Za 50 zeta KUPIŁEM, bo nie można tego nazwać inaczej niż zakupy, zaświadczenie o chrzcie potrzebne do ślubu.
I nie chodzi mi o to, że nie wiedziałem, że trzeba będzie płacić… chodzi mi o formę w jakiej to się odbywa…
Nie odkrywam tu Ameryki, ale poczytajcie sobie dla „śmiechu” jak to było.
Ślub mam w Krakowie i widać puławska parafia nie chce mnie za free tam puścić, ale bez przesady.
Puławy, kancelaria jednej z parafii:
Pani z kancelarii: proszę to Pana zaświadczenie, będzie to kosztować 50 zł.
Ja: (po chwili namysłu) dlaczego?
Pani: no tyle to u nas KOSZTUJE
Ja: ale dlaczego kosztuje, ja myślałem że mogę dać jakąś ofiarę, „co łaska” itd.
Pani: no u nas kosztuje 50 zł
Ja: ale dlaczego, Państwo nie macie nigdzie wywieszonego żadnego cennika, ani na drzwiach, ani w Internecie. Nie wiem na jakiej podstawie mam dać te 50 złotych
Pani: no tyle za to bierzemy
Ja: ale ja przecież mógłbym być nieprzygotowany, żeby tyle zapłacić. To jest dla mnie całkiem dużo pieniędzy, mógłbym tyle nie mieć. Chciałem dać jakąś ofiarę, ale nie aż 50 złotych. Mogła by być chociaż jakaś informacja, a tak dowiedziałem się o tym teraz od Pani.
Pani: no przykro mi to nie moja decyzja
Ja: dobrze, ja zapłacę, ale poprosiłbym jakieś potwierdzenie wpłaty
Pani: ale jakie potwierdzenie?
Ja: no takie potwierdzenie dla mnie że Pani to wpłaciłem, bo ja nie wiem na jakiej podstawie mam Pani dać te 50 złotych, więc chciałbym dowód tej wpłaty
Pani: NO TAKI MIŁY MŁODY MĘŻCZYZNA, A ROBI PROBLEMY
Ja: Ja nie robię problemów tylko jestem dociekliwy, taką też mam pracę, a poza tym jestem w ogóle przeciwko takim opłatom w Kościele.
Pani wyciąga kopertę pełną kasy, w którą każe mi włożyć moje 50 złotych, po czym wpisuje w jakiś z dupy wysrany zeszycik moją wpłatę
Pani: już jest potwierdzone
Ja: (ehhhhhh…) Ale ja chciałbym dostać jakieś potwierdzenie typu „kasa przyjęła” czy coś takiego, może mi Pani coś nawet napisać na kartce…
Pani: Pierwszy raz ktoś mnie o to prosi
Ja: Nie wierzę, że jestem pierwszym młodym człowiekiem, który zastanawia się dlaczego to kosztuje 50 złotych i prosi o potwierdzenie
Pani: No mówię Panu jest Pan pierwszy, nie wiem co mam z Panem zrobić, zadzwonię do koleżanki
Pani telefonuje
Pani: Jadziu, tu jest taki młody miły Pan, któremu wystawiłam metryczkę chrztu do ślubu i on mnie prosi o jakieś potwierdzenie wpłaty i ja nie wiem co mam zrobić… to ja Ci dam Pana.
Ja: dzień dobry, (przedstawiam się), proszę Pani, ja tylko chciałem spytać skąd taki cennik, bo mnie to zastanawia dlaczego nie mogę za to dać ofiary „co łaska”, tylko konkretnie 50 złotych.
Jadzia: Wie Pan, ja rozumiem, że to może być dużo, ale taka jest decyzja rady parafialnej, my na to nie mamy żadnego wpływu, my tu tylko pracujemy
Ja: no właśnie nie rozumiem, że to jest decyzja rady, że musi być tyle a tyle kasy. To jest dla niektórych ludzi dużo pieniędzy. Co by było gdyby rada ustaliła cenę na 200 złotych… Poza tym mogła by być chociaż gdzieś wywieszona taka oficjalna informacja, czy decyzja tej rady. Sprawa była by trochę bardziej jasna.
