Wpis z mikrobloga

#iiwojnaswiatowawkolorze

Zdobyty i naprawiony czołg T-28 w mieście Varkaus, 1 kwietnia 1940 roku. Finlandia zdobyła dwa pojazdy tego typu podczas wojny zimowej. Oba pojazdy - nr 48 i 49 - znaleziono pod Summa, niedaleko schronu Poppius w Święto Trzech Króli 1940 r. Zanim je wydobyto zamarzniętej ziemi, pod ostrzałem, minął ponad tydzień. Utworzono z nich Pluton Czołgów Ciężkich por. Räsänena, ale nie wziął on udziału w walce. Oba pojazdy zdaje się przetrwały wojnę i znajdują się w muzeum w Parola w Finlandii (Finowie w ogóle mają najwięcej tych czołgów na świecie bo aż cztery). Czołgi nie sprawdziły się w wojnie zimowej, gdyż okazało się, że mają zbyt cienkie pancerze i są wrażliwe na ogień fińskiej broni przeciwpancernej.

Warto wspomnieć, że w czasie wojny zimowej Finowie zdobyli jeszcze 47 czołgów T-26 różnych wersji oraz 6 czołgów z miotaczami ognia OT-130 i OT-26.

Pomóżcie z wojną zimową - mam tyle materiału jeszcze, a nie wiem, czy go wrzucać.

Bardzo ciekawą relację z rejonu walk pod Summa zamieścił w swojej książce Bair Irincheev. Autorem relacji jest por. Kairinen, dowódca kompanijnych moździerzy w 15. pułku piechoty. Historia wydarzyła się 19 grudnia 1939 r. Dzisiaj będzie dłużej.

Mój adiutant, kapral Reino Syrjänen, dał się poznać jako dzielny i dojrzały żołnierz. Podczas bitwy w rejonie Summy […] posłałem go do wioski, by nawiązał kontakt z kapitanem Fransem-Juliusem Janssonem, ponieważ linie telefonicznie zostały zerwane. Syrjänen dotarł do bunkra dowodzenia, lecz powrót okazał się trudny. Drzwi znajdowały się w zasięgu stojącego w pobliżu radzieckiego czołgu. [...] W lesie natknął się na kolejny czołg radziecki. Miał uniesione wysoko główne działo.

Syrjänen zastanawiał się, dlaczego to monstrum stoi bezczynnie na naszych tyłach. Postanowił rzucić kamieniem we właz czołgu. Na wszelki wypadek trzymał w gotowości przeładowany pistolet. Właz otworzył się i wyłoniły się z niego uniesione ręce. Ponieważ Syrjänen nie zna rosyjskiego, gestem nakazał nieprzyjacielowi, by zszedł z maszyny. Ten posłuchał i na ziemi ponownie podniósł ręce. Syrjänen rozkazał jeńcowi iść przodem. Wartownicy zatrzymali Syrjänena wraz z jeńcem.

Po zgłoszeniu mi tego incydentu, poleciłem przyprowadzić ich do mnie. Powitałem radzieckiego jeńca w jego ojczystym języku. Wydawał się przerażony i zmęczony. Kiedy poprosiłem go, żeby usiał i zdjął futrzany kombinezon, wyglądało na to, że trochę się uspokoił. Poczęstowałem go papierosem, który zapaliłem, i najpierw sam się nim zaciągnąłem. Najwyraźniej Rosjaninowi spodobał się smak tytoniu Työmies. Wyjąłem mapę Finlandii i mały słownik fińsko-rosyjski, po czym rozpocząłem przesłuchanie: „Do którego korpusu lub dywizji należy twoja jednostka?”. Gdy uzyskałem odpowiedzi na wszystkie standardowe pytania, dowiedziałem się także, dlaczego czołg stał w tak dziwnym miejscu. Jeniec wyjaśnił, że skończyło się paliwo. […] Przesłuchałem oficera szczegółowo. Powiedział mi, że ofensywa nie powiodła się wskutek silnego ostrzału prowadzonego przez artylerię fińską, a on rozkazał swoim ludziom odwrót. Przyznał, że obawiał się powrotu do własnej jednostki, więc pozostał w pojeździe, tak by mógł go zabić jakiś fiński żołnierz.

