Aktywne Wpisy
Minieri +567
Dziś Dzień Zaduszny, czyli dzień pamięci o zmarłych bliskich. Według wierzeń najlepiej unikać wychodzenia z domu o zmroku gdyż można spotkać błąkające się dusze. Mam jednak wrażenie że dusze które ja dziś spotkałem zbłąkane nie były i trafiały tu, na stację, z określonym zamiarem. W końcu po wczorajszym Święcie Zmarłych, rodzinnych spotkaniach i wspólnym oglądaniu "Znachora" przy kotlecie przyszedł czas na powroty do domu i wygląda na to że całkiem sporo osób
sonig +23
Jadę dzisiaj na spotkanie, jakimś dziwnym zbiegiem okoliczności sparowało mnie z laską, która mieszka jakieś 5h ode mnie. Tak dobrze nam się rozmawiało, że postanowiliśmy się w końcu spotkać w połowie drogi. Pomimo tej dużej odległości coś mi podpowiada, że powinniśmy się zobaczyć. Już nawet nie chodzi o to, czy to randka i czy coś z tego będzie, nie myślę o tym, po prostu jestem bardzo ciekawy jaka ona jest na żywo
Cesarska Marynarka Japonii latem 1936 roku opracowała wymagania co do nowego samolotu który miał zastąpić przestarzałe dwupłatowe Aichi D1A2.
Samolot miał mieć prędkość maksymalną 370 km/h i prędkość przelotową 300km/h przenosząc 250 kilogramowe b---y.
Samolot miał mieć zwrotność porównywalną do samolotów myśliwskich, jednocześnie posiadać zasięg do zasięg 1480 km.
Uzbrojenie strzeleckie i b-----e samolotu miało składać się 3 karabinów maszynowych 7,7 mm.
Miał on przenosić do 370 kilogramów bomb.
W wytwórni Aichi Kōkūki KK inżynier Tokuichiro Toake. kierował projektem samolotu który został oznaczony AM-17.
Samolot był w pewnym stopniu inspirowany niemieckim Heinklem He-70, posiadał on na przykład podobne eliptyczne skrzydła,
Jednak w przeciwieństwie do niego AM-17 nie posiadał chowanego podwozia, stwierdzono że większa prędkość nie rekompensuje zwiększonej masy samolotu.
AM-17 napędzany był silnikiem Nakajima Hikari 1 o mocy 730 KM. Samolot ten wzbił się w powietrzę 6 stycznia 1938 roku.
Testy samolotu wykazały szereg problemów.
Dokonano szereg zmian, zainstalowano nowy silnik Mitsubishi" A8 "Kinsey" 3 o mocy 840 KM, zwiększono rozpiętość i powierzchnie skrzydeł.
Same skrzydła, pomimo tego że samolot miał służyć na lotniskowcach nie było składane, tylko końcówki skrzydeł się składały.
Wszystkie zmiany wprowadzono w drugiej maszynie która wzbiła się w powietrzę 25 marca 1939 roku.
Samolot pod oznaczeniem Aichi D3A1 pokonał w konkurencyjną Nakajime D3N1 w trakcie prób.
Produkcja seryjna samolotu rozpoczęła się w 1939 roku, i trwała do sierpnia 1945
W 1942 roku D3A2 zastąpił starsze D3A1, miał on nowszy silnik Mitsubishi Kinsei 54 o mocy 1,300.
Z czasem powstała też wersja treningowa tego samolotu D3A2-K.
Na początku wojny na Pacyfiku D3A był jednym z kluczowych samolotów jakie używała Cesarska Marynarka Japonii. Ich ataki, często połączone z atakami bombowców B5N zatopiły wiele alianckich statków. Był on używany też przeciwko celom lądowym.
Ich ataki były przeprowadzane zarówno z lotniskowców jak i lotnisk. Były one używane one w licznych kampaniach w trakcie wojny na Pacyfiku.
Z czasem jednak zaczęto je zastępować nowszymi D4Y. Aczkolwiek wciąż można je było spotkać na lotniskowcach.
Jednak zaczęto je powoli używać na przykład szkolenia pilotów.
Pod koniec wojny naturalnie używano tego typu samolotów w atakach kamikadze. Alianci nadali mu nazwę kodową Val. Wyprodukowano łącznie 1495 wszystkich odmian tego samolotu.
Dane techniczne D3A1 :
Załoga : 2 osoby
Silnik : Mitsubishi Kinsei 43 o mocy 1000 KM
Rozpiętość : 14,36 m
Długość : 10,2 m
Wysokość : 3,85 m
Pułap : 9300 m
Zasięg : 1352 km
Prędkość maksymalna : 386 km/h
Uzbrojenie : 2 karabiny maszynowy Typ 97 kal. 7,7 mm, 1 karabin maszynowy Typ 92 kal 7.92 mm (do obrony tylnej półsfery), do 370 kg bomb
#corvusfrugilaguscontent2
Komentarz usunięty przez autora
Ki-30 Ann: Link
Ki-51 Sonia :Link
Ki-32 Mary : Link
Ki-36 Ida :