Tak mi gra się potoczyła Norwegami, że jak spacyfikowałem w końcu Danię i Szkocję to reszta świata odjechała mi daleko do przodu. Do tego papaj wcina mi się jak tylko pomyślę o tym by zająć jakieś bogate miasto wiec do czasu wynalezienia prochu mogę sobie tylko popatrzeć. Posiadając osiedla tylko na północy (Skandynawia, Irlandia, FInlandia) i Szczecin oraz Wrocław to realny dochód mam tylko z tego co wyrwałem Duńczykom. Udało mi się skierować imperium Litewskie na drodze ku upadkowi kosztem połowy swojej armii, ale zasadniczo nie wiąże z ich ziemiami przyszłości, bo póki co Krzyżakom dam radę tylko w zamkach.
Na gwałt potrzebuję kasy. Stoją mi budowle murów, portów i innych o budynkach wojskowych nie wspominając. W trakcie wojny z Litwą stworzył mi się legion samobójców, który postanowił wrócić do korzeni wikingowania i ze skutkiem takim, że w trzy tury chłopaki zarobili tyle co moje wiochy generują przez rok. Stąd pomysł by zapakować ich i włóczników znów na okręty i pograsować po na półwyspie Iberysjkim i południowo zachodniej Francji gdzie urzędują Maurowie. Coś na zasadzie szybkich rajdów z katapultą, zdobyć, wyrżnąć, zostawić dwa odziały i kolejne miasto.
Plan na papierze wygląda nieźle tylko nie chciałbym stracić np posiadłości w Irlandii, bo potrzebne mi są one do inwazji na Anglię (do niedawna najpotężniejsza armia w grze) albo znów musieć bronić stolicy przed inwazjami z wody. Pytanie brzmi na ile takie odwety są realne? Ewentualnie czy nie postawić krzyżyk na Irlandię (mało kasy, potrzebny legion księży na walkę z herezją), złupić co moje i po okopaniu się w Polsce wysłać trzy korpusy ekspedycyjne do zdobycia przyczółków na wyspach (w tym czasie Maurowie z Angolami rozbudują mi upatrzone wioski i zamki)? No i czy komputer nie dojdzie do wniosku, że w sumie to toczę dużo wojen więc można mnie dojechać z każdej strony (obecnie wojnę mam tylko z Litwą, a nienawidzą mnie Szkoci 2 prowincje, Duńczycy 3 prowincje i Papaj).
Jak macie lekarzowi przynieść próbkę kału do badania laboratoryjnego to w czym się taką próbkę przynosi i ile tego gówna trzeba przynieść? I niby jak ja mam to wszystko ogarnąc, na rękę mam sobie nasrać i wsadzić to do pudełka?
Tak mi gra się potoczyła Norwegami, że jak spacyfikowałem w końcu Danię i Szkocję to reszta świata odjechała mi daleko do przodu. Do tego papaj wcina mi się jak tylko pomyślę o tym by zająć jakieś bogate miasto wiec do czasu wynalezienia prochu mogę sobie tylko popatrzeć. Posiadając osiedla tylko na północy (Skandynawia, Irlandia, FInlandia) i Szczecin oraz Wrocław to realny dochód mam tylko z tego co wyrwałem Duńczykom. Udało mi się skierować imperium Litewskie na drodze ku upadkowi kosztem połowy swojej armii, ale zasadniczo nie wiąże z ich ziemiami przyszłości, bo póki co Krzyżakom dam radę tylko w zamkach.
Na gwałt potrzebuję kasy. Stoją mi budowle murów, portów i innych o budynkach wojskowych nie wspominając. W trakcie wojny z Litwą stworzył mi się legion samobójców, który postanowił wrócić do korzeni wikingowania i ze skutkiem takim, że w trzy tury chłopaki zarobili tyle co moje wiochy generują przez rok. Stąd pomysł by zapakować ich i włóczników znów na okręty i pograsować po na półwyspie Iberysjkim i południowo zachodniej Francji gdzie urzędują Maurowie. Coś na zasadzie szybkich rajdów z katapultą, zdobyć, wyrżnąć, zostawić dwa odziały i kolejne miasto.
Plan na papierze wygląda nieźle tylko nie chciałbym stracić np posiadłości w Irlandii, bo potrzebne mi są one do inwazji na Anglię (do niedawna najpotężniejsza armia w grze) albo znów musieć bronić stolicy przed inwazjami z wody. Pytanie brzmi na ile takie odwety są realne? Ewentualnie czy nie postawić krzyżyk na Irlandię (mało kasy, potrzebny legion księży na walkę z herezją), złupić co moje i po okopaniu się w Polsce wysłać trzy korpusy ekspedycyjne do zdobycia przyczółków na wyspach (w tym czasie Maurowie z Angolami rozbudują mi upatrzone wioski i zamki)? No i czy komputer nie dojdzie do wniosku, że w sumie to toczę dużo wojen więc można mnie dojechać z każdej strony (obecnie wojnę mam tylko z Litwą, a nienawidzą mnie Szkoci 2 prowincje, Duńczycy 3 prowincje i Papaj).
Cele Norwegów to: