[j.....a]

14 sierpnia 1944 - 14 dzień Powstania

poniedziałek

Trwają ostre walki o otoczone przez Niemców Stare Miasto. Kompania SS brygady Dirlewangera dociera do Szpitala Maltańskiego przy ul. Senatorskiej i nakazuje jego ewakuację. Szpital ten wyjątkowo uniknął tragedii. Pacjenci (Powstańcy i ludność cywilna, często ranni z Woli; ok. 200 osób) zostali przeniesieni na stronę polską.

Szpital Maltański znajdował się na terenie szczególnie niebezpiecznym, między placówkami niemieckimi w Ogrodzie Saskim, dowództwem Wehrmachtu na pl. Teatralnym a powstańczym Starym Miastem. Od chwili wybuchu Powstania trafiali do niego zarówno ranni Niemcy jak i Powstańcy.

14 sierpnia na teren szpitala wtargnęła kompania SS z brygady Dirlewangera. Wypędzono wszystkich rannych i personel. Stan szpitala wynosił w tym dniu około 200 rannych i chorych - wszyscy leżący. Ponieważ Szpital Maltański był filią Szpitala Ujazdowskiego, kierownik placówki - płk. dr Leon Strahl podjął decyzję o ewakuacji rannych w jego kierunku. Przekonał do tego dowódcę oddziału niemieckiego. Ten przydzielił ochronę i długa kolumna marszowa, otoczona przez personel w białych fartuchach pomaszerowała przez pełen Niemców Ogród Saski. Na postawę Niemców wpłynęła prawdopodobnie bezbłędna niemczyzna płk. Strahla o raz pewność, z jaką twierdził, że ma rozkaz dotarcia do Szpitala Ujazdowskiego.

Kolumna dotarła szczęśliwie, do polskich placówek przy ul. Królewskiej i została skierowana do gmachu PKO przy ul. Jasnej. Po kilku dniach z personelu Malty utworzono nowy szpital przy ul. Zgoda 11.

W szpitalu pozostało około 30 rannych, do których niesienia zabrakło ludzi. Następnego dnia Niemcy nakazali bezwzględną ewakuację. Pozostały z nimi dr Dreyza zebrał w okolicy kilkudziesięciu cywili, ratując im prawdopodobnie życie, i ruszył z częścią rannych z flagą Czerwonego Krzyż na czele w kierunku Woli. Towarzyszył im żołnierz niemiecki, który uratował ich po drodze od ekscesów ze strony mijanych oddziałów niemieckich. Dotarli szczęśliwie do Szpitala Wolskiego na Płockiej, pustego po masakrze, gdzie zajęli jeden z pustych oddziałów. W ciągu kolejnych dwóch dni operację powtórzono przenosząc szczęśliwie resztę rannych z Senatorskiej.

Ewakuacja Szpitala Maltańskiego była przypadkiem bez precedensu w czasie Powstania Warszawskiego. Ewakuowany szpital, po kolejnych przenosinach ze Zgoda na Śniadeckich 17 przetrwał do kapitulacji i jako szpital cywilny z pełnym wyposażeniem dla 120 chorych został ewakuowany do Piastowa.

Ewakuacja Szpitala Maltańskiego: http://www.sppw1944.org/powstanie/sanitariat/06.jpg

Niemcy zakręcają zawory na Stacji Ciśnień na ul. Koszykowej. Przestają działać wodociągi miejskie. Komendant Okręgu Warszawskiego AK płk "Monter" (Antoni Chruściel) poleca oszczędzać wodę i budować studnie.

Ludność cywilna czerpiąca wodę z ulicznej pompy: http://bi.gazeta.pl/im/4/3522/z3522014Q.jpg

Barykada przy ul. Złotej - tędy chodzono do studni po wodę: http://bi.gazeta.pl/im/3a/64/fa/z16409658Q,Barykada-przy-ul--Zlotej---tedy--chodzono-do-studn.jpg

Budowa studni przez mieszkańców studni na podwórzu kamienicy Wilcza 12: http://polska-zbrojna.pl/AppData/Gallery/8892.png?id=9

Kąpiel na ruinach: http://niezlomni.com/wp-content/uploads/2014/07/w3.jpg

Barykada na skrzyżowaniu ulicy Złotej z Marszałkowską (zdjęcie z 14 sierpnia): http://www.1944.pl/img/fototeka/M/MPWIN2998.jpg

#rzezwarszawy1944 #powstaniewarszawskie #historia #warszawa

[m....._]

@jantarka: gdzie byłaś jak Cię nie było ? :P

[j.....a]

@mess_: lato ma swoje prawa; teraz też zawieszę tag na kilka dni. Wpisy zostaną uzupełnione.