Wpis z mikrobloga

pytanie do Mirków z #norwegia i/lub umiejących płynnie/w stopniu wysoce komunikatywnym #norweski #jezyknorweski - jak poradziliście sobie z faktem, że jeden czasownik może mieć nawet trzy poprawne formy czasu przeszłego preteritum (i tym samym perfektum)? i nie chodzi mi o to że one po prostu są zawsze inne w zależności od słowa, tylko te trzy formy najcześciej są zgodne z ogólnie, chociaż nieformalnie, przyjętymi regułami tworzenia form czasu przeszłegow jezyku norweskim. Zadałem to samo pytanie wykładowcy i mi powiedziała żeby nauczyc sie jednego ale mieć na uwadze że są jeszcze dwie albo i wiecej innych
Ktoś ma jakąś złotą radę?

imb4 dialekty, tak wiem jest ich ponad 450, zdaje sobie z tego sprawe, ale to temat na inna dyskusję
tagi żeby na tym portalu coś złapało:
#norwegia #jezyknorweski #norsk #norge #norweski
  • 8
  • Odpowiedz
@Kasia123456789 podejdz do tego jak do jakiejkolwiek innej sytuacji kiedy istnieje w jezyku obcym forma ktora warto znac by rozumiec, ale nie uzywasz od siebie. Bierna znajomosc wystarczy.

Nawet w angielskim sa przeciez konstrukcje, wyrazenia, ktore warto znac ale mowic nimi nie trzeba ( ͡º ͜ʖ͡º)
  • Odpowiedz
@Kasia123456789 nie upiększać nic na siłę, mówić prosto. Z czasem przyjdzie samo, i będziesz wiedział kiedy "jeg var" a kiedy "jeg har vært". Nikt cie nie wyśmieje i poprawi, jeśli wcześniej poprosisz. Po 10 latach potrafię rozpoznać po dialekcie skąd kto jest i je zrozumieć a tylko praktyka ci to da. Ciężkawo może być w dialektach Troms, Trondelag, Nordnorsk. Wystarczy z takimi gadać, oni nie wyzbywają się swoich dialektów. Tak samo
  • Odpowiedz
jak poradziliście sobie z faktem, że jeden czasownik może mieć nawet trzy poprawne formy czasu przeszłego preteritum (i tym samym perfektum)?


@Kasia123456789: Poproszę jakiś przykład, bo nie bardzo rozumiem o co chodzi.
O dialekty?
  • Odpowiedz
@JayCube: niechaj za przykad posłuży czasownik "å lege". Ma trzy formy czasu przeszłego:
"lega/leget" (to jest jeden sposób tworzenia formy czasu przeszłego, poprzez dodanie do czasownika końcówki "-et" lub "-a", jest to jedna grupa) ale też ma formę "legte", co z kolei jest drugim sposobem regularnego tworzenia form czasu przeszłego, poprzez dodanie do czaswnika końcówki "-te" (bardziej dodanie "t" przed "e" na końcu wyrazu, ale mysle że wiesz o co mi chodzi.)

Idźmy dalej, czasownik "å glede" - https://ordbokene.no/bm,nn/search?q=glede&scope=ei
Tutaj jest podobna sytuacja - ma formy "gledet/gleda" (I sposób) ale tez ma formę "gledde", która to z kolei pokazuje kolejny, trzeci sposób tworzenia formy czasu przeszłego - poprzez dodanie końcówki
Kasia123456789 - @JayCube: niechaj za przykad posłuży czasownik "å lege". Ma trzy for...

źródło: wefwef

Pobierz
  • Odpowiedz
@Kasia123456789: Ok, rozumiem. Co prawda norweskiego uczyłem się 20 lat temu, i od tego czasu komunikuje się w nim na codzień, ale mogę cos na ten temat powiedzieć.
Forma używana na codzień zależy od dialektu.
Jeżeli jest forma regularna, to jest to forma bezpieczna. Używając ja w języku mówionym nikt nie zwróci uwagi ze cos jest nie tak. A po akcencie i tak pozna ze mówi z cudzoziemcem. Używając formy z "a" na końcu brzmisz bardziej "swojsko", ale trzeba uważać bo nie wszytkie formy są równie często używane.
No I w pisanym języku używa się raczej tej podstawowej formy.
Na przykład dla mnie forma "lega" brzmi dziwnie i nigdy bym jej tak nie użył:
I går kveld lega legen armen min etter at
  • Odpowiedz