Jadzia: no NIE jest Pan pierwszą osobą która się o to pyta
(koniec rozmowy telefonicznej)
Ja: widzi Pani, jednak nie jestem pierwszą osobą, która się dziwi, że jest jakiś cennik, którego i tak nie ma…
Pani: wie Pan, ja tu bardzo krótko pracuję.
Ja: dobrze, już niech się Pani nie tłumaczy, jakie jeszcze formalności mam do załatwienia w Puławach?
Pani: musi pan
DAĆ na zapowiedzi. Będą dwa razy ( i tu nie pamiętam czy gdzieś wisiały, czy będą odczytane)
Ja: to korzystając z okazji zapytam, ile to kosztuje?
Pani: 100 złotych
Ja: za jedną, czy za obie?
Pani: za obie
(na szczęście…)
Ja: Dziękuję, do widzenia, miłego dnia.
Wyszedłem – poziom frustracji = max!!!
Jeszcze mnie w międzyczasie stara baba straszyła, po tej dyskusji, że ona mi to w ogóle chyba za wcześnie wystawiła, bo skoro ślub w sierpniu, to ona powinna to dopiero 3 miesiące przed ślubem wystawić, a nie w marcu. Ale skoro już z daleka po to przyjechałem i strasznie chce to ona wypisze, tylko może to być nieważne, i później będę musiał za to ZAPŁACIĆ KOLEJNE 50 ZŁOTYCH jeśli coś będzie nie tak.
Dokumencik napisany w 3 minuty potwierdzający chrzest, który przyjąłem 26 lat temu. Kurwa jak coś może być nie tak, JAK TO MOŻE MIEĆ JAKĄŚ WAŻNOŚĆ…
(to chyba była taka jej mała zemsta za moją dyskusję)
Po wszystkim pomyślałem sobie, że niedługo pewnie każdy sprzedawca obwarzanków czy warzyw itd. będzie musiał mieć kasę fiskalną co na pewno mu w życiu nie pomoże, a taka pierdolona baba z kancelarii nie widzi, że w jej chorym systemie coś jest nie tak i że śmiałem ją prosić o jakieś potwierdzenie.
Komentarze (664)
najlepsze
Ksiadz: Co laska, ale wszyscy daja 500 zl
B: To co laska czy 500 zl?
K: No ... co laska, ale 500 zl
B: Ale jak 500 zl to nie co laska? Jak dam 100zl to nam ksiadz slubu nie udzieli?
K: [Wyraznie zmieszany] No w sumie udziele ... ale...
B: W
@vertoo: gówno prawda - zmienia się tylko budynek (chyba, że kierownik USC zezwoli na ślub w jakimś zamku, pałacu - ogólnie w terenie/poza USC) i osoba udzielająca ślubu. Poza tym wszystko może być to same, nie wiedzę problemu.
Wniosek 1) W kościele jest podobny burdelik z kartkami i zaświadczeniami jak w naszym socjalistycznym państwie chociaż nie wszędzie bo coś tam jest na gębę czyli prościej.
Wniosek 2) Kiedyś zanim powstało socjalistyczne państwo gdzie wymagany jest do wszystkiego dokument, wniosek, świstek, glejt, potwierdzenie, poświadczenie, odpis,
Ja spotkałem całą masę księży którzy zupełnie nie dbali o dobra materialne, pamiętam że jeden koledze z mojej klasy z własnej kieszeni płacił za wycieczkę, tak po prostu z dobroci serca, bo tamten nie miał. Jeździł starym rozlatującym się maluchem.
Ale jest też druga strona... ale to tak samo jak z ludźmi, jedni są super inni to zwykłe skur....
Źródło: INSTRUKCJA LITURGICZNO-DUSZPASTERSKA EPISKOPATU O POGRZEBIE I MODLITWACH ZA ZMARŁYCH
(5 V 1978)