[Vivec]

4 076 - 1 = 4 075

Tytuł: Księga Nowego Słońca
Autor: Gene Wolfe
Gatunek: Fantastyka
★★★★★★★★★★

Cykl opowiada dzieje Severiana, członka Bractwa Poszukiwaczy Prawdy i Skruchy popularnie zwanych katami. Jednak niedługo po tym gdy zostaje wyniesiony na czeladnika zostaje wydalony ze swojej konfraterni za niewybaczalną zbrodnię - łaskę. Wyrusza więc w wędrówkę w fantastyczny i dziwny świat przyszłości tak odległej, że jego kopalnie są miastami naszych czasów. Cywilizacji tak rozwiniętej i dekadenckiej, że jej mieszkańcy niewielką różnicę widzą pomiędzy żeglugą międzykontynentalną a międzygwiezdną. Zarazem jednak jest to świat umierający, poddający się działaniu bezlitosnej entropii. Ze słońcem które z roku na rok coraz bardziej gaśnie.
Wszystko to opisane wspaniałym i eleganckim językiem Wolfe'a skutkuje niesamowitą atmosferą jaką charakteryzuje się powieść. Jacek Dukaj porównał ją do jednego z mrocznych obrazów Beksińskiego i trudno nie przyznać mu racji. Jednocześnie autor pisze w taki sposób, że lektura wymaga stałego skupienia. Potrafi tak ukrywać pewne treści, że czasem łatwo je przeoczyć. Jednak dzięki temu każda kolejna lektura zawsze odkrywa przed czytelnikiem coś nowego, a postacie które wydawały się być dobrze znane ukazują się nagle w nowym świetle. Możliwe jest to m.in. dzięki temu, że Severian nie jest w pełni wiarygodnym narratorem. Historia którą spisuje może być przeczytana przez różne osoby i nasz bohater ma powody by przemilczeć niektóre rzeczy. Choć nie do końca możemy mu ufać to jednak samemu autorowi możemy ufać w pełni. Wprawdzie lubi prowadzić grę z czytelnikiem, to jednak zawsze rozgrywa ją uczciwie. Wolfe powiedział kiedyś, iż nie uważa, by należało jakąś informację podawać więcej niż raz, bo obraża to inteligencję czytelnika. Jednak ona tam zawsze jest - choć niekoniecznie w miejscu w którym byśmy się jej spodziewali.
Trudno jest zaszufladkować ten cykl. Ani to twarda fantastyka naukowa, ani typowa fantasy. Ma w sobie coś zarówno z powieści drogi, Bildungsroman, romansu czy opowieści wojennej. Wolfe chętnie wykorzystuje motywy z pulpowych powieści, nie z lenistwa intelektualnego, ale by wykorzystać je do opisania uniwersalnych prawd o człowieku. Dla mnie jest to arcydzieło fantastyki.

#bookmeter