Czasami tak mam, że dopiero mój syn powoduje, że w głowie otwierają mi się drzwi do obszarów pamięci, które dawno zamknąłem i zdążyłem zgubić do nich klucz.
Jakaś głupawa zabawa przedszkolna. Albo wyliczanka. Słowa. Rzeczy, które dawno zdążyłem wyprzeć ze świadomości, a nagle okazuje się, że doskonale je pamiętam.
Wczoraj wieczorem czytałem mu nową książeczkę z wierszykami, i trafiłem na pozycję, która obudziła demony. W jednej chwili nawet nie kojarzę, co to za autor, a w następnej - bach - pamiętam każdy przecinek.
Nie dałem rady doczytać do końca, poryczałem się przy drzewach i ptaku. Od wczoraj przeczytałem ten wiersz z 50 razy, i za każdym razem mam łzy w oczach.
Danuta Wawiłow "Wędrówka"
Pewnego dnia wyjdę z domu o świcie, tak cicho, że nawet się nie zbudzicie,
I pójdę,
i będę wędrować po świecie, i nigdy mnie nie znajdziecie. I nie wezmę ze sobą nikogo, tylko tego małego chłopaka, co wczoraj na schodach płakał i bał się wrócić do domu, a dlaczego - to tego nie chciał powiedzieć nikomu.
I jeszcze weźmiemy ze sobą tego czarnego kota, co miauczy zmarznięty na progu i każdy odpycha go nogą, i nie chce go wpuścić do środka. I to nie obchodzi nikogo, że on tak płacze na progu.
I jeszcze weźmiemy ze sobą te dwa uschnięte drzewa, co nigdy nie były zielone i chciały uciec do lasu od kurzu i od hałasu, i żeby ptak na nich usiadł, i żeby im zaśpiewał. I będziemy tak szli i szli drogami, lasami, polami, i każdy dzieciak, i każdy pies będzie mógł iść razem z nami.
I będziemy tak szli i szli Przez wsie, przez miasta, przez góry, Przez morza, przez gwiazdy, przez chmury, aż kiedyś, po latach wielu, staniemy wreszcie u celu. I będzie tam ciepła ziemia i dużo, dużo nieba, i każdy będzie miał to, czego najbardziej mu potrzeba.
I na zielonej trawie różne zwierzęta będą się z nami bawić w berka i w chowanego.
I nikt nikogo nie będzie się bać. I nikt z nikogo nie będzie się śmiać. I każdy będzie rozumiał każdego. I będzie wspaniale!
Tak! I niczego nie będzie nam brak! I tęsknić nie będę wcale!
I tylko czasami, czasami pomyślę, że było by dobrze, że może byłoby dobrze, gdybyście wy byli z nami…"
Jakaś głupawa zabawa przedszkolna. Albo wyliczanka. Słowa. Rzeczy, które dawno zdążyłem wyprzeć ze świadomości, a nagle okazuje się, że doskonale je pamiętam.
Wczoraj wieczorem czytałem mu nową książeczkę z wierszykami, i trafiłem na pozycję, która obudziła demony. W jednej chwili nawet nie kojarzę, co to za autor, a w następnej - bach - pamiętam każdy przecinek.
Nie dałem rady doczytać do końca, poryczałem się przy drzewach i ptaku. Od wczoraj przeczytałem ten wiersz z 50 razy, i za każdym razem mam łzy w oczach.
Danuta Wawiłow "Wędrówka"
Pewnego dnia wyjdę z domu o świcie,
tak cicho, że nawet się nie zbudzicie,
I pójdę,
i będę wędrować po świecie,
i nigdy mnie nie znajdziecie.
I nie wezmę ze sobą nikogo,
tylko tego małego chłopaka,
co wczoraj na schodach płakał
i bał się wrócić do domu,
a dlaczego - to tego
nie chciał powiedzieć nikomu.
I jeszcze weźmiemy ze sobą
tego czarnego kota,
co miauczy zmarznięty na progu
i każdy odpycha go nogą,
i nie chce go wpuścić do środka.
I to nie obchodzi nikogo,
że on tak płacze na progu.
I jeszcze weźmiemy ze sobą
te dwa uschnięte drzewa,
co nigdy nie były zielone
i chciały uciec do lasu
od kurzu i od hałasu,
i żeby ptak na nich usiadł,
i żeby im zaśpiewał.
I będziemy tak szli i szli
drogami, lasami, polami,
i każdy dzieciak,
i każdy pies
będzie mógł iść razem z nami.
I będziemy tak szli i szli
Przez wsie, przez miasta, przez góry,
Przez morza, przez gwiazdy, przez chmury,
aż kiedyś, po latach wielu,
staniemy wreszcie u celu.
I będzie tam ciepła ziemia
i dużo, dużo nieba,
i każdy będzie miał to,
czego najbardziej mu potrzeba.
I na zielonej trawie
różne zwierzęta
będą się z nami bawić
w berka i w chowanego.
I nikt nikogo nie będzie się bać.
I nikt z nikogo nie będzie się śmiać.
I każdy będzie rozumiał każdego.
I będzie wspaniale!
Tak!
I niczego
nie będzie nam brak!
I tęsknić nie będę wcale!
I tylko czasami, czasami pomyślę,
że było by dobrze,
że może byłoby dobrze,
gdybyście wy byli z nami…"
#tatacontent #dzieci #rodzicielstwo #dziecinstwo #feels #poezja
https://www.wykop.pl/wpis/31410143/nie-sadzilem-ze-czytanka-dla-dzieci-moze-u-trzydzi/