[Joa024]

#wyznanie #rodzina #dda

Czasem, czuje się jak odmieniec. Brak dziecka, brak rodziny. I wtefy przypominam sobie, że zawsze tak się czułam. Juz w dzieciństwie, sama, niechciana i nieważna. Bez wzorców. Więc nie mając ich i nie będąc kochana jk miałabym umieć stworzyć własną rodzinę. I wtedy myślę, ze dobrze, ze nie mam swojej rodziny. Lecz myślę, tez, ze...

[paw4da]

@Joa024: nie, posiadanie dzieci przez jednostki że zniszczoną psychiką bez wzorców nie jest czymś co naprawi życie. Będą jeszcze większe problemy, w dodatku takie które przekażesz dzieciom i kółko patologi będzie się toczyć legancko

[Joa024]

@paw4da: mimo wszystko, sa Ci, ktorzy wychodzą z roznych nieszczęść w życiu. Rzekomo sami. Szczęście, czy legenda?

[paw4da]

@Joa024: szczęście czyli? Atrapa w stylu własne mieszkanie i raz do roku wypad na Maltę?

[nappy]

@Joa024: Samemu będzie ciężko, pogadaj z jakimś terapeutą, może grupa wsparcia? Samemu ciężko się z takich rzeczy wygrzebać (wiem po sobie), prędzej jeszcze bardziej pogłębisz te problemy niż je rozwiążesz.
A jak masz świadomość, że coś jest nie tak to już pierwszy krok żeby sięgnąć po pomoc.

I nie zgodzę się, że osoby z naszymi problemami nie są w stanie wychować szczęśliwych i 'normalnych' dzieciaków. Tylko najpierw musimy siebie nieco ponaprawiać