałuje i ubolewa nad straconym czasem, który można było lepiej spożytkować i teraz cieszyć się owocami swojej pracy. Musisz zacisnąć zęby i zaczynać od najniższej pozycji w korpo, do którego tak uparcie chcesz się dostać. Sprawdź losowe oferty i naucz się choć jednej rzeczy, której tam wymagają, bo angielski juz znasz. Nie wierzę, że nie da się nic znaleźć. Chyba że jesteś z jakiegoś

[R.....d]

@AnonimoweMirkoWyznania: Bardzo emocjonalnie piszesz i pewnie przez to nie rozumiem jednego: W końcu chcesz pracować w zawodzie, czy nie? Bo jeśli tak, to ślij do tych zagranicznych.

[Palmera]

@AnonimoweMirkoWyznania: Czytam to, jakbym czytała swoją historię w poszukiwaniu pracy po studiach, które także okazały się klapą. Na pocieszenie napiszę: znajdziesz w końcu pracę - tylko nie załamuj się, bo wylądujesz z depresją u psychologa (moje losy właśnie tak się potoczyły). Przeżyłam wiele rozmów kwalifikacyjnych z negatywną odp zwrotną. Wiele lat później, gdy już dostałam wymarzoną pracę, sama prowadziłam takie rozmowy w poszukiwaniu nowego pracownika. Powiem tak: ważniejsza niż umiejętności jest

[Kadej]

@AnonimoweMirkoWyznania: Jak studiowałeś kierunek techniczny, to raczej broniłeś inż. Może idź na jakieś studia podyplomowe związane z ekonomią.

[AnonimoweMirkoWyznania]

OP: @RedWizard: Jesteś blisko co do kierunku. Czy chcę pracować w zawodzie? Jeśli mam być szczery, to na tę chwilę nie. Musiałbym być w tym w tym momencie naprawdę dobry, bo zagraniczne firmy to nie Januszexy, że cię zatrudnią bo zwyczajnie brakuje im ludzi do rąk. Oni szukają specjalistów. Dlatego właśnie masa osób rzucających dobrą pracę i decydujących się na emigracje, potrafi pracować po magazynach czy sprzątając, bo albo jesteś

[R.....d]

@AnonimoweMirkoWyznania: Mirku, wymyślasz problemy. Założę się, że na zachodzie też może to być mało popularny kierunek. Głupi się nie wydajesz, wręcz przeciwnie. Ja bym spróbował, lepiej rok posiedzieć i popracować w zawodzie i ewentualnie stwierdzić, że to bez sensu, niż iść do gównopracy i ten rok zmarnować. Z ciekawości, w jakich krajach miałbyś teoretycznie możliwość zatrudnienia w zawodzie?

[AnonimoweMirkoWyznania]

OP: @RedWizard: Chciałbym wymyślać, ale poważnie, najlepsi na roku zostali na uczelni, bo ciężko jest poza nią. Teoretycznie mógłbym pracować w wielu krajach, bo w końcu górnictwo czy też pozyskiwanie surowców mineralnych występuje praktycznie wszędzie. W rzeczywistości, takie firmy nawet nie zatrudniają fizycznych, bo od tego mają lokalsów, którym płacą grosze, a ci noszą kable, sprzęt i tyle. Albo jesteś specem, masz perfekcyjnie opanowany język, albo nara. Ja wiem, że