Aktywne Wpisy
Pally +139
zlatują kolejne urodziny o których nikt nie pamiętał, no cusz, dajcie chociaż kilka plusów na pocieszenie a ja zjem sobie urodzinowe spaget
jimmyF +3
Mam pytanko, czy te ziemniaki sa naszpikowane jakas chemia?
Sklad
Ziemniaki 93%, olej rzepakowy, tłuszcze roślinne nieutwardzone (rzepak), przyprawy (w tym papryka 0,34 %), czosnek, cebula), sól, hydrolizat białka roślinnego (kukurydza), ekstrakty przypraw, cukier.
Ale zastanawiam sie jak utrzymywana jest swiezosc tego przez msc bez chemii?
https://pl.openfoodfacts.org/product/5906395015344/ziemniaczki-ju%C5%BC-gotowe-z-papryk%C4%85-pri
#jedzenie #potrawy #biedronka #kuchnia #dieta
Sklad
Ziemniaki 93%, olej rzepakowy, tłuszcze roślinne nieutwardzone (rzepak), przyprawy (w tym papryka 0,34 %), czosnek, cebula), sól, hydrolizat białka roślinnego (kukurydza), ekstrakty przypraw, cukier.
Ale zastanawiam sie jak utrzymywana jest swiezosc tego przez msc bez chemii?
https://pl.openfoodfacts.org/product/5906395015344/ziemniaczki-ju%C5%BC-gotowe-z-papryk%C4%85-pri
#jedzenie #potrawy #biedronka #kuchnia #dieta
Cooper Car Company zostało założone w grudniu 1947 roku przez Charlesa i Johna Coopera w Surbiton w Anglii. Powojenne początki były trudne ze względu na dostępność materiałów. Pierwsze prototypy aut składane były z dwóch fiatów topolino i napędzane silnikami od motocykli firmy JAP (John Alfred Prestwich Industries). Ze względu na charakterystykę silnika firma od początku postawiła na auta z silnikiem montowanym z tyłu (były wyjątki) co jak na tamte lata nie było codziennością. Późniejsze sukcesy aut ze stajni Coopera mocno wpłynęły na popularność tego rozwiązania co ostatecznie doprowadziło do wyparcia bolidów z silnikiem z przodu z F1 oraz innych single seaterów.
Na początku Cooper nie mógł liczyć na wejście z marszu do F1 jednak dość szybko zyskał uznanie w ówczesnej Formule 3. Pierwszym autem, które zadebiutowało w tej serii był Cooper 500. Za kierownicą zasiadali John Cooper oraz jego przyjaciel, również zaangażowany w projekt, Eric Brandon. Początkowe sukcesy tego modelu w wyścigach torowych oraz zawodach hill climb szybko zwróciły na siebie uwagę i w ciągu następnych lat Cooper stał się największym powojennym producentem aut wyścigowych dla prywatnych kierowców.
Będąc na fali wznoszącej Cooper kontynuował pracę nad kolejnymi autami. Pod koniec lat 40-tych oraz w latach 50-tych zbudowali około 300 bolidów, które całkowicie zdominowały ówczesną F3 wygrywając 64 z 78 najważniejszych wyścigów w latach 1951-54. Tak duży sukces firmy umożliwił im pierwszy start w F1 już jako zespół w sezonie 1950 na GP Monako z Cooperem T12 za kierownicą którego zasiadł Harry Schell. Niestety nie udało mu się ukończyć wyścigu z powodu kolizji na pierwszym okrążeniu jednak ważnym odnotowania jest fakt, że było to pierwsze auto z silnikiem z tyłu biorące udział w Grand Prix po Drugiej Wojnie Światowej.
Przygoda Coopera z F1 trwała 19 lat od GP Monako 1950 do GP Monako 1969 (ostanim kierowcą był Vic Elford, który w swoim Cooper-Maserati ukończył wyścig na 7 pozycji). W tym czasie ich auta wzięły udział w 129 wyścigach, zdobyły 11 pole position, 14 najszybszych okrążeni oraz 16 razy stawały na najwyższym stopniu podium. W ostatecznym rozrachunku dało to dwa mistrzostwa konstruktorów w 1959 oraz 1960 roku oraz dwa mistrzostwa kierowców w tych samych latach obydwa zdobyte przez legendę F1 Jacka Brabhama w modelach T51 oraz T53. Mistrzostwo w 1959 roku było pierwszym w historii wywalczonym przez auto napędzane silnikiem z umiejscowionym z tyłu i zakończyło erę dominacji bolidów F1 z silnikiem z przodu (od tego czasu mistrzostwa zdobywały tylko bolidy z silnikiem z tyłu). Oprócz F1 Brabham ścigał się dla Coopera również w Indy 500 jednak tam nie odnosił sukcesów i został początkowo wyśmiany jako, że jego auto było małe i nie przypominało pozostałych na polach startowych. Inne wielkie nazwiska, które jeździły w brytyjskim zespole to: Stirling Moss, Bruce McLaren, John Surtees, Pedro Rodriguez czy Jochen Rindt.
Obecnie to co na pozostało po niegdyś wielkim przedstawicielu motoryzacji to jedynie pare modeli Mini sygnowanych znaczkiem Cooper, Cooper S lub John Cooper Works. Cooper Car Company zajmował się również współpracą z innymi dużymi markami motorsportu jednak o tym będzie w kolejnej części. Nie można jednak zapomnieć jak wiele ta marka znaczyła dla sportów motorowych do końca lat 60-tych.
Dziękuję wszystkim za uwagę, mam nadzieję, że się podobało i nic nie namieszałem. Zapraszam serdecznie na tag #grandprixmonacohistorique po więcej starej motoryzacji.
Na zdjęciu Jack Brabham z kierownicą Coopera T51 podczas GP Monako 1959.
#f1