Przerwałem przesłuchanie i poleciłem Syrjänenowi, by wrócił do czołgu i przyniósł wszystkie znajdujące się w nim papiery. Ponieważ przed schron zajechał saniami kierowca kompanijny z posiłkiem, zaproponowałem jeńcowi, żebyśmy razem zjedli. Podziękował mi ukłonem. Ciągnąłem rozmowę, posługując się słownikiem. Od czasów Szkoły Podchorążych zapomniałem już trochę rosyjskiego! Jeniec zaoferował mi tytoń fajkowy, ale odmówiłem, gdy tylko go powąchałem. Jak już wspomniałem, jeniec bał się wrócić do własnej jednostki bez czołgu. Zgodnie z prawem wojskowym
obowiązującym w Związku Radzieckim było to ciężkie przestępstwo. Gdy zapytałem go, co by się stało, gdyby wrócił bez maszyny, zrobił gest poderżnięcia gardła.

W tym momencie kapitan wyjął z kieszeni ruble, a także odpiął swój mapnik i mi je podał. Kiedy mój adiutant również zaczął wyjmować ruble z kieszeni, jeniec wyjaśnił, skąd ma tyle pieniędzy. Okazało się, że przewoził miesięczny żołd dla całego batalionu. Był dzień wypłaty, ale rozkazano mu wziąć udział w walce. Skutkiem tego nie był w stanie nikomu wydać żołdu. Co to za osobliwy system? Syrjänen zgodnie z moim rozkazem pobiegł do porzuconego czołgu i przyniósł cały plecak pełen rubli w banknotach o różnych nominałach. Wziąłem sobie po jednym banknocie na pamiątkę, po czym poleciłem Syrjänenowi, by udał się na nasze tyły, sprowadził sanie i zawiózł jeńca do kwatery głównej pułku. Potem poinformowałem oficera łączności pułku, podporucznika Välimaa, że wysłałem do kwatery jeńca ze znaczną kwotą pieniędzy w rublach. Na pierwszej stronie słownika rosyjsko-fińskiego, który wyjąłem z mapnika jeńca, zapisałem: „Zatrzymałem ten słownik jako prezent od dowódcy batalionu ciężkich czołgów, kapitana Wasilewicza. Summa, 19–20 grudnia 1939 roku”.

W czołgu znaleziono jeszcze worki z listami i od tamtej pory Finowie nazywali czołgi T-28 ''dyliżansami''. ;)

#talvisota

Autor postu: II wojna światowa w kolorze

#iiwojnaswiatowa #gruparatowaniapoziomu #qualitycontent #historiajednejfotografii #zdjeciazwojny
Mleko_O - #iiwojnaswiatowawkolorze

Zdobyty i naprawiony czołg T-28 w mieście Varka...

źródło: comment_f0XwJSr1xSn9CIJuoX7xZZGCxk0ga3yO.jpg

Pobierz
  • 10
@Frycek098: co jest w tym zadziwiającego? W tamtych czasach powstawały tylko takie długie, wielkie czołgi. Na szczęście później technologia poszła do przodu i nikt nie tworzył konstrukcji typu TOG czy Vickers
@polowczyk: O jeńcach będzie osobny wpis. Finowie wzięli ogółem 5700 jeńców, z czego zmarło 135. 152 jeńców uciekło do tworzonej w Finlandii ''rosyjskiej armii wyzwoleńczej'', a po zakończeniu wojny zbiegli do Szwecji. Pozostali zostali wydani ZSRR po zakończeniu wojny.

Sowieci zaś przygotowali obozy dla 25 tys. Finów. W toku całej wojny wzięli do niewoli zaledwie 900 jeńców, z czego 838 wróciło do Finlandii po wojnie.

Co do samego jeńca, to nie
@Mleko_O: Może napisałbyś o mało w Polsce znanym temacie - fińska wojna kontynuacyjna 1941-1944, która była pośrednią przyczyną tragedii frontu północnego i północno-zachodniego oraz 900 000 ofiar Leningradu oraz o operacji wyborsko-pietrozawodzkiej (10.06-09.08.1944), która można powiedzieć byłą ostatnim konfliktem w którym Finlandia jako państwo brała czynny udział?