[orkako]

Hmmm... ciekawą rzecz zauważyłem i się nad nią zastanawiam.

W okresie rzymskim pomorze zachodnie zamieszkiwał lud Warynów. Po łacinie Varini ( Tacitus ), Varinnae ( Pliniusz Starszy ), Ούίρουνοι lub Viruni ( Ptolemy ), Varni lub Οὐάρνων ( Procopius ), Wærne / Werne ( Widsith ) i Warnii ( Lex Thuringorum )

Ich główną rzeką była Warnow i takiej też nazwy używa Ptolemeusz na jednej ze swych map Germanii.

Z kroniki Fredegar wiemy że w 595 roku będąc pod panowaniem Franków zbuntowali się i zostali krwawo stłumieni, po czym zostaje długa przerwa w kronikach na ich temat.
Ostatnia wzmianka o Warynach pojawia się w kodeksie prawnym z IX wieku, Lex Angliorum, Werinorum hoc est Thuringorum. Problem w tym, że odnośnie do tego samego ludu w kronikach Świętego Cesarstwa Rzymskiego (Niemcy) używano takich nazw jak:
Warnabi , Warnavi , Warnahi , Wranovi , Wranefzi , Wrani , Varnes lub Warnower i te kroniki podają już wprost że byli to Słowianie/ Wenedzi.

W angielskich źródłach wyczytałem, że być może to zesłowianieni germanie są, jednak nigdy nie spotkałem żadnej kroniki która opisywałaby inwazję Słowian na german wschodnich. Mało tego, niemieckie badania genetyczne wykazały, że antyczna ludność wschodnich Niemiec jest genetycznie tożsama ze współczesnymi mieszkańcami Polski.
I tak. Powstała już teza, że być może Polacy to zesłowiańszczani germanie, ale nie będę tykał się tego tematu.

Inne wyjaśnienie jakie spotkałem to to, że Warnabi swoją nazwę przyjęli od rzeki Warnow.
I teraz zabawne, bo pomimo, że antyczni pisarze używają nazwy rzeki Warnow to angielska Wikipedia łączy ją ze słowiańskimi wyrazami, a nie niemieckimi ( ͡° ͜ʖ ͡°)
https://en.wikipedia.org/wiki/Warnabi

Nad rzeką najważniejsze miasta (dawniej grody) to
Budziszów https://pl.wikipedia.org/wiki/B%C3%BCtzow
Roztok (Roztoka?) https://pl.wikipedia.org/wiki/Rostock
i Zwań https://pl.wikipedia.org/wiki/Schwaan

Zresztą prawie wszystkie nazwy geograficzne w tamtym regionie mają słowiańskie pochodzenie
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/f0/Warnow%28MV750T%29.png

Wiemy, że nazwy geograficzne bardzo opornie się zmieniają i często pozostają jedynie w przekształcone formie oryginalnych nazw, nawet sprzed kilku tysięcy lat (Turcja jest tego świetnym przykładem). Jest to doskonałe narzędzie dla paleolingwistów oraz historyków, stosowane z sukcesami na całym świecie. Z Polski przykładami jest Toruń (skandynawski gród Thor), oraz Kielce ( od słowiańskiego Kielcowie/Kieltowi od nazwy Celtów).

Ok, ale skąd się wzięła nazwa tego ludu? Nie brzmi słowiańsko. No, chyba, że użyjemy nazw jakie stosowali sami zainteresowani i ich słowiańscy sąsiedzi. Wikipedia wymienia nazwy Wieleci, Wieletowie, Wilcy, Lucice, Lutycy, ale mogą być to nazwy uwspółcześnione.
W źródłach pisanych za czasów Karola Wielkiego nazywani są jako : Wiltzi, Vultzi, Welatabowie.
Widzimy wyraźnie powtarzaną nazwę Wilcy.

Z wikipedii:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wieleci

Etymologia obu podstawowych nazw plemiennych, tzn. Wieleci i Lucice nie jest do końca jasna, przy czym należy pamiętać, że ta pierwsza to nazwa polityczna, a nie etniczna[1]. Nazwa Wieleci może być wywiedziona ze słowiańskiego słowa vlci, tj. „wilki”[2][3], ale też biorąc pod uwagę poświadczone dialektalne rosyjskie velet, ukraińskie véłet(eń), staroruskie volot: „olbrzym”, które pozwala na rekonstrukcję postaci *Vel(e)tъ (z jerem twardym), etnikon ten może być wyjaśniony jako derywat z sufiksem -(e)t- od prasłowiańskiego rdzenia vel-, który występuje np. w staro-cerkiewno-słowiańskim velěti „rozkazywać”, velьjь/ijь (z jerem miękkim), velikъ „wielki”, pierwotnie jako „potężny”[4]. Mikołaj Rudnicki wywodził ją od rdzenia vel „błoto, bagno, woda”[5]. Natomiast miano Lucice pochodzi według części badaczy od słowiańskiego wyrazu ljut, znaczącego „dziki”[6]. Istnieje też możliwość wywodzenia tego miana od nazwy boga czczonego w Radogoszczy – L’utyi bog (tj. dziki bóg)[7]. Rozważana jest też możliwość pochodzenia w powiązaniu z rdzeniem lut (bagnisty, grząski)[8]. Dodatkowo, wydaje się, że pomimo określania w źródłach pisanych tego etnosu do końca X wieku jedynie mianem Wieleci, przyjęcie nazwy Lucice w ostatnich dekadach X wieku[9][10][11], było, w pewnym sensie, powrotem do nazwy starszej[12], a ówcześni kronikarze uznawali ciągłość między Wieletami a Lucicami. Chociaż to drugie miano nosi znamię neologizmu, nie można wykluczyć, że miała tu miejsce świadoma paralelność obu nazw, z których ta pierwsza miała być zastąpiona drugą[13]. Zmiana nazwy jest interpretowana przez badaczy jako swoista demonstracja pewnego novum (biorąc pod uwagę zwłaszcza wagę, jaką przykładały wspólnoty plemienne do swojego miana i do mitów o swoich początkach[14]) w stosunkach wewnętrznych po roku 983[15], kiedy to nazwa Lucice, odnosząca się do czterech plemion tzw. Związku Wieleckiego: Chyżan, Czrezpienian, Dołężan i Redarów[16], utożsamiła się z etnią skupioną wokół świątyni w Radogoszczy.

