Wpis z mikrobloga

@SPGM1903:

Rosyjski wyraz čaj (por. też polski czajnik, dawniej ‘naczynie do parzenia herbaty’, współcześnie 'naczynie do gotowania wody') jest zapożyczeniem z języka północnochińskiego čha ‘herbata’, čha-ye ‘liście herbaty’. Wyraz znany w wielu językach, m.in. tur., mong., bułg., serb., chorw., słoweń, ukr., rum. Natomiast zachodnioeuropejska nazwa łac. herba the (stąd pol. herbata), por. hol. thee, ang. tea, franc. thé, niem. Tee, włos. té, hiszp. té, szwedz. te, również wywodzi się z
  • Odpowiedz
@Kempes:çay to herbata po turecku. Wszystkie inne słowiańskie kraje przyjęły nazewnictwo zaborcy, imperatora i okupanta ale nie my! My się Turkom nigdy nie daliśmy! I stąd mamy... herbatę ( ͡º ͜ʖ͡º)
  • Odpowiedz
@thatguy93: To jest w języku ukraińskim, nie w rosyjskim.

W j. białoruskim funkcjonują dwie nazwy, poluparniejszy jest "czaj" niźli "herbata". Gdzieniegdzie nawet rozróżnia się "czaj" (napar z liści herbaty) od "harbaty" (napar np. z ziół).
  • Odpowiedz
Zresztą po białorusku jest "harbata". Podobnie jak w ukraińskim. Czaj to w wypadku tych języków rusycyzm.


@Domowik: Zachodnioukraińskie гербата, ogólnonarodowe чай. Po polsku w gwarach też się mówi czaj na herbatę, czajnik na naczynie do parzenia herbaty, a sagan na czajnik - jak w mojej okolicy ( ͡° ͜ʖ ͡°)
  • Odpowiedz