Za dzieciaka, spędzaliśmy większość czasu na podwórku i wpadały nam różne głupie zabawy do głowy np. dzwoniliśmy domofonami do sąsiadów i szły teksty typu:
- Słucham?
- Dzień Dobry, nie potrzebny Panu telewizor?
- Nie potrzebny
- To proszę znieść na dół, czekam :)
I tak się spędzało czas na heheszkach i śmiechach cudowne lata 90. Pewnego razu ktoś z podwórkowej bandy wpadł na szatański pomysł.
Zdobyliśmy falsyfikaty 100 złotowe (w takich bloczkach), od tyły przylepialiśmy taśmą klejącą do dratwy i zostawialiśmy z 15m dalej. No i latali ludzie za tą kasą jak hary poter za zniczem- w pół zgięci, co najmniej jak na para olimpiadzie lecieli po kilka metrów na trawniku za wymarzoną stóweczką, nie jeden prawie wywinął orła. Nasza zabawa stała się na tyle popularna, że sporo sądziadów siedziała w oknach i oglądała nasze poczynania. Jeden koleś pobił jednak wszystkich - widzimy typa pedałującego na rowerze z workiem ziemniaków na pace - dodam, że jechał w miarę szybko jak na taki ładunek. Jak nie #!$%@?ł po hamulcu w pedale, rower poleciał w #!$%@?, ziemianki #!$%@? - uderza za tą stówą jak #ksawery w hamburg - i złapał... Nawet zastanawiał się czy nas nie gonić, ale zrezygnował jak uświadomił sobie co zrobił :) Hihy śmiechy na całego, ot takie było dzieciństwo bez internety.
@RobenPL: my kusiliśmy ludzi idących do Kościoła portfelem na żyłce. Dzwoniliśmy z budki telefonicznej do rodziców kolegów z sucharami typu
- Czy nie zostawiłem przypadkiem u pani peleryny?
- U mnie? Peleryny? Jakiej peleryny? Kto mówi?
- Jak to kto, batman.
Inna zabawa to taka: na środku prezerwatywy, albo jakiejś gumy z majtek przywiązywało się solidną nakrętkę. Do nakrętki przywiązana żyłka. Przyczepiało się to po zmroku pinezkami w rogu okna (tak,
lecieli po kilka metrów na trawniku za wymarzoną stóweczką, nie jeden prawie wywinął orła. Nasza zabawa stała się na tyle popularna, że sporo sądziadów siedziała w oknach i oglądała nasze poczynania.
Czyli właściwie niewiele się zmieniło od tamtego czasu.
My siadaliśmy na ławeczce koło parkingu i wkładaliśmy za wycieraczkę co ładniejszym, wypucowanym autkom kartkę z napisem "przepraszam za porysowany lakier". Najlepsze, że co poniektórzy w jakiś cudowny sposób znajdowali te zarysowania.
Za dzieciaka, spędzaliśmy większość czasu na podwórku i wpadały nam różne głupie zabawy do głowy np. dzwoniliśmy domofonami do sąsiadów i szły teksty typu:
- Słucham?
- Dzień Dobry, nie potrzebny Panu telewizor?
- Nie potrzebny
- To proszę znieść na dół, czekam :)
I tak się spędzało czas na heheszkach i śmiechach cudowne lata 90. Pewnego razu ktoś z podwórkowej bandy wpadł na szatański pomysł.
Zdobyliśmy falsyfikaty 100 złotowe (w takich bloczkach), od tyły przylepialiśmy taśmą klejącą do dratwy i zostawialiśmy z 15m dalej. No i latali ludzie za tą kasą jak hary poter za zniczem- w pół zgięci, co najmniej jak na para olimpiadzie lecieli po kilka metrów na trawniku za wymarzoną stóweczką, nie jeden prawie wywinął orła. Nasza zabawa stała się na tyle popularna, że sporo sądziadów siedziała w oknach i oglądała nasze poczynania. Jeden koleś pobił jednak wszystkich - widzimy typa pedałującego na rowerze z workiem ziemniaków na pace - dodam, że jechał w miarę szybko jak na taki ładunek. Jak nie #!$%@?ł po hamulcu w pedale, rower poleciał w #!$%@?, ziemianki #!$%@? - uderza za tą stówą jak #ksawery w hamburg - i złapał... Nawet zastanawiał się czy nas nie gonić, ale zrezygnował jak uświadomił sobie co zrobił :) Hihy śmiechy na całego, ot takie było dzieciństwo bez internety.
- Czy nie zostawiłem przypadkiem u pani peleryny?
- U mnie? Peleryny? Jakiej peleryny? Kto mówi?
- Jak to kto, batman.
Inna zabawa to taka: na środku prezerwatywy, albo jakiejś gumy z majtek przywiązywało się solidną nakrętkę. Do nakrętki przywiązana żyłka. Przyczepiało się to po zmroku pinezkami w rogu okna (tak,
Czyli właściwie niewiele się zmieniło od tamtego czasu.