[moby22]

Dziadek Kazika

Kazimierz Staszewski – pedagog, radny miejski, założyciel pabianickiego oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego. Do historii przejdzie także jako dziadek muzyka rockowego Kazika. Tego, który śpiewa: „Polska płonie”, „12 groszy”, „Łysy jedzie do Moskwy” i "Twój ból jest lepszy niż mój".

Pochodził z rodziny szlacheckiej, zrujnowanej w połowie XIX wieku. Jego ojciec, Stanisław, przywędrował do Pabianic około 1887 roku, zwabiony niezłymi zarobkami w fabrykach. Był tkaczem. Matka Aniela, z domu Pyrek, zajmowała się dziewięciorgiem dzieci. Kazimierz przyszedł na świat 26 maja 1897 roku.

Gdy ukończył trzyklasową szkołę powszechną, ojciec zapisał go do męskiej „handlówki”. Lekcje prowadzono tam w języku rosyjskim. Nauka miała trwać siedem lat, ale po zamieszkach na ulicach Pabianic carskie władze zamknęły szkołę handlową. Do egzaminów Kazimierz uczył się sam. W 1916 roku zdał wszystkie i odebrał dyplom nauczyciela. Skierowano go do pracy w Dąbrowie i Pawlikowicach, gdzie uczył historii i kaligrafii.

Był ambitny. Przez rok jeździł do Warszawy na kursy w Państwowym Instytucie Nauczycielskim. Dzięki temu dostał posadę w Szkole Powszechnej nr 3 przy Starym Rynku. W 1924 roku, gdy zbudowano Szkołę Powszechną nr 5 przy ulicy Cerkiewnej (Poniatowskiego), Staszewski pokierował „piątką”. Nazajutrz po ślubie z nauczycielką historii Janiną Wiśniewską wprowadził się do służbowego mieszkania przy szkole.

Janina i Kazimierz mieli czworo dzieci: Zofię, Barbarę, Stanisława i Jerzego. Urodzony 18 grudnia 1925 roku Staszek za trzydzieści osiem lat zostanie ojcem Kazika, muzyka rockowego zespołu Kult.
Oprócz zarabiania na utrzymanie rodziny, Kazimierz Staszewski udzielał się społecznie. Był radnym, założył koło Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, organizował wycieczki, zredagował „Ilustrowany przewodnik po Pabianicach, Łasku i powiecie łaskim”. W 1929 roku doprowadził do otwarcia oddziału PTK. Dwa lata później zorganizował największą wycieczkę po Pabianicach, podczas której dwunastu przewodników oprowadzało aż siedemset osób.

Przy Szkole Powszechnej nr 5 Staszewski urządził pierwsze w dziejach Pabianic muzeum regionalne z działem historycznym. Zabiegał, by przenieść je do reprezentacyjnego zamku nad Dobrzynką, ale urzędował tam magistrat. To marzenie spełniło się dopiero po drugiej wojnie światowej.

Staszewski pisał artykuły do magazynów „Piękno Polski”, „Poznaj swój kraj” oraz do „Gazety Pabjanickiej”. W tej ostatniej chętnie zabierał głos niemal na każdy temat, stawiając karkołomne tezy, wyciągając często opaczne wnioski i nawołując do zmian władz miasta. Pisał tak, jakby świetnie się znał na elektryfikacji, uboju byków w rzeźni miejskiej, zwalczaniu chorób zakaźnych i przyczynach kryzysu gospodarczego.

Za sprawą propozycji pracy w Zarządzie Głównym Związku Nauczycielstwa Polskiego, pięć lat przed wybuchem wojny Staszewski wyprowadził się z rodziną do Warszawy. Zarabiał więcej niż nad Dobrzynką i dostał funkcję sekretarza generalnego PTK.

W oswobodzonej w 1944 roku Pradze organizował szkoły powszechne. Uczył w kilku z nich. Wkrótce reaktywował Polskie Towarzystwo Krajoznawcze, początkowo we własnym mieszkaniu. Do emerytury był dyrektorem warszawskiej Szkoły Podstawowej nr 51. Zmarł 30 czerwca 1968 roku. Spoczął na stołecznym Cmentarzu Bródzieńskim.

Pięć lat później Kazimierz Staszewski został patronem pabianickiego oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Trzydzieści siedem lat później na ścianie budynku przy ulicy Zamkowej, w którym mieszkała rodzina Staszewskich, odsłonięto pamiątkową tablicę. Zrobił to wnuk krajoznawcy, Kazik.

#kazik #kult #muzyka #pttk #pabianice #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne