Wpis z mikrobloga

Karol Popper: nauczyciel Sorosa

Tysiące rzekomych powiązań i nieuchwytne macki które oplatają podobno cały świat. Jeżeli jednak ktoś chce tropić kontrowersyjnego biznesmena Georga Sorosa, to powinien iść dalej i postawić jeszcze jedną strzałkę: do filozofa Karla Poppera.

Soros wielokrotnie podkreślał, że nie byłoby jego, nie byłoby jego majątku, a co za tym idzie – nie byłoby Neuropy i pasków w Wiadomościach, gdyby w 1947 roku jako biedny emigrant nie trafił na wykłady profesora Karla Poppera, które zrobiły na nim kolosalne wrażenie. Kim więc jest człowiek, bez którego 3/4 teorii spiskowych krążących po internecie trafiłoby do kosza?

Co by o nim nie mówić, trzeba przyznać, że Popper instynkt samozachowawczy miał

Kilka miesięcy przed zajęciem przez hitlerowców rodzimej Austrii zwiał do Nowej Zelandii i przesiedział tam całą wojnę. Podczas gdy na Europę spadały bomby miał na głowie jedynie dwa problemy. Po pierwsze, jak znaleźć sobie inne niż owce towarzystwo, a po drugie: jaki system sprawi, że żaden Hitler czy Stalin do władzy się już nie dopcha? Na szczęście, przynajmniej ten drugi mógł rozwiązać, odwołując się do swojego przedwojennego, pozornie niezwiązanego z poglądami na politykę i społeczeństwo dorobku.

Platon, Hegel i Marks

Wyżej wymienieni panowie zdaniem Poppera odegrali tak doniośle szkodliwą rolę w historii, że to właśnie ich krytyce poświęcił praktycznie całą swoją najsłynniejszą książkę: „Społeczeństwo otwarte i jego wrogowie” (ang. „The Open Society and Its enemies”). Zbieżność z „Open Society Foundation” Sorosa bynajmniej nie przypadkowa, ale nie odchodźmy od tematu naszych trzech (anty)bohaterów.

Cała trójka uważała, że istnieją jakieś reguły rządzące rozwojem społeczeństw, które sprawiają, że można przewidzieć ich przyszłość. Platon ubolewał nad rzekomą degradacją, która prowadzić miała do tyranii. Hegel z Marksem wierzyli w prawa dialektyki, które miały doprowadzić do powstania jakiegoś ostatecznego systemu.

Jaki jest problem z tymi teoriami?

Przykładowo, co może odpowiedzieć marksista, gdy powiemy mu, że Związek Sowiecki dowodzi niesłuszności marksizmu? A no może uśmiechnąć się z politowaniem i powiedzieć „Związek Sowiecki... przecież to nie jest żaden komunizm! Tak naprawdę to my dopiero czekamy na rewolucję i jego wprowadzenie!”.

Paradoksalnie, wada tej teorii jest taka, że w żaden sposób nie można jej zaprzeczyć

Jeżeli ktoś twierdzi, że obecny świat zmierza do „upadku” czy do „idealnego ustroju” to w każdym momencie może twierdzić, że ma rację – po prostu na upadek czy idealny ustrój musimy według niego jeszcze poczekać. I może tak twierdzić do końca świata, a nawet jeden dzień dłużej. Tego typu poglądy Popper nazywał historycyzmem i wytykał im brak kryterium falsyfikacji – największego przedwojennego odkrycia Poppera*.

O co chodzi?

Według Poppera, żeby dana teoria, w tym taka dotycząca rzekomych praw rządzących dziejami musi zawierać okoliczności, które jasno pozwolą rozstrzygnąć czy jest słuszna, czy nie. Jeżeli mamy dwie teorie:

a) Kiedyś wybuchnie gdzieś wielka rewolucja i
b) Co dziesięć lat wybucha w Sosnowcu wielka rewolucja

To teoria b) ma tą wyższość, że mamy konkretny moment, w którym uznamy, że jest do dupy – wystarczy, że po upływie dziesięciu lat rewolucja w Sosnowcu się nie wydarzy. A kiedy będziemy mogli to samo powiedzieć o teorii a)? Nigdy, zawsze bowiem będzie jakieś „kiedyś” i „gdzieś”!

* kryterium falsyfikacji, jako szalenie ważne dla współczesnej nauki szerzej omówię w innym wpisie.

Nie ma więc żadnych „uniwersalnych praw” rządzących historią

To właśnie wiara w takie prawa, w istnienie jakiegoś „ostatecznego ustroju” pozwoliła na powstanie systemów totalitarnych. Totalitaryzmy są według Poppera przykładami społeczeństw zamkniętych. Skoro bowiem wierzymy, że są jakieś „prawa dziejowe” i „ostateczne systemy” to każda jednostka ma nieuchronnie w takim systemie swoje miejsce zgodne z tymi prawami, a jej wszelkie inicjatywy są tłumione. Hierarchia społeczna, prawa i zwyczaje są rzeczą niepodważalną a próba buntu kończy się pacyfikacją lub zwycięstwem buntowników – w każdym razie krew polać się musi. Takie społeczeństwo nazwał Popper społeczeństwem zamkniętym.

W społeczeństwie otwartym miałoby być natomiast inaczej

Każdy człowiek ma prawo zabierać głos i podważać zastane reguły czy hierarchie. Najważniejsza jest swoboda myśli, a Popper podaje tu jako wzór praktyki, jakich dopuszczał się Sokrates. Społeczeństwo otwarte nie jest jednak takim, w którym panuje pełen relatywizm i „róbta co chceta”. Wręcz przeciwnie – to właśnie wolność myśli i ścieranie się poglądów ma zdaniem filozofa doprowadzić do możliwie precyzyjnego ustalenia co jest dobre. Nie jest też społeczeństwo otwarte „dyktaturą większości”. Popper zwraca uwagę, że demokracja ateńska, którą stawia za swoisty wzór społeczeństwa otwartego to nie „rządy ludu” tylko przede wszystkim rządy, w których ludzie nie są rządzeni w sposób despotyczny. Także przez większość.

Szczerze powiedziawszy ma koncepcja Poppera swoje duże braki

...gdyż jest po prostu płytka. Nie rozwiązał filozof problemu relacji wolności do równości czy interesów jednostki do interesów zbiorowości. Nie wskazał jak rozwiązywać problem samoobrony społeczeństwa obywatelskiego przed jego wrogami (czy oni też mogą korzystać z uroków wolności? Jak tak, to dla społeczeństwa otwartego grozi zniszczenie, jak nie, to przeczy ono w pewnym sensie samo sobie). To nie moje zarzuty, a profesora Kołakowskiego opisane w przedmowie do podziemnego wydania „Społeczeństwa otwartego i jego wrogów” z 1987 roku. Powtarzam za źródłem wtórnym (pierwsza pozycja bibliografii), jak ktoś ma oryginał to bardzo poproszę.

Trudno jednak nie docenić antyutopijnej myśli Poppera

Historia doskonale pokazuje, że „wraz z postępem rewolucji walka klasowa zaostrza się” i im dalej różnej maści fanatycy byli we wprowadzaniu swoich „genialnych” ustrojów, tym więcej wrogów i problemów znajdowali. Ciągle było „to jeszcze nie to!”.
Efekty widzieliśmy doskonale w ubiegłym stuleciu.

Bibliografia:

K. Chojnicka, H. Olszewski – Historia Doktryn politycznych i prawnych
K. Chojnicka, W. Kozub-Ciembroniewicz – Doktryny polityczne XIX i XX wieku
K. Popper – Społeczeństwo otwarte i jego wrogowie (szczególnie rozdz. 10)
K. Popper – Nędza historycyzmu

Podobał się mój wpis? Daj mi lajka na Facebooku ʕʔ

#filozofiadlajanuszy #filozofia #neuropa #ciekawostki #zainteresowania #mikroreklama #gruparatowaniapoziomu #wiecejtagowniedodambomichauznowucosspieprzyl #polityka
loginnawykoppl - Karol Popper: nauczyciel Sorosa

Tysiące rzekomych powiązań i nieu...

źródło: comment_2UQ7svgS3h7DiBds7iWFbowufkKDHfek.jpg

Pobierz
  • 14
@loginnawykoppl: Niby historia nie wpisuje się w żaden schemat, prawa dziejowe nie istnieją, ale za chwilę rozprawia się o "swobodzie myśli" jako o panaceum na zło wszelakie (teza niefalsyfikowalna; jeśli mimo wdrażania swobody myśli dalej dziać będą się złe rzeczy, to przyjmiemy, że wciąż wolności jest za mało, a jej brak temu winny). Naiwne to niczym bajki Sokratesa o wiedzy nieodmiennie przynoszącej dobro. A przecież aby móc wybiegać w przyszłość (co
@loginnawykoppl: jak dla mnie kompletnie na odwrót do tego podszedł i stad ten paradoks, że sam tworzy wizję państwa idealnego. Nie jest problemem ze pewne idee ustroju sa niefalsyfikowalne, bo zawsze będą. Idealny ustrój jest idealnie dobry a ludzie nie są. W idealnym ustroju ludzie sa calkowicie wolni a jednak nue moga robić pewbych rzeczy bo państwo rozsadza.
Ergo ideał jest jak zawsze nieosiagalny. Ale to dobrze, bo właśnie próby wsadzenia
@loginnawykoppl: Jak już Cię kolego interesuje Soros i jego odchyły to proponuje Ci poczytać o jego kontaktach z niejakim Allenem Ginsbergiem, ojcem rewolucji bolszewickiej w USA (zwanej dla niepoznaki rewolucją obyczajową). Soros, Ginsberg i paru innych koczowników założyło w latach 70-tych w Nowym Jorku swój własny czerwony team. Większość z nich zmarło na AIDS (z oczywistych względów) ale jeden Soros rozpowszechnia ich rewolte po dzień dzisiejszy
demokracja ateńska, którą stawia za swoisty wzór społeczeństwa otwartego


@loginnawykoppl: dla zwierząt, znanych nam dzisiaj jako niewolnicy, też?
W społeczeńśtwie gdzie na swoją wolność musisz zapracować samodzielnie a nie kraś i zniewalać nie ma tak różowo, zapomniało się idiocie że ktoś musi jego gówno wozić i wyszło mu wzorowe społeczeństwo xD
Wartościowy wpis,łap plusa

to właśnie wolność myśli i ścieranie się poglądów ma zdaniem filozofa doprowadzić do możliwie precyzyjnego ustalenia co jest dobre.


Co to znaczy dobre? Nie ma takiego czegoś,dla każdego jest to co innego.

Popper zwraca uwagę, że demokracja ateńska, którą stawia za swoisty wzór społeczeństwa otwartego to nie „rządy ludu”


a rządy kogo?

Socjologiczne,utopijne #!$%@? dla #neuropa w pełnej krasie ¯\_(ツ)_/¯
To całe satanistyczne "open society" polega na tym aby stworzyć zamknięte społeczeństwo na skalę światową. Stary pryk jest wariatem który nie wie co robi jedynie dodaje teorię którą podpiera pseudofilozofią do swoich zbrodni jakich dopuszcza się na wielką skalę rękoma innych.