Aktywne Wpisy
Od dwóch miesięcy rozmowy na Mikro toczą się wokół cen mieszkań i kredytów
A podejrzewam że większość ekspertów to wiek 18-22 lata i brak zdolnosci kredytowej nawet na samochód za 20 000zł a co dopiero mieszkanie.
A pewnie i są tacy co nawet na TV 55cali nie dostało by kredytu
Nie mówię, ze wszyscy, bo pewnie i są tacy co mają kasę na mieszkanie lub możliwość wzięcia mieszkania za pomocą pozyczki bankowej
Ale ilu takich jest na tym portalu 10-15% reszta to dzieciarnia co udaje, że problem ich dotyczy i są w rozterce spowodowanej tą bańką cenową
Skoki narciarskie na fali i grono ekspertów, igrzyska olimpijskie i grono ekspertów, starcia partii politycznych i grono ekspertów.
A podejrzewam że większość ekspertów to wiek 18-22 lata i brak zdolnosci kredytowej nawet na samochód za 20 000zł a co dopiero mieszkanie.
A pewnie i są tacy co nawet na TV 55cali nie dostało by kredytu
Nie mówię, ze wszyscy, bo pewnie i są tacy co mają kasę na mieszkanie lub możliwość wzięcia mieszkania za pomocą pozyczki bankowej
Ale ilu takich jest na tym portalu 10-15% reszta to dzieciarnia co udaje, że problem ich dotyczy i są w rozterce spowodowanej tą bańką cenową
Skoki narciarskie na fali i grono ekspertów, igrzyska olimpijskie i grono ekspertów, starcia partii politycznych i grono ekspertów.
źródło: nieruch
Pobierz
Knoblauch +4
#raportzpanstwasrodka Kleszcz taki mądry. Tak Tak to ON
BAR W DOBIE KRYZYSU
Kryzys. Ten termin oraz świadomość jego obecności (dla jednych mniej odczuwalna, dla innych bardziej) zdążył się już trochę wyświechtać i spowszednieć chyba wszystkim. Jeśli nie odczułeś jego efektu na własnej skórze i ominął on Twój biznes szerokim łukiem resztę artykułu możesz przeczytać jako ciekawostkę. Jeśli jednak borykasz się z jego skutkami, w dalszej części zaproponuję kilka pomysłów na realne zmniejszenie kosztów i zwiększenie zysków funkcjonowania lokalu. Rozwiązania te oparte są o bieżącą działalność baru, ale analogicznie można je przełożyć na pozostałe obszary Twojego biznesu gastronomicznego.
Brak Gości… Ceny w górę?
Zacznę trochę z drugiej strony. Zauważyłem, iż niektóre miejsca spadające obroty, próbują rekompensować sobie podnosząc ceny. Może wydawać się to rozsądnym posunięciem, ale tylko na krótka metę. Myślenie w stylu „mniej Gości, większa marża – wszystko się wyrówna” nie ma prawa przynieść pozytywnego efektu. Próby przekonania samych siebie hasłami „wyższe ceny odsieją osoby bez pieniędzy, dzięki temu ściągniemy do lokalu bogatszych, których kryzys tak mocno nie dotknął” doprowadzą tylko do tego, że faktycznie wyeliminujesz Gości z mniej zasobnym portfelem. Jeśli jednak wydaje Ci się, że tym samym przyciągniesz lepiej sytuowaną grupę, nie możesz się bardziej mylić. Rozejrzyj się dookoła. Na chwilę obecną rynek gastronomiczny w Polsce to rynek fast food (nie wiem czy możemy już mówić o pokoleniu kebaba, ale takie skojarzenie samo mi się nasuwa), czy lokali z piwem, wódką i zakąska za 5 zł. Nawet zamożniejsi Goście dwa razy oglądają każdą wydaną złotówkę. Targetowanie lokalu w tą wąską grupę jest wysoce ryzykowne – po pierwsze jest ona „grymaśna” i nielojalna (ciężko przewidzieć ich zachowania oraz skusić do regularnych odwiedzin), po drugie stanowią naprawdę nieliczną społeczność. Oprzeć biznes gastronomiczny na nich mogą wyłącznie ekskluzywne miejsca z jeszcze bardziej ekskluzywną ofertą towarową. Kapitalną większość potencjalnych Gości na rynku stanowią osoby z ograniczonym budżetem przeznaczonym na uciechy gastronomiczne. Co zatem możesz zrobić, aby – nie dość, że nie stracić ich przychylności – to jeszcze pokusić się o pozyskanie nowych? Poniżej kilka propozycji, które możesz wypróbować w swoim barze/lokalu.
