[mobutu2]

Ostateczna lista literatury pięknej dla człowieka kulturalnego - 2.

Zaczynamy komponować Wykopową listę lektur koniecznych i wystarczających.
Dziś - ośrodek 1: Stare książki. Najpierw spis książek, które zamierzam włączyć, potem podam kilka krótkich wyjaśnień.

Hesiod – Theogony (1 - w przypisach)
Homer – Iliad
Aristophanes – A Parliament of Women
Aeschylus – Oresteia
Eurepidis – Medea
Sophocles – Electra
Xenophon - Anabasis
Plato – Republic, Simposium
Aristotle – Politics
Plutarch – Lives of the Noble Greeks and Romans
Suetonius – The Lives of the Twelve Caesars
Diogenis Laertius – Lives and Opinions of Eminent Philosophers (2)
Cicero – Orations
Lucretius – On the Nature of Things
Quintilian – Institutes of Oratory
Virgil – Aeneid
Juvenal, Catullus, Ovid, Horace (3)
Apuleius – The Golden Ass
Petronius – Satyricon
Francois Rabelais – Gargantua and Pantagruel
Giovanni Boccaccio – Decameron
Marguerite de Navarre – Heptameron
Niccolo Machiavelli – The Prince
Michel de Montaigne – Essays
Miguel de Cervantes – Don Quixote
Lope de Vega – The Grand Duke of Moscow
William Shakespeare – King Lear
Jean Racine – Phedre
Pierre Corneille – Le Cid
Moilere – Tartuffe
La Fontaine – Fables (4)
La Rouchefoucauld - Maximes
Mateo Aleman – Guzman de Alfarache (5)
Luis Velez de Guevara – The Lame Devil / Alain-Rene Lesage – The Devil upon Two Sticks
H.J.C. von Grimmelshausen – Simpliciuss Simplicissimus
Madame de La Fayette – La Princesse de Cleves
David Hume – A Treatise on Human Nature
Jonathan Swift – Gulliver’s Travels
Voltaire – Candide
Jean-Jaques Rousseau – Confessions
Jacque-Henry Bernardin de Saint-Pierre – Paul and Virginia / Longus – Daphnis and Chloe (7)
(Antoine Galland) - One Thousand and One Nights (8)
James Macpherson – The Poems of Ossian
Unknown german author of the middle of XVIII century – The Song of the Nibelungs (9)
Unknown russian author of the end of XVIII century – The Tale of Igor’s Campaign

Przypisy:

Przed wynalezieniem druku mamy do czynienia z sytuacją, w której wiele książek znamy tylko z ich nazwy. Bądźmy więc wdzięczni przynajmniej za to, co pozostało przez wieki.

(1) Greckie mity mają wiele wariantów i nie powstały jako jeden kanoniczny tekst. Aby je przeczytać, może być bardziej przydatne korzystanie z nowoczesnych opowiadań ich w jakimś dobrym zbiorze. Na przykład, poznałem je przez dawną książce dla uczniów gimnazjów.

(2) Nie włączam tu osobno Marka Aureliusza ani Seneki. Dzieła różnych szkół filozofii antycznej przyszły do nas w bardzo niezbalansowanym zestawie. Proponuję więc raczej lekturę współczesnej im, poświęconej wszystkim tym szkołom. Będzie to miało sens tym bardziej, jeśli będziemy pamiętać, że o niektórych filozofach jest ta książka naszym jedynym źródłem wiedzy.

(3) Staram się nie umieszczać w głównym spisie dzieł poetyckich, ponieważ poezji nie da się odpowiednio przetłumaczyć na inne języki i można ją czytać tylko w oryginale. Wyjątki będą rzadkie. Niemniej jednak uwzględniam poetów rzymskich, ponieważ byli oni bardzo wpływowi, a większość znanych poetów narodowych następnych epok dokonała ich dobrych przekładów lub adaptacji, które weszły do ich literatury narodowej w ten sposób.

(4) Umieszczam tu nie Aesop'a, ale raczej jego francuskiego popularyzatora, który wprowadził gatunek baśni do kultury europejskiej.

(5) Nawet jeśli powieści łotrzykowskie mogą wydawać się niskim gatunkiem, to wiek tych książek wynagradza ich niedoskonałość. Gdybyśmy mieli do czynienia z kobiecą romantyczną literaturą tandetną rodem z, powiedźmy, starego Egiptu, płakalibyśmy ze szczęścia.

(6) Jak uważny czytelnik może zauważyć, nie umieściłem w liście żadnych tekstów z dziedziny patrystyki. Historia kościoła, jakiegokolwiek kościoła, jest zawsze dziełem bardzo fantastycznym. Kto i kiedy napisał te święte teksty, można domniemywać, ale oficjalna wersja, że napisali je święci (czyli magowie) w jakimś średniowieczu (śródziemiu), to za dużo dla współczesnego rozsądnego człowieka.

(7) Na listę wpisuję raczej tę powieść w tradycji sentymentalnej niż jej pierwowzór - powieść grecką, ponieważ była ona znacznie bardziej czytna i popularna w tamtych czasach.

(8) Pierwsza rzecz z literatury orientalnej. Podałem nazwisko zbieracza opowiadań i ich tłumacza, który przywiózł je do Europy. Co więcej, możemy z całą pewnością stwierdzić, że ów "tłumacz" był prawdziwym autorem co najmniej połowy bajek.

(9) Tych, których zaintrygowała moja atrybucja dwóch ostatnich tekstów, odsyłam do serii wpisów o ewolucji eposów narodowych w XVIII-XX wieku, gdzie wyjaśniałem jak oni powstawały.

Jak można zauważyć, pięć pozycji z uzgodnionego limitu pięćdziesięciu lektur są wolne, więc wasze propozycje będą mile widziane.

#ksiazki #czytajzwykopem #literatura #kultura