[laoong]

21. Charles Mouton (1617–1699)
W dwudziestym pierwszy odcinku cyklu spod tagu #rokzlutniabarokowa jakby nie kombinować, to chronologicznie wypada mi napisać o ostatnim znaczącym kompozytorze francuskiej muzyki lutniowej, czyli Charlesie Moutonie. Jak to zwykle bywa niewiele o nim wiadomo. Podobno pochodził z Rouen, uczył się u Denisa Gaultiera i na początku kariery pracował w Turynie. Od lat 1660-tych uczył gry na lutni członków paryskiej szlachty, a ok 1680 wydał dwa zbiory lutniowe Pièces de luth sur différents modes (przynajmniej przetrwały kopie dwóch pierwszych, bo wg katalogów było ich cztery). Cieszył się dużą popularnością wśród szlachty i sam miał wysoką pozycję, gdyż w 1690 roku powstał jego dość znany obraz pędzla François de Troy. Jego muzyka charakteryzuje się dość specyficznym stylem, a w suitach pojawiają się dość nowoczesne jak na Francję końca XVII w. (a bardzo popularne w okresie puźniejszym) tańce jak gawot czy menuet. Swoisty schyłek muzyki lutniowej we Francji można rozpoznać także w jego muzyce po tym, że nie stronił od aranżowania popularnych arii operowych czy tradycyjnych (ludowych) pieśni, co we wcześniejszych okresach uważano za niedopuszczalne i poniżające dla królowej instrumentów jakim była lutnia.
Załączam suitę c-moll w wykonaniu Nigela Northa

#bojowkalutnibarokowej
#muzyka #muzykadawna #muzykabarokowa #lutnia
#muzykaklasyczna

[laoong]

Portret Charlesa Moutona pędzla François de Troy

[laoong]

W ramach pokuty (bez copy&paste):
późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym, późniejszym,

[alkan]

schyłek muzyki lutniowej we Francji można rozpoznać także w jego muzyce po tym, że nie stronił od aranżowania popularnych arii operowych czy tradycyjnych (ludowych) pieśni, co we wcześniejszych okresach uważano za niedopuszczalne i poniżające

@laoong: Nie powiem, zdziwiłeś mnie. Wiem, że co prawda jest tu 300-400 lat różnicy, ale przecież francuska lutnia ma ogromną spuściznę w postaci działalności trubadurów i truwerów, którzy jakiejś wysokiej sztuki przecież nie uprawiali.

[laoong]

@alkan generalnie masz rację i byłem tu ze zwrotem "wcześniejszych okresach" nieprecyzyjny, bo miałem na myśli tylko okres, w którym rozwinął się etos powiązany ze style de luth zapoczątkowany przez Ennemonda Gaultier. Wówczas lutniści trochę zaczęli świrować w kwestii elitarności ich sztuki i traktowanie lutni użytkowo (czyli właśnie np. grając melodię z opery) było uważane za niegodne instrumentu.

[alkan]

@laoong: Jak już napisałem komentarz, to zacząłem się zastanawiać, że może w sumie nie ma tu niczego nadzwyczajnego i to faktycznie zwyczajna sinusoida dziejów; podobnie przecież motywy ludowe dla fortepianu odkrył dopiero romantyzm 200 lat po wynalezieniu tego instrumentu. Czyli byłem na dobrej drodze. :)