Tytuł:Trzej muszkieterowie. Tom 2 Autor:Aleksander Dumas Gatunek:klasyka Ocena: ★★★★★★★☆☆☆ Wydawnictwo:W.A.B. Liczba stron:384 Forma książki:książka Niestety akcja siadła, wszystko to co było rewelacją w pierwszym tomie, tu po prostu nie istnieje.
Żeby za bardzo nie spoilerować, tym którzy nie czytali pierwszego tomu - jest więcej intryg, dużo lepiej rozwinięta postać Milady, ale mniej muszkieterów. Nasi bohaterowie mają mniej przygód, dużo więcej dowiadujemy się z dialogów czy listów, a sama akcja prawie nie istnieje. Milady została porwana i uwięziona, a jej ostateczną karą ma być zesłanie na stały pobyt, w wybranym przez nią miejscu, którego nie będzie mogła opuszczać. Dowiadujemy się o niej dużo więcej, poznajemy lepiej jej charakter i sposoby manipulacji ludźmi.
Muszkieterowie nie są już tak zaangażowani w walkę jak wcześniej, ale też na ich obronę powiem, że mają ku temu mniej okazji. D'Artagnan nie jest już prowodyrem bójek z każdego błahego powodu, więc jego wątek trochę stracił na atrakcyjności dla czytelnika.
Dalej jest to świetnie napisana i wciągająca historia, ale zdecydowanie nie tego oczekiwałem po pierwszym tomie. Podobnie sytuacja ma się z opasłymi tomiszczami Sandersona, gdzie poszczególne połówki tomów mówią o czymś zupełnie innymi i są nierówne pod względem akcji. Wiem, że porównywanie klasyka jakim jest Dumas, do Sandersona może być dla tego pierwsze krzywdzące, wybaczcie.
@ali3en: Dokładnie takie samo miałem wrażenie. W drugim tomie zabrakło mi tej zawadiackości pierwszego i to chyba było jego główna wada, bo nie lubię kiedy -- jak tutaj pan Dumas -- ktoś mi coś obiecuje, a później tego nie daje.
@George_Stark: moim zdaniem mógł to lepiej rozegrać, ale może taki miał cel, wciągnąć czytelnika akcją, a później skupić go na tej powolniejszej części, która i tak musiała się pojawić.
@SilesianBear: tak, zdecydowanie trudno uwierzyć, że ma ponad 170 lat
Tytuł:
Trzej muszkieterowie. Tom 2Autor:
Aleksander DumasGatunek:
klasykaOcena: ★★★★★★★☆☆☆
Wydawnictwo:
W.A.B.Liczba stron:
384Forma książki:
książkaNiestety akcja siadła, wszystko to co było rewelacją w pierwszym tomie, tu po prostu nie istnieje.
Żeby za bardzo nie spoilerować, tym którzy nie czytali pierwszego tomu - jest więcej intryg, dużo lepiej rozwinięta postać Milady, ale mniej muszkieterów. Nasi bohaterowie mają mniej przygód, dużo więcej dowiadujemy się z dialogów czy listów, a sama akcja prawie nie istnieje. Milady została porwana i uwięziona, a jej ostateczną karą ma być zesłanie na stały pobyt, w wybranym przez nią miejscu, którego nie będzie mogła opuszczać. Dowiadujemy się o niej dużo więcej, poznajemy lepiej jej charakter i sposoby manipulacji ludźmi.
Muszkieterowie nie są już tak zaangażowani w walkę jak wcześniej, ale też na ich obronę powiem, że mają ku temu mniej okazji. D'Artagnan nie jest już prowodyrem bójek z każdego błahego powodu, więc jego wątek trochę stracił na atrakcyjności dla czytelnika.
Dalej jest to świetnie napisana i wciągająca historia, ale zdecydowanie nie tego oczekiwałem po pierwszym tomie. Podobnie sytuacja ma się z opasłymi tomiszczami Sandersona, gdzie poszczególne połówki tomów mówią o czymś zupełnie innymi i są nierówne pod względem akcji. Wiem, że porównywanie klasyka jakim jest Dumas, do Sandersona może być dla tego pierwsze krzywdzące, wybaczcie.
Wpis dodany za pomocą tego skryptu
22/128
#bookmeter #czytajzwykopem #legimi #klasykabookmeter
źródło: comment_1643361288DThufJV6UWUHvx5DlVCYtO.jpg
Pobierz@SilesianBear: tak, zdecydowanie trudno uwierzyć, że ma ponad 170 lat