Zwrot "pocałuj mnie w dupę" (niem. "leck mich am Arsch"), jest znane pod eufemistyczną nazwą, tzw. "szwabskiego pozdrowienia" (niem. "Schwäbischer Gruß") -> wiki
Owy zwrot został utrwalony w literaturze niemieckiej za sprawą Johanna Wolfganga von Goethe w swojej sztuce pt. "Götz von Berlichingen mit der eisernen Hand". Bohaterem sztuki jest tytułowy Gottfried "Götz" z Berlichingen, rycerz frankońsko-szwabski. Słynne "szwabskie pozdrowienie" pada w trzecim akcie sztuki Goethego, gdy uciekający rycerz przed armią cesarską skrywa
W dawnej polszczyźnie było w użyciu słowo owy, ale w funkcji mianownika lub biernika lm, czyli takiej, jaką dziś mają słowa owi, owe, owych. Jeśli dziś ktoś mówi np. owy dzień zamiast ów dzień, to mówi błędnie, co tym bardziej rażące, że sięga po słowo „ z wyższej półki”, z wyższego rejestru. ~ Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski
Tutaj jest użyty w mianowniku, więc wychodzi, że jednak użycie "ów zwrot"
@Karier: nie odmawiam tym chłopakom dobrej roboty w słusznej sprawię, ale obawiam się, że słowo ochotnicy nie jest tu najlepsze. Ja też chodzę do pracy ochotniczo ( ͡°͜ʖ͡°)
Ostatnia cyfra po wciśnięciu plusa to sposób w jaki umrzesz:
1. Trafia Cię piorun podczas wchodzenia na giewont 2. masz zeznawać w sprawie sądowej, siedzisz w więzieniu z wrogami, giniesz powieszony na prześcieradle 3. Utknąłeś w wąskiej szczelinie głęboko w tatrzańskiej jaskini 4. Wypadasz w nocy ze swojej motorówki na haju, jesteś bogatym=wpływowym człowiekiem sukcesu
Owy zwrot został utrwalony w literaturze niemieckiej za sprawą Johanna Wolfganga von Goethe w swojej sztuce pt. "Götz von Berlichingen mit der eisernen Hand". Bohaterem sztuki jest tytułowy Gottfried "Götz" z Berlichingen, rycerz frankońsko-szwabski. Słynne "szwabskie pozdrowienie" pada w trzecim akcie sztuki Goethego, gdy uciekający rycerz przed armią cesarską skrywa
źródło: comment_LyyJwnjqM8m2GThvsOkyGukMqhmuZ2py.jpg
Pobierz@derezeus: ów
Tutaj jest użyty w mianowniku, więc wychodzi, że jednak użycie "ów zwrot"