Wpis z mikrobloga

#anonimowemirkowyznania
TLDR:
Mimo, że mam 25 lat to boje się rodzicom powiedzieć, że będę ojcem.

Zawsze byłem bardzo ostrożny, jeśli chodzi o te sprawy. Nie lubiłem tego tematu i unikałem go, nawet gdy rodzice pytali mnie o moje plany na przyszłość, bo był to temat tabu.

Gdy poznałem moją dziewczynę, byłem zakochany w niej od pierwszego wejrzenia. Była taka piękna i inteligentna, a do tego była bardzo otwarta na wszelkie rozmowy i dyskusje. Z czasem zaczęliśmy coraz bardziej się do siebie zbliżać, aż w końcu doszło do tego, że zaczęliśmy ze sobą sypiać i jesteśmy już ze sobą ponad 2 lata.
Nie ukrywam, że byłem bardzo szczęśliwy i dumny z tego, że mogę być z tak wspaniałą osobą. Ale gdy dowiedziałem się, że moja dziewczyna jest w ciąży, zrobiło mi się bardzo przykro, bo nie chciałem, żeby rodzice dowiedzieli się o tym, co się stało.

Nie wiedziałem, co mam zrobić. Bałem się, że moi rodzice będą bardzo rozczarowani, że nie potrafiłem trzymać się od takich spraw z daleka, zwłaszcza że w domu nigdy o takich rzeczach się nie rozmawiało. Nie wiedziałem, jak im to wytłumaczyć, żeby zrozumieli, że to była moja prywatna sprawa i że nie chciałem im sprawiać przykrości.
Oboje mamy własne mieszkanie, studia, dobrą pracę i mimo tego, że mam 25lat to wydaje mi się że rodzice dalej traktują mnie jak dziecko.
W Wigilię byliśmy na kolacji u jej rodziców i gdy się o tym dowiedzieli bardzo się ucieszyli, że będą dziadkami, natomiast wczoraj byliśmy na obiedzie u moich i nic im nie powiedziałem, bo się bałem ich reakcji.

Czy to normalne, że mimo tego że od 6 lat już z nimi nie mieszkam i jestem niezależny finansowo, to dalej boję się rozmawiać z nimi o takich sprawach?

#psychologia #dzieci #rodzice i w sumie trochę #przegryw

---
Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
ID: #63a970ca6ee95d57c2235f25
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: karmelkowa
Doceń mój czas włożony w projekt i przekaż darowiznę
  • 4
@AnonimoweMirkoWyznania: widocznie masz jakies podstawy zeby sie bać, moze nie pozwalali cino sobie decydowac jak byles mlodszy, a moze zawsze chcieli zebys byl idelny. Nie wiem, z diagnoza to do psychologa ;) Raczej problem wynika z nich no ale teraz jest po twojej stronie.
To twoje zycie, masz tylko jedno, rodzice powinni byc wazni ale nie mogą ci dyktowac jak masz zyc.
Powinni byc z ciebie dumni, jak nie beda to