Mniej czy więcej?
BAR W DOBIE KRYZYSU
Kryzys. Ten termin oraz świadomość jego obecności (dla jednych mniej odczuwalna, dla innych bardziej) zdążył się już trochę wyświechtać i spowszednieć chyba wszystkim. Jeśli nie odczułeś jego efektu na własnej skórze i ominął on Twój biznes szerokim łukiem resztę artykułu możesz przeczytać jako ciekawostkę. Jeśli jednak borykasz się z jego skutkami, w dalszej części zaproponuję kilka pomysłów na realne zmniejszenie kosztów i zwiększenie zysków funkcjonowania lokalu. Rozwiązania te oparte są o bieżącą działalność baru, ale analogicznie można je przełożyć na pozostałe obszary Twojego biznesu gastronomicznego.
Brak Gości… Ceny w górę?
Zacznę trochę z drugiej strony. Zauważyłem, iż niektóre miejsca spadające obroty, próbują rekompensować sobie podnosząc ceny. Może wydawać się to rozsądnym posunięciem, ale tylko na krótka metę. Myślenie w stylu „mniej Gości, większa marża – wszystko się wyrówna” nie ma prawa przynieść pozytywnego efektu. Próby przekonania samych siebie hasłami „wyższe ceny odsieją osoby bez pieniędzy, dzięki temu ściągniemy do lokalu bogatszych, których kryzys tak mocno nie dotknął” doprowadzą tylko do tego, że faktycznie wyeliminujesz Gości z mniej zasobnym portfelem. Jeśli jednak wydaje Ci się, że tym samym przyciągniesz lepiej sytuowaną grupę, nie możesz się bardziej mylić. Rozejrzyj się dookoła. Na chwilę obecną rynek gastronomiczny w Polsce to rynek fast food (nie wiem czy możemy już mówić o pokoleniu kebaba, ale takie skojarzenie samo mi się nasuwa), czy lokali z piwem, wódką i zakąska za 5 zł. Nawet zamożniejsi Goście dwa razy oglądają każdą wydaną złotówkę. Targetowanie lokalu w tą wąską grupę jest wysoce ryzykowne – po pierwsze jest ona „grymaśna” i nielojalna (ciężko przewidzieć ich zachowania oraz skusić do regularnych odwiedzin), po drugie stanowią naprawdę nieliczną społeczność. Oprzeć biznes gastronomiczny na nich mogą wyłącznie ekskluzywne miejsca z jeszcze bardziej ekskluzywną ofertą towarową. Kapitalną większość potencjalnych Gości na rynku stanowią osoby z ograniczonym budżetem przeznaczonym na uciechy gastronomiczne. Co zatem możesz zrobić, aby – nie dość, że nie stracić ich przychylności – to jeszcze pokusić się o pozyskanie nowych? Poniżej kilka propozycji, które możesz wypróbować w swoim barze/lokalu.
Mniej czy więcej?
Aktywne Znaleziska
Zdarza mi się ostatnio, że kolega @sorek kieruje do mnie osoby zainteresowane emigracją i pragnące pracować ambitniej.
Każdemu chętnie pomogę, odpowiem na pytania, nawet mogę rzucić okiem na ew. CV czy takie tam. Zawsze to miło komuś pomóc.
W tym poście jednak, postaram się streścić odpowiedź na większość Waszych wątpliwości.
Ile za to chcesz złodzieju?
A kim ty jesteś, aby mnie pouczać, prostaczku?
Jeśli zachęciłem, zapraszam do lektury.
1. Jak szukać pracy?
Większość firm w UK szuka pracowników przez agencje, które w najlepszym wypadku, odpowiedzą Wam, życząc powodzenia w szukaniu pracy.
