[MechanicznyTurek]

#100smiesznychwiosek

Sezon 3

Dzień 77/100

Szczęśliwa siódemka, ale mamy Halloween!
Niestety wioski nawiązujące do strachu i duchów już pojawiły się wcześniej na tagu, także musi wystarczyć wam

Podła Góra – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Skąpe

Wieś została założona w XIII wieku przez trzebnickie cysterki. Na pograniczu Podłej Góry i Nowych Karczy stał kościół, który zburzono pod koniec XIX wieku ze względu na zły stan techniczny budowli. Pod koniec 2008 na terenie wsi dokonano odkrycia masowych grobów. Przeprowadzona na miejscu ekshumacja wykazała, że złożono w nich ciała niemieckich cywilów i żołnierzy. Najprawdopodobniej pod koniec drugiej wojny światowej uciekali oni z obozu przejściowego nieopodal Świebodzina w głąb Niemiec. Po drodze zostali jednak schwytani i rozstrzelani przez armię radziecką. Dawna nazwa wsi to Kamienny Potok.

Dyniska – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Ulhówek

Wieś wymieniana w źródłach po raz pierwszy w 1449 r. pod nazwą Deniska. Do znanych z nazwiska właścicieli należeli: rodzina Nosów w XV w., Gdeszyńscy w XVI w., Dzierżkowie w XVIII w., w końcu Skolimowscy od poł. XIX w. do 1939 r.

Jednym z właścicieli był Julian Skolimowski, oficer szwoleżerów i uczestnik powstania listopadowego. Podczas powstania styczniowego dwór w Dyniskach, leżący w Galicji przy granicy z Królestwem służył powstańcom jako baza. Tutaj leczyli się i ukrywali ranni powstańcy. Dwór był także ośrodkiem życia kulturalnego. W latach 50. XIX w. bywał tu Franciszek Liszt, który udzielał lekcji muzyki. Od czerwca 1866 roku przebywał kilka miesięcy u Skolimowskich Artur Grottger oraz jego narzeczona, Wanda Monné. Ulubionym miejscem ich spotkań była stojąca pośród pól samotna sosna. Artysta narysował w Dyniskach większość rysunków poświęconych walkom powstańczym jakie odbyły się na terenie Litwy oraz Białorusi pod tytułem Lithuania były to cztery kartony „Znak”, „Przysięga”, „Duch” oraz „Widzenie”.

Przed II wojną światową wieś zamieszkiwali głównie Ukraińcy, wysiedleni w 1947 r. w ramach akcji „Wisła” do ZSRR i na Ziemie Zachodnie. We wsi działała cerkiew Soboru Matki Bożej, zamieniona po 1947 na kościół, w 1987 zniszczona przez pożar.

Po wojnie teren nieistniejącego dworu zajął PGR. Z dawnych czasów pozostało jedynie kilka dziewiętnastowiecznych nagrobków na miejscowym cmentarzu i zrujnowana kapliczka św. Jana Nepomucena, zbudowana przez Skolimowskich. Sosna, pod którą Grottger spotykał się z narzeczoną, zwana tutaj sosną Grottgera, stała na terenie wsi do 2011 r., kiedy to runęła pod naporem silnych wiatrów

#ciekawostki #historia #lubelskie #lubuskie