Gall Anonim w swojej Kronice polskiej spisanej w latach 1112–1116 wymieniał kraj Wieletów pod nazwą Selentia (Selencja)

Zatrzymajmy się więc przy Wilcach. Dla Wieletów wilki były ważne:

Słowianie połabscy często do walki przystępowali „ubrani” w wilcze skóry, na głowie nosząc czerepy wilków i niedźwiedzi – wywierało to dość szokujące wrażenie na chrześcijańskich Niemcach. Najbardziej znani z tego byli Wieleci – nazywani często Viltzy. Nawet nasi bezpośredni przodkowie często zamiast zbroi zakładali na głowy czerepy wilcze i niedźwiedzie - ten zwyczaj wśród prostych wojowników trwał aż do XV wieku (!), a kościół starał się go usilnie zwalczać (gdyż kojarzył się z pogaństwem).

https://www.salon24.pl/u/ryuuk/514152,wilkolak

Tak więc czy możliwe, że germańscy Warynowie, to żyjący kilka stuleci później Wieleci?
Varini i Wilcy to są tylko trochę podobne nazwy. Za mało, aby jedna wywodziła się z drugiej, ale wystarczająco, aby miały wspólne indoeuropejskie pochodzenie.

Badania archeologiczne wykazały, że w końcowym okresie rzymskim całe Połabie uległo silnym wpływom skandynawskim. Skandynawie najechali Europę środkową (Nie tylko zachodnie pomorze, ale również wschodnie, a nawet ludy Bałtyckie), stworzyli swoje królestwa, które jednak uległy odradzającym się wpływom tubylczym. Ostatni raz miało to miejsce w Europie wschodniej, w średniowieczu, gdzie Skandynawowie podbili Słowian i stworzyli państwo Rusi, które szybko stało się w pełni słowiańskim państwem.

Wpływy były nie tylko materialne, ale również językowe. Zgadnijcie jak jest wilk po skandynawsku.
http://ukdataexplorer.com/european-translator/?word=wolf
Varg. Czy Varini (nazwa zlatynizowana) wywodzi się od wilków? Nie wiem.

Może to zbyt duża nadinterpretacja z mojej strony, ale Wieleci nie są jedynym plemieniem słowiańskim, które dzierży podobną nazwę co antyczni "poprzednicy".
Na zachód od nich jest spora wyspa - Rugia (niem. Rügen, połabski Rana; hist. także Roja, Ruja, Rujana)
Lud germański, który żył tam wcześniej występuje w kronikach rzymskich jako Rugii.

To czy nasi przodkowie są germanami wschodnimi to raczej kwestia już zamknięta, chociaż świat dopiero co zaakceptował, że Słowianie nie przybyli do Europy w średniowieczu i dopiero zaczynają opornie akceptować to, że Wenedowie/Lugiowie to przodkowie Słowian zachodnich. Pytanie teraz istotne, to jakim językiem mówili i jakiej etniczności przedstawicielami byli.

P.S.
Wszystko co opisało nie stanowi dowodu na istnienie imperium Lechitów ( ͡° ʖ̯ ͡°)

[BobMarlej]

@orkako: Lud Veltae o podobnej nazwie co Wieleci też żył 2000 lat temu, opisał go Ptolemeusz, zamieszkiwał prawdopodobnie centralną Polskę.

[Hirvio44]

@orkako doskonałe.

[Powstaniec]

@orkako: Jedna z teorii mówi że cześć Słowian w starożytności rozpoczęła wędrówkę na wschód i po jakimś czasie stamtąd wróciła do Europy centralnej, to dobrze by tłumaczyło fakt że byliśmy tutaj wcześniej i jednocześnie opinie o przybyciu w średniowieczu do centralnej Europy, oraz mapę rozciągnięcia tych całych haplogrup na wschód

[orkako]

@Powstaniec: Tak, tyle, że nie istnieją żadne fakty wskazujące na osiedlanie się Słowian w średniowieczu w Europie środkowej. Natomiast wiele wskazuje, że Słowianie zachodni ulegali silnym wpływom (podbojom) Skandynawów (Gotów i Swebów), Hunów oraz Awarów, gdzie ci ostatni obeszli się z nami bardzo brutalnie (w VIIw są opisy Słowian którzy wiedząc o zbliżających się obcych chowali się w wodzi i oddychali przez słomki. Albo też grody które tak bardzo obawiały się