Skutecznym sposobem jest pójść do firmy, bez wcześniejszej zapowiedzi i grzecznie się przywitać w stylu: "Dzień dobry, jestem Mirek z wypoku, syn Janusza. Znalazłem Waszą firmę w internetach i bardzo mi się spodobała, jestem mistrzem painta i bardzo chciałbym u Was pracować, czy mogę z kimś o tym porozmawiać?"
Jeżeli tylko będzie osoba, z którą możecie porozmawiać i będzie dysponowała paroma minutami wolnego czasu, porozmawiacie.
2. Co podczas rozmowy?
Jeżeli masz doświadczenie zawodowe, to chyba jasne, o czym masz mówić. Jeśli nie masz, jest trudniej, ale damy radę.
Generalnie nie jest ważne jaki masz papier, choć pewnie i tak o niego zapytają. Ważne jest co umiesz i co CHCESZ UMIEĆ! Anglicy bardzo docenią, jeżeli mówisz o swoim doświadczeniu z pasją i wyrażasz szczere nadzieje na rozwój osobisty. Bardzo dobrze sprawdza się dobre konto na portalu LinkedIn, zwłaszcza jeśli posiadamy tam jakieś referencje.
Osoby bez doświadczenia zawodowego, mogą się do woli chwalić tym pozazawodowym. Jeśli kończysz #studbaza lub #licbaza czy #techbaza czy cokolwiek innego, postaraj się w jakiś sposób zaprezentować swoją wiedzę i umiejętności. Zrób sobie ładną stronę internetową, na której opisujesz kilka swoich projektów. Pokaż, że cieszy cię praca w temacie i szansa na doskonalenie skilli, ale też, że w zakładzie projektującym urządzenia elektroniczne nikt nie będzie musiał Ci tłumaczyć czym się różni MOSFET od tranzystora bipolarnego.
To naprawdę w większości wypadków wystarczy do wzbudzenia szczerej sympatii ze strony Anglika (chyba zresztą nie tylko). Nawet samo przyjście jest dla nich wielkim znakiem, że jesteś zaangażowany.
3. Ile Mireczku chcesz zarabiać?
Nie wychylaj się z tematem. Często sami powiedzą ile chcą Ci dać. Jeśli spytają, poproś o sugestię, ale ZAWSZE zaznacz, że interesuje Cię upgrade wynagrodzenia, wraz ze wzrostem skilla. To jest tutaj dobrze widziane, że masz ambicje i cenisz siebie. Czasami jeśli wcześniej znajdziesz Ogłoszenie tej firmy, w którym podali jakieś widełki, to możesz rzucić jakąś kwotą, dostosowaną do stanowiska, na jakie starasz się wedrzeć.
4. Ale mój angielski to jest taaaaaki złyyyy...
To się naucz na tyle, żeby był w miarę komunikatywny. Fraza "sorry, my english isn't very good" jest bardzo pomocna i nawet, kiedy starasz się o pracę w firmie z samymi anglikami, rekruter będzie się starał rozmawiać tak, abyście się dogadali. Podczas pracy się nauczysz.
Moja firma doszła do wniosku, że zbyt wolno się uczę i chcą mi opłacić dodatkowy kurs.
5. I co? I tyle?
No w sumie tak. Na start najmij się w fabryce, załatw formalności, konto w banku etc, ogarnij się gdzie, co i jak. Jak będziesz miał drugą zmianę, to masz cały, długi poranek na jeżdżenie i szukanie.
6. A ja nie mam żadnego doświadczenia, ale jestem ambitny.
Cały mój post dotyczy prac technicznych i nie wiem jak to wygląda gdzie indziej ale pewnie podobnie. Współlokator w podobny sposób wychodził sobie pracę jako kierowca autobusów. A jeśli jesteś techniczny i masz ambicje to siad na dupę i zrób te parę projektów. Nie zaszkodzi.
Z grubsza to tyle. Polecam szukać i próbować, nikt Cię za to nie skopie, możesz tylko zyskać.
Nie potrafię